Jaka jest różnica między formalnym i nieformalnym liderem w grupie?

Każda grupa społeczna ma człowiek wpływa na resztę jego członkowie.

Psychologowie opisują znaki i cechy zjawiska przywództwa, które może mieć charakter formalny lub nieformalny.

Koncepcja przywództwa

Przywództwo - jest systemem funkcjonowania grupy społecznej, w której występuje określony lider w grupie.

Osoba ta organizuje resztę, podejmuje kluczowe decyzje, działa jako autorytet, jest w stanie przewodzić.

Bierze odpowiedzialność za podejmowanie decyzji ważnych dla wszystkich członków grupy. Dzięki temu inni uczestnicy uznają jego autorytet i słuchaj jego opinii.

Koncepcja przywództwa jest aktywnie wykorzystywana w psychologia, zarządzanie, socjologia, politologia i inne dyscypliny. Z tego powodu istnieje wiele podejść do badania tego zjawiska.

Ponadto eksperci opracowali kilka różnych klasyfikacji typów tego zjawiska.

Znaki

Obecność systemu przywództwa w grupie jest wskazywana przez uznanie przez większość jej członków autorytetu danej osoby.

Ta osoba podejmuje decyzje, organizuje działania, jest odpowiedzialna. Najważniejsze funkcje lider:

1. Foresight. Potrafi przewidzieć rozwój wydarzeń i przekonać innych o poprawności wybranej strategii.
2. Rozważność. Zawsze stara się rozwiązywać wszelkie problemy spokojnie i racjonalnie, bez zamieszania i pośpiesznych wniosków.



3. Umiejętność rozumienia ludzi. Rozumie istotę osoby, mocne i słabe strony jednostki. Pomaga to obiektywnie ocenić umiejętności każdego z nich i sprawić, że najbardziej kompetentne wykorzystanie tych umiejętności we wspólnym wysiłku.
4. Aktywność. Ta pozycja jest bardzo trudna emocjonalnie, ponieważ odpowiedzialność zawsze jest źródłem stresu. Przywódca musi być odporny fizycznie i psychicznie, tylko w tym przypadku ciężar postawiony na nim będzie wykonalny.
5. Zdecydowanie. Niepowodzenia nie stają się powodem do porzucenia ich pomysłów, ale są postrzegane jako pożyteczne lekcje na drodze do osiągnięcia wyznaczonych celów.

   W obliczu trudności nie mylić, ale tylko stymuluje, aby szukać sposobów na ich pokonanie.

6. Sekwencja. Ludzie czują się komfortowo tylko wtedy, gdy otaczająca je rzeczywistość jest przewidywalna i stabilna. To umiejętność budowania korespondencji między wybranymi strategiami, stosowane techniki i osiągnięcie oczekiwanych rezultatów jest kluczem do zaufania członków grupy. Niespójność i zmienność przywódcy zawsze powodują zniszczenie wszelkich społeczności.



7. Sprawiedliwość. Zespół lub grupa społeczna zaufa komuś, kto bez wyjątku traktuje wszystkich wokół siebie. Obecność zwierząt domowych i przybliżona zawsze prowadzi do pogorszenia się klimatu psychicznego w każdej grupie.
8. Zimny ​​umysł Często konieczne jest natychmiastowe podejmowanie decyzji w celu ratowania ogólnej idei, ale mogą one naruszać prawa jednostek. Często trzeba poświęcić mniej, aby nie stracić więcej. Dodatkowa emocjonalność i łagodność nie przynoszą korzyści liderowi, który zawsze musi kierować się racjonalnymi rozważaniami.

Funkcje

Główne funkcje, które lider wykonuje w grupie społecznej:

• prognozować rozwój wydarzeń i podejmować działania w celu opracowania strategii działania;
• weź odpowiedzialność;
• przydzielać zadania członkom zespołu;
• przypisać obowiązki zgodnie ze zdolnościami każdego uczestnika;
• zapewniać moralne i praktyczne wsparcie w rozwiązywaniu problemów;
• motywować do osiągania wysokich wyników;
• dąży do osiągnięcia wspólnych, a nie osobistych interesów;
• w przypadku awarii ponosi odpowiedzialność za popełnione błędy.

Formalne i nieformalne

Wszyscy eksperci dzielą liderów na dwa rodzaje: formalny i nieformalny.

Formalny (nominalnie) - zajmujący określony status społeczny lub stanowisko, zgodnie z którym posiada pewne uprawnienia władzy.

Tak jest kadry kierowniczej na różnych poziomach: szefowie działów, dyrektorzy, dyrektorzy itp. Tacy ludzie są osobiście odpowiedzialni za błędy popełnione przez ich zespół. Ich zadaniem jest organizacja pracy, realizacja celów.

Nieformalne (real) - osoba, która jest szanowana i ceniona przez wszystkich członków grupy, nie ze względu na swój status czy pozycję, ale ze względu na swoje cechy moralne. Taka osoba ma umysł, charyzmę, urok.

Zawsze jest silna i pozytywna osoba, która wzbudza zaufanie do innych i spokój. Potrafi wpływać na członków grupy i kierować ich działaniami.

Jaka jest różnica?

Formalny lider jest zawsze działa w ramach przysługujących mu uprawnień. Jeśli jego cechy zawodowe odpowiadają jego pozycji i są uzupełnione wysokimi cechami moralnymi, wówczas taki przywódca może mieć realną władzę nad zespołem.

Jeśli poziom jego profesjonalizmu nie budzi zaufania podwładnych lub cech osobistych, przeszkadza w tworzeniu pozytywnego klimatu psychologicznego w zespole, to funkcja lidera pozostaje tylko nominalna.

Członkowie grupy będą przestrzegać tej osoby tylko jako część ich obowiązków, ale nie będzie mowy o uznaniu władzy tutaj.

