Możliwe, że masz pytanie jak pozbyć się perfekcjonizmu.Niektóre cechy naszej osobowości mogą kolidować z osiągnięciami lub osobistymi relacjami.
Praca nad sobą pozwala ci stać się ciekawszym i bardziej wydajnym.
Znaczenie słów
Czym jest perfekcjonizm?
Perfekcjonista - kto to jest? Krótko mówiąc, perfekcjonizm dążenie do ideału.
Każde działanie musi być wykonane perfekcyjnie poprawnie, praca musi być koniecznie ukończona.
Zjawisko to dotyczy pragnienie usunięcia zbyt wiele, aby osiągnąć pewien poziom równowagi.
Krótko mówiąc, nazywana jest osoba dążąca do doskonałości perfekcjonista. On dąży do osiągnięcia ideału we wszystkim.
Denerwuje się niedokończonym biznesem, niewłaściwie umieszczonymi przedmiotami, niedoskonałościami osobowości. W umyśle perfekcjonisty istnieje pewien ideałto można i należy osiągnąć.
Czasami dochodzi do stanu patologicznego, nerwicy, kiedy niemożliwe jest osiągnięcie absolutnej doskonałości. Czy muszę leczyć?
Wysoki stopień perfekcjonizmu wymaga leczenia, ponieważ takie cechy osobowości kolidują z życiem i relacjami z innymi ludźmi.
Znaki perfekcjonizmu:
- długo myślące podejmowanie decyzji;
- dużo czasu poświęcono na to zadanie, podczas gdy prawie na pewno dana osoba popada w stan zwlekania, a następnie próbuje nadrobić zaległości;
- umiejętność zabrania się do pracy, a następnie rzucenie go i rozpoczęcie wszystkiego od nowa, próbując osiągnąć lepszy rezultat;
- manifestacja gniewu, irytacji, rozpaczy, jeśli coś okazuje się nie idealne. Problem polega na tym, że perfekcjonista widzi niedoskonałość niemal we wszystkim, więc trudno mu to osiągnąć.
Jeśli ty lub twoi przyjaciele, koledzy, szefowie powtarzacie, że wszystko powinno być wykonane tak precyzyjnie i perfekcyjnie, jak to tylko możliwe są cechy makeovers.
Perfekcjonista - kto to jest? Przeciw perfekcjonizmowi i psychologii:
Antonimy i synonimy
Nawiasem mówiąc, perfekcjonizm trudno jest znaleźć dokładny synonim lub definicję, raczej są słowa, które odzwierciedlają podobne cechy:
- doskonałość;
- idealny;
- doskonałość;
- absolutny
Antiem do tego słowa można rozważyć zjawisko pofigizma, chaos. Są to ludzie, którzy spędzają cały swój czas na wywoływaniu zaburzeń wokół siebie, niezdolnych do stworzenia, stworzenia. Dokładnie odwrotnie.
Jaka jest różnica od pedantu?
Perfekcjonista i pedant: czy jest jakaś różnica? Pedanteria - jest to dążenie do dokładności nawet w małych rzeczach. Dla pedantki forma jest ważniejsza niż treść. Musi ściśle przestrzegać zasad i instrukcji, a on żąda tego od innych ludzi.
Zgiełk - wewnętrzna potrzeba jednostki, zaburzenie prowadzi do nerwicy.
Perfekcjoniści ważniejszy pomysł, treści. Często nie punktualnysą spóźnieni w robieniu rzeczy, cierpią z powodu zwlekania.
Przykłady
Idziesz z przyjacielem do sklepu w poszukiwaniu nowej torby dla niej.
Ona robi nie może wybrać odpowiedniego modelu.
Bierze jednego, a następnie zmienia zdanie, próbując znaleźć najlepszą opcję.
Piszesz tekst, ale w środku rozumiesz to daleko od ideału nie interesujące, nie strukturę, wszystko usunąć i zacząć od nowa.
Rozpoczynam nowy notatnik, próbuję pisać bardzo gładka i piękna. Zwykła osoba, po kilku stronach, prawdopodobnie przejdzie na mniej perfekcyjne pismo.
