Epizod depresyjny: kod ICD-10, objawy i leczenie

W szerokim sensie epizod depresyjny jest stanem w towarzystwie nagłego smutku.

Ten typ zaburzeń różni się od zwykłego smutku wywołanego przez pewne czynniki.

Odnosi się do epizodu depresyjnego warunki patologicznesugerujące obowiązkowe leczenie.

Komplikacje obejmują nie tylko ryzyko częstych objawów zaburzeń psychicznych, ale także pojawienie się pacjenta. tendencje samobójcze.

Koncepcja, cechy i kod ICD-10

Co oznacza epizod depresyjny?

Odnosi się do epizodu depresyjnego zaburzenia afektywnektórym towarzyszą zaburzenia somatyczne, psychotyczne, poznawcze i emocjonalne.

W okresie takiego stanu pacjent traci zainteresowanie życiem, objawia się spadkiem energii życiowej, zwiększonym zmęczeniem i pesymistycznym nastrojem.

Objawy zmęczenia może powodować nawet niewielki wysiłek psychiczny lub fizyczny.

Intensywność przejawów objawów epizodu depresyjnego zależy od indywidualnych cech psychiki ludzkiej.

Funkcje specjalne epizod depresyjny:

• czas trwania zaburzenia afektywnego wynosi co najmniej dwa tygodnie;
• w przypadku ICD-10 epizod depresyjny ma przypisany kod F-32.

Przyczyny i grupa ryzyka

Stać się przyczyną epizodu depresyjnego mogą nie tylko czynniki zewnętrzne, ale również wewnętrzne. Grupa ryzyka obejmuje pacjentów w wieku 20-40 lat.

Sprowokowanie tendencji do tego zaburzenia afektywnego może być silnym uczuciem na temat utraty bliskich, wstrząsów z innych sytuacji psycho-traumatycznych, a także niektórych cech charakteru.

W specjalna grupa ryzyka obejmuje osoby z niskiej klasy społecznej i krewnych osób, które popełniły samobójstwo.

Prowokuj Epizod depresyjny może obejmować następujące czynniki:

• niedobór serotoniny i katecholamin w organizmie;
• anomalie niektórych typów chromosomów (predyspozycje genetyczne);
• nadmierny niepokój jako cecha charakteru;
• ciągła ekspozycja na stresujące sytuacje;
• utrata kontaktów towarzyskich (z różnych powodów);
• konsekwencje chorób zakaźnych, które niszczą pewne części mózgu;
• problemy w sferze intymnej (niezadowolenie seksualne, niekonwencjonalna orientacja itp.);
• niekontrolowane przyjmowanie leków zawierających substancje narkotyczne i hormony;
• następstwa poważnych zaburzeń endokrynologicznych (dysfunkcja gruczołu tarczycy);
• edukacja w niemoralnych warunkach (upokorzenie osobowości dziecka przez krewnych);
• nadmierne nadużywanie złych nawyków (nadużywanie substancji, narkomania, alkoholizm);
• wpływ określonych czynników traumatycznych (rozwód, śmierć bliskiej osoby itp.).

Objawy i oznaki

Nietypowa depresja może manifestować się przy pomocy stany lękowe lub bez nich.

Istnieje wiele oznak epizodu depresyjnego, które mogą odróżnić to zaburzenie od złego nastroju lub emocjonalnych doświadczeń wywołanych przez określone czynniki.

Lekarz jest w stanie zauważyć zewnętrzne zmiany pacjenta podczas rozmowy z nim. Aby potwierdzić diagnozę potrzebujesz pełnego egzaminu z wykorzystaniem specjalnych technik psychoterapeutycznych.

Po epizodzie depresyjnym może nastąpić przez objawy:

• zmniejszone stężenie;
• hipochondria dermatologiczne;
• zaburzenie pamięci;
• częste bóle głowy;
• rozszerzone źrenice;
• psychogenne trudności w oddawaniu moczu;
• fizyczne zahamowanie;
• nagła utrata lub przybieranie na wadze;
• objawy nagłego tachykardia;
• zaburzenia trawienia;
• konkretne bóle w klatce piersiowej;
• drętwienie i mrowienie kończyn;
• wahania nastroju;
• zaburzenia snu (bezsenność);
• ciągłe poczucie winy;
• zespół niespokojnych nóg;
• skłonność do zaparć;
• konflikt i agresywność;
• niska samoocena.

