Kolejna próba zrozumienia, czym jest szczęście.

Każdy chce być szczęśliwy. Mało zrozumienie, czym jest szczęście, niezdarnie próbując zbudować własny model szczęśliwego życia, a jeszcze bardziej niezdarnie próbować uczynić ten model rzeczywistością. I każdy bierze to poważnie, uparcie marszcząc brwi, robiąc coś, szukając, znajdując, tracąc, a następnie szukając czegoś innego, dążąc do czegoś innego, na ogół cierpiąc. Z braku informacji lub z własnej głupoty, a czasami z obu.

Ale co, jeśli zanurzysz się w dzieciństwie?

Dla wielu były to szczęśliwe czasy. I nikt nie dba o to, by standard życia był gorszy, ktoś pił rodziców, ktoś miał problemy z pieniędzmi itp. i tak dalej, ale nadal większość ludzi pamięta, że ich dzieciństwo było najszczęśliwszym okresem w ich życiu. Dlaczego? Ktoś odpowie, bo nie było żadnych zmartwień. Ktoś będzie pamiętał, że może się wygłupiać przez kilka dni i nie ponosi odpowiedzialności. Każdy ma inne odpowiedzi, ale prawda jest jedna.
W rzeczywistości szczęście jest (w skrócie) stanem największej satysfakcji z wyników jego działań. To znaczy, gdy dana osoba jest zajęta czymś i jest w tym dobry. Szczęście przychodzi po realizacji dzieła, po jego odbiciu lub spontanicznie, w procesie działania. Ten stan jest również nazywany euforią.
A więc tutaj. W dzieciństwie głównym obowiązkiem i głównym dziełem jest wiedza o otaczającym nas świecie, a w szczególności o tobie. Dzieci robią to dobrze. Niemal codziennie uczą się czegoś nowego i interesującego. W szkole, na ulicy, w radiu, w telewizji, z książek, wycieczek i z wielu innych źródeł. Prawie każdego dnia obiecują nowe emocje i wrażenia. Zawsze robią niesamowite plany, mają oryginalne pomysły, zmagają się z trudnościami, uczą się, rozwijają. Zauważ, jak entuzjastycznie budzą się rano, kiedy mają coś interesującego do zrobienia w tym dniu. I spójrz, z jaką niecierpliwością czekają na zaplanowane wydarzenia. I jak się cieszą, wracając z filmu, po interesującym filmie, po pierwszej wizycie w zoo lub parku wodnym. Jakie emocje wywołują po pierwszym pocałunku lub w chwilach pierwszej miłości.

Ale czas mija. Coraz więcej informacji osiedla się w ich głowie. Coraz mniej rzeczy, które mogą naprawdę zaskoczyć i rozkoszować się osobą. Czasami wydaje się, że nic nowego nie może się wydarzyć, nic takiego po prostu nie istnieje. Życie z ekscytującej przygody zmienia się w rutynę z setkami problemów domowych, dużymi i małymi trudnościami, różnymi zakazami i zwykłymi frustracjami. Wciąż rozpoznają ten świat, coś nowego, coś interesującego. Uczą się nowych rzeczy i odkrywają wszystko, czego nie zbadano, ale nie cieszą się przyjemnościami takimi jak kiedyś. Dlaczego?
Ponieważ nie robią tego, co naprawdę lubią, nie rób tego, co sprawia im przyjemność. Uczą się nowych rzeczy, ale ten nowy często łączy się z "ulubioną" pracą lub inną działalnością, której nie lubi. Ludzie studiują na uniwersytecie prawników i ekonomistów, nie czując współczucia dla tego zawodu. Powiedziano im po prostu, że bycie prawnikiem przynosi zyski. Nawet jeśli robią coś, co ma im sprawiać przyjemność (wyjeżdżają na wakacje do egzotycznych krajów), nie mogą się nimi cieszyć. Ponieważ są tak zmęczeni, po prostu chcą odpocząć i nie angażować się w wiedzę. Lub ludzie dobrze się bawią i odpoczywają, ale ponieważ robią to w domu w zwykły dzień wolny. Bo w inny sposób nie wiedzą, jak odpocząć.
SZCZĘŚCIE JEST, ŻE KAŻDY DZIEŃ DO ZROBIENIA I UCZENIE SIĘ COŚ JEST NOWYM.
ZRÓB COŚ RAZ I NA CAŁY ŻYCIE ...
Zrób dziecko, zbuduj dom, psa i wiele, wiele więcej ... Najważniejsze to zrobić to dobrze i cieszyć się resztą życia.