Perfekcjonista spróbuje wyświetlić każdą literę, a jeśli mu się nie spodoba, wyrwie arkusz i przerobi go.
W jakim polu działania przejawia się perfekcjonizm? Psycholog opinii:
Czy to dobrze, czy źle?
Z jednej strony w dążeniu do doskonałości nie ma nic złego.
Osoba chce robić wszystko najlepiej, jak to możliwe i lepsze.
Ale z drugiej strony ciągle przewija w głowie wynik swoich działań, boi się popełnić błąd.
A jednocześnie odkłada początek sprawy na dłuższy okres. W rezultacie musi się spieszyć, co prowadzi do błędów i nowych doświadczeń.
Pozornie wykonana praca nie wydaje się wystarczająco dobra, dlatego jest perfekcjonistą wykończ go raz za razemprzez zakłócenie terminów.
Szefowie i klienci są nieszczęśliwi, a perfekcjonista boi się pokazać rezultaty swojej pracy, ponieważ uważa, że nie jest wystarczająco nieskazitelny.
On rzadko zadowolony z siebie i wyników jego działania. Ma to wpływ na poczucie własnej wartości, zmniejszając ją. Pojawia się niepewność, zaburzenia emocjonalne, stany obsesyjne.
Na tej podstawie można stwierdzić, że perfekcjonizm przynosi osobie więcej szkody niż pożytku.
Niemniej jednak, jego surowość jest inna, więc jego niewielka obecność może mieć korzystny wpływ na pracę.
Jakie cechy charakteru są zawarte w strukturze?
Perfekcjonizm spotyka się w strukturze różnych typów osobowościjednak większość ludzi jest niespokojna i podatna na depresję.
Perfekcjonizm jest często charakterystyczny dla epileptoidów w ich dążeniach do doskonałości, nadmiernej uwagi do drobiazgów.
Możesz zobaczyć tę funkcję histeroid w ich dążeniu do bycia zawsze widocznym, wyróżniać się i wydawać się najlepszym.
Jest także wyrażany przez psychosthenics w ich lęku przed popełnieniem złych działań lub uzyskanie negatywnej sytuacji.
Czy to jest zespół, choroba lub zaburzenie psychiczne?
Perfekcjonizm nie oznacza choroby, ale włączone w strukturę zaburzeń psychicznych. Może zakłócać normalne życie. Osoba może być tego świadoma lub niezupełnie rozumieć osobliwości swojej postaci.
Nadmierna fascynacja idealizmem i perfekcją często powoduje, że perfekcjonista zostaje sam, ponieważ ludziom trudno się z nim komunikować i doradzić jego pomysł poprawności.
Nieustannie mają wątpliwości, są wrażliwi na krytykę i mają trudności z dostosowaniem się do nowych i zmieniających się warunków.
Dla nich najlepszą opcją nie jest współpraca, ale konkurencja i rywalizacja, o ile pozwala osiągnąć osobistą doskonałość i poprawić swoje umiejętności.
Jak zrujnować życie perfekcjonizmu? Psycholog komentuje:
Społeczny perfekcjonizm - w czym się objawia?
Konieczność spełnienia standardów i oczekiwań inni ludzie odnoszą się do społecznego perfekcjonizmu.
Z jednej strony koryguje zachowania, wprowadza je pod pewnymi normami, ale z drugiej ogranicza rozwój jednostki, przejaw kreatywności i indywidualności.
Człowieku boi się wyjść poza to standardowe zachowanie, nie bądź jak każdy inny, bądź inny.
Do tego typu można przypisać i wymagać, aby inni ludzie robili wszystko bezbłędnie.
Perfekcjonistyczny paraliż
Trudno jest perfekcjonistce zabrać się do interesów, ponieważ ma nadzieję na najlepszy wynikale w jego duszy zawsze są wątpliwości, czy sobie z tym poradzi.
Teraz zastosowano modną koncepcję zwlekanie - pragnienie odłożenia sprawy na później.
Dla perfekcjonistów nie wynika to z lenistwa czy braku czasu, ale właśnie z powodu poczucia winy i strachu przed zrobieniem czegoś złego, niedoskonałego.