Jest pięć symptomówktóre odróżniają to zaburzenie afektywne od innych patologii.

Należą do nich nagły wzrost apetytu, dyskomfort w kończynach (drętwienie, mrowienie i specyficzna ostrość), senność, tendencja do histerii i nadmierne reakcje emocjonalne na pewne zdarzenia.

Inne objawy są wspólne dla zaburzeń psycho-emocjonalnych w tej grupie.

Klasyfikacja i stopień

Epizod depresyjny to ciężkie zaburzenie afektywneco może prowadzić do wielu komplikacji. Ten stan w praktyce medycznej dzieli się na kilka typów.

Każdy stopień epizodu depresyjnego ma swoje własne charakterystyczne cechy i niuanse manifestacji. Ustalenie stadium rozwoju zaburzenia jest konieczne do wyboru optymalnej opcji leczenia.

Możliwe jest określenie stopnia epizodu depresyjnego za pomocą ogólnych objawów lub za pomocą specjalnego badania.

Stopień depresyjnego epizodu:

• łatwe forma (minimalna manifestacja typowych objawów, obecność stałego stresu psycho-emocjonalnego);
• umiarkowany etap (średni) (nasilenie objawów zaburzenia afektywnego zaburza aktywność życiową pacjenta);
• ciężki stopień (objawy depresji stają się wyraźne, zaburzeniu może towarzyszyć nie tylko psychoza, ale także halucynacje, zaburzenia świadomości i inne niebezpieczne objawy).

Komplikacje i konsekwencje

Epizod depresyjny może wystąpić w tym samym czasie lub stać się nawracające zaburzenie afektywne.

W pierwszym przypadku prognozy będą korzystne, ale tylko wtedy, gdy zapewni się opiekę medyczną na czas.

Z nawracającą postacią epizodów depresyjnych ryzyko powikłań znacznie ulepszone. Jednym z najbardziej niebezpiecznych warunków wywoływanych przez to zaburzenie jest pojawienie się tendencji samobójczych.

Możliwe konsekwencje epizody depresyjne:

• obojętny stosunek do życia i otaczającego świata;
• uzależnienie od alkoholu i narkomanii;
• pojawienie się myśli o samobójstwie (a także popełnienie samobójstwa);
• krytyczna redukcja wydajności i energii życiowej;
• manifestacja oznak fobii społecznej (w tym izolacja od społeczeństwa);
• przedwczesna śmierć z powodu zaostrzenia chorób przewlekłych.

Diagnostyka

Diagnoza epizodów depresyjnych psychiatrzy lub psychoterapeuci. Podejrzenie zaburzenia afektywnego u pacjenta pojawia się podczas pierwszej rozmowy.

Sygnałem stanu patologicznego jest utrudniona reakcja na pytania specjalisty, próba odwrócenia uwagi (na przykład w oknie lub na innych obiektach), a także szereg innych znaków.

Dla potwierdzenie diagnozy Stosuje się specjalne testy i procedury psychoterapeutyczne.

Podczas diagnozy epizodu depresyjnego można zastosować następujące. techniki:

• Skala Montgomery'ego-Asberga;
• Skala oceny depresji Hamiltona;
• Skala Becka.

Metody leczenia

Należy przeprowadzić terapię epizodów depresyjnych. według indywidualnego schematuopracowany przez specjalistę.

W przypadku samoleczenia prawdopodobieństwo odzyskania stanu psychoemocjonalnego pacjenta jest na minimalnym poziomie, a ryzyko powikłań jest znacznie zwiększone.

Uwzględniono główne metody leczenia epizodów depresyjnych procedury psychoterapeutyczne i przebieg leczenia za pomocą specjalnych leków.

Leki

W leczeniu epizodów depresyjnych stosuje się trzy rodzaje leków - leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne i uspokajające. Leki te są wybierane na podstawie indywidualnych cech stanu psychoemocjonalnego pacjenta.

Samodzielne podejmowanie decyzji o dopuszczeniu takich funduszy nie jest zalecane. Ich niekontrolowany odbiór może poważnie zaostrzyć sytuację i spowodować brak efektu terapeutycznego.