Nieformalny przywódca ma taką możliwość mieć wpływ na resztę grupy dzięki ich wartościom biznesowym i osobistym.

W kolektywach roboczych prawdziwymi przedstawicielami rządu są z reguły doświadczeni specjaliści o wysokim poziomie wiedzy na temat swoich obowiązków.

Oprócz profesjonalizmu, ci ludzie wykazują pewność siebie, niezawodność, odpowiedzialność. Zawsze są urocze, towarzyskie, uczciwe. Tak nieoficjalny organ ma znacznie więcej mocyniż prawdziwy przywódca.

Wyjaśnia to fakt, że w organizacji z pełnoprawnym liderem działającym, który jest szanowany przez podwładnych, nieformalny lider w zasadzie nie może się pojawić.

Formalne i nieformalne przywództwo - co to oznacza i jaka jest różnica:

Cechy nominalnego lidera

Następujące cechy są charakterystyczne dla takiej osoby:

1. Pojawia się i znika w zależności od okoliczności.. Dzieje się tak podczas różnych transformacji, kryzysów itp. Na przykład zmiana formalnego przywództwa może prowadzić zarówno do pojawienia się roli prawdziwego przywódcy, jak i do zniesienia jego potrzeby. Może też nastąpić zmiana w samych przywódcach, w zależności od panujących warunków.
2. Potrafi efektywnie współdziałać z innymi liderami. Często w grupie społecznej jest kilka osób zajmujących kluczowe stanowiska. Jednocześnie ich strefy wpływów nie pokrywają się, a wspólne wysiłki są ukierunkowane na osiągnięcie wspólnego celu.

   To właśnie ta skuteczna interakcja często daje prawdziwie znaczące wyniki.

3. Poświęcony wspólnej sprawie. Koordynuje działania członków zespołu, aby osiągnąć cele. Interesuje się integralnością zespołu i efektywnością jego działań. Wykorzystuje swój wpływ i autorytet nie w celu osiągnięcia osobistych interesów, ale wyłącznie w celu rozwiązywania wspólnych zadań.



4. Wewnętrznie kocha manipulować ludźmi. Jakiekolwiek dobre intencje prowadzą działania nieformalnego lidera, nie wybiera on swojej pozycji przez przypadek. Zawsze jest to osoba, która lubi mieć władzę nad innymi ludźmi i wpływać na bieg wydarzeń. Z tego powodu prawdziwi liderzy często marzą o zostaniu formalnym przywódcą w głębi duszy, ponieważ to obdarzy ich oficjalnym autorytetem.

Rola prawdziwego lidera

Prawdziwy lider może spełniać kilka różnych ról:

1. "Dyrygent". Wykonuje zadanie przydzielone mu przez kierownictwo, nie dążąc do nadmiernej demokracji. Buduje relacje w zespole zgodnie z kursem wyznaczonym przez jego przełożonych. Ważne jest, aby uznał on swoje własne znaczenie ze względu na potrzebę przewodnictwa swojego przywództwa.

   Wyróżnia się osiągami i życzliwością, tak powoli, ale pewnie porusza się po szczeblach kariery.

2. "Facet-facet". Towarzyska i urocza osoba, która łatwo wciera się w zaufanie poszczególnych członków zespołu. Korzystając z pozytywnego nastawienia, które zaraża innych ludzi, z entuzjazmem nastawia kolegów, którzy wykonują początkowo nudne i rutynowe zadania. Czuje przyjemność odczuwania, że ​​jest z liderami na tym samym poziomie.



3. "Grey Cardinal". Skryta i nieco nudna osoba, która woli działać cicho i skutecznie. Cieszy się, że formalnie stoi na uboczu, doskonale zdając sobie sprawę z prawdziwego znaczenia swojej pozycji. Taka tajemna moc daje mu przyjemność. Zwraca uwagę na małe rzeczy i niuanse, dzięki czemu zawsze znajduje podejście do każdej osoby. Znakomity manipulator i strateg pierwszej klasy.
4. "Buntownik". Wybiera swoją pozycję jako niepisanego lidera tylko z powodu chęci wpłynięcia na masy w celu zorganizowania zamieszek. Celem jego działalności jest ustalenie warunków, walka o prawa osób pokrzywdzonych i innych agresywnych działań, które nie są bezpośrednio związane z rzeczywistymi celami grupy. Walczy o samą walkę, a ostateczny cel jest drugorzędny.

Kiedy nieformalne stają się uciążliwe?

W sytuacji, gdy nieformalny lider zyskuje zbyt dużą władzę, istnieje poważne zagrożenie utraty wpływu od prawdziwego przywódcy. Zwłaszcza, jeśli menedżer nie jest początkowo zaufany przez zespół.

Rozpocznij kwestionowanie decyzji i poleceń szefapodważa to jego wiarygodność. Jest walka o władzę, w której reszta grupy jest narysowana.

W końcu klimat psychologiczny w zespole jest zepsutydyscyplina jest rozkładana. Wszystko to prowadzi do znacznego spadku motywacji do pracy, utraty zainteresowania pracą.

Zazwyczaj aktywną opozycję wobec przywództwa zapewniają ludzie, którzy zajmują niezasłużenie niską pozycję (zgodnie z ich osobistym przekonaniem).

Na przykład dość często doświadczeni specjaliści w tym wieku nie chcą słuchać młodego szefa i odwracać zespołu od przywództwa.

W tej sytuacji szef musi spróbować ustalić opinie z zespołem, aby wykluczyć dalsze umocnienie pozycji "pozaformalnej".

Tak więc pozycja lidera jest kluczowa w każdej grupie społecznej. W zależności od osobliwości jego stanowiska, może on być formalny lub nieformalny.