Podczas leczenia epizodów depresyjnych można przepisać następujące leki. narkotyki:

• inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (wenlafaksyna);
• tricykliczne leki przeciwdepresyjne (imipramina);
• kategoria leków neuroleptyki (risperidon);
• selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (Sertralin);
• środki uspokajające (diazepam).

Pomoc psychologiczna

Psychoterapia jest nieodłączne traktowanie epizody depresyjne.

Istnieje wiele technik, które pozwalają na normalizację stanu psycho-emocjonalnego pacjenta w krótkim okresie czasu.

Szybkość utwardzania bezpośrednio zależy od prawidłowych procedur, dlatego specjalista powinien zaplanować sesje.

W niektórych przypadkach psychoterapia pomaga wyeliminować depresję bez stosowania leków.

Opcje procedur psychologicznych:

1. Sesje indywidualne i grupowe (prowadzone przez psychologów lub psychoterapeutów).
2. Psychoterapia interpersonalna (pozwala na normalizację relacji pacjenta ze światem zewnętrznym).
3. Technika poznawczo-behawioralna (jednym z efektów zabiegu jest wyeliminowanie poczucia nadmiernej winy nieodłącznie związanego z epizodami depresyjnymi).
4. Psychoterapia psychodynamiczna (Ma ogólny korzystny wpływ na stan psycho-emocjonalny pacjenta).
5. Terapia sztuką (Wpływ na psychikę pacjenta polega na pisaniu obrazów na określony temat pod nadzorem specjalisty).
6. Programowanie neurolingwistyczne (główny wpływ ma miejsce na poziomie ludzkiej podświadomości).

Praktyczne zalecenie

Głównymi metodami leczenia epizodu depresyjnego są leki i metody psychoterapeutyczne, ale właściwą rolę odgrywa własny stosunek pacjenta do problemu.

Dodatkowo zaleca się przestrzeganie kilku zasad, które pomogą przyspieszyć proces leczenia i zapobiec nawrotowi zaburzeń afektywnych.

Jeśli pacjent jest trudny śledź praktyczne zaleceniawtedy krewni mogą mu pomóc.

Praktyczne zalecenia:

1. Konieczne jest sporządzenie codziennej rutyny.
2. Kilka razy dziennie zaleca się ćwiczenia oddechowe dla relaksu.
3. Aktywność fizyczna powinna być zapewniona w pełni (na przykład ćwiczenia poranne, które obejmują ćwiczenia elementarne).
4. Kontrola diety (menu powinno zawierać zdrową żywność, która ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu trawiennego).
5. Zapobieganie fizycznemu i psychicznemu wyczerpaniu.
6. Regularna praca nad poczuciem własnej wartości (wykluczanie nieuzasadnionych uczuć winy, wzrost poczucia własnej wartości, itp.).

Zapobieganie i prognozy

Zapobiega się epizodom depresyjnym wykluczenie negatywnego wpływu stresujących sytuacji na psychikę i przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia.

Jeśli występuje nadmierna wrażliwość układu nerwowego, konieczne jest stosowanie specjalnych preparatów o działaniu uspokajającym jako środka profilaktycznego (przepisuje je wyłącznie specjalista).

Objawy zaburzeń afektywnych nie mogą być rozwiązane samodzielnie lub zignoruj. W przeciwnym razie ryzyko powikłań znacznie wzrośnie.

Poniżej przedstawiono działania mające na celu zapobieganie epizodowi depresyjnemu. zalecenia:

• szacunek dla snu i odpoczynku;
• odrzucenie złych nawyków;
• normalizacja diety;
• przyjmowanie środków uspokajających w obecności nadmiernej wrażliwości psychiki;
• zapobieganie sytuacjom stresującym.

Epizody depresyjne dobrze reagują na leczenie, ale tylko przy ich szybkiej identyfikacji i przy pomocy specjalnych technik.

Ignorowanie takich zaburzeń afektywnych może powodować komplikacje w postaci długotrwałej depresji i rozwoju poważnych chorób związanych z zaburzeniami psychicznymi.

Jeśli podejrzewa się epizod depresyjny, konieczne jest jak najszybciej. skonsultuj się ze specjalistą.

Epizod depresji dużej - możliwości leczenia:

Obejrzyj wideo: Pierwsze symptomy zwiastujące nadejście depresji i manii (Kwiecień 2024).