W rezultacie może przemyśleć opcje, wybrać i zacznij wykonywać pracę w ostatniej chwili.
Może to być trudne dla osoby, która poradzi sobie z takim stanem. Wydaje się konieczne, aby usiąść i zacząć robić pracę, ale jego umysł myśli - co jeśli nie wyjdzie, i jeśli popełnię błąd.
Kiedy termin jest właściwy, perfekcjonistę pilnie zabiera się do pracy i często w krótkim terminie To dla niego łatwe, a wynik jest doskonały.
Nadal jednak odczuwa pewne niezadowolenie - rozumie, że mógł zrobić lepiej, gdyby zaczął pracę znacznie wcześniej, nie spiesząc się.
Filozofia
W filozofii perfekcjonizm jest przekonaniem, że doskonałość jest celem człowieka.
Rozwój ten jest przede wszystkim z cnoty, talentu i umiejętności.
Zwolennicy tej teorii uważają, że uprawa nie tylko cel jednostki, ale ludzkości jako całości.
Zwolennikami perfekcjonizmu są Kant, Lnibnitsa, Nietzsche. Wśród przedstawicieli sztuki, Leonardo Da Vinci dążył do niego, tworząc obraz idealnych proporcji ciała.
Jak zostać perfekcjonistą we wszystkim?
Czy jesteś pociągnięty do perfekcjonistycznych cech? Mogą być rozwijane same w sobie.
- Zdecyduj, co jest dla Ciebie idealne.
- Dąż do nienagannej pracy bez względu na wszystko.
- Zorganizuj porządek w domu i w pracy.
- Wyznacz sobie wysokie wymagania.
- Zacznij oglądać programy graficzne.
- Idź na najlepsze szkolenie dla rozwoju osobistego.
Perfekcjonizm najczęściej pochodzi z dzieciństwa, kiedy rodzice, mimo wszystko, zostali zmuszeni do wykonania całej pracy do maksimum, nawet zbesztali kwartet, kontrolowali każdy krok dziecka.
W końcu on uzależnia się od ocen innych osóbnie tylko wewnętrzny krąg, ale także społeczeństwo.
Często rodzice próbują zrealizować swoje niespełnione marzenia u dzieci, nie rozumiejąc, jak negatywnie może to wpłynąć na rozwój charakteru dziecka.
Jeśli chcesz zostać perfekcjonistą tak bardzo, nie spiesz się, inaczej możesz zniszczyć swoje życie.
Istnieje zdrowa forma manifestacji, która pomaga osiągnąć rezultaty, i jest niewystarczająca, gdy całe życie podlega idealizmowi, a to przeszkadza w normalnym istnieniu.
Jak zostać skutecznym perfekcjonistą? Mówi trenerowi:
Jak radzić sobie z nadmiernym perfekcjonizmem w sobie?
Jak przestać być perfekcjonistą? Perfekcjonizm można przezwyciężyć, chociaż jest on podejmowany z dużym wysiłkiem, ponieważ dążenie do doskonałości wnika w podświadomość.
- Pomyśl, że życie nie jest podzielone tylko na czarno-białe, złe i dobre.
- Uświadom sobie, że osiągnięcie ideału we wszystkim jest niemożliwe.
- Każda osoba popełnia błędy, dopuszcza niedoskonałości, a to normalne.
Kreatywność i nowe odkrycia są często oparte na tych najmniejszych błędach.
- Pozwól sobie być niedoskonałym.
- Nie ignorujcie potrzeb własnej duszy - chcecie romansu, zrelaksujcie się i bawcie, chodźcie wycofać się z planowanego planu - a tu wszystko jest w waszych rękach.
- Pracuj nad poczuciem własnej wartości. Perfekcjoniści często cierpią z powodu niewiary we własne siły. Pomogą w tym szkolenia i praca z psychologiem.
- Pozbądź się pragnienia bycia doskonałym we wszystkim - to niemożliwe. Pozwól sobie żyć i cieszyć się życiem.
- Wyznacz sobie realistyczne cele, odpowiednio oceniaj swoje mocne strony i możliwości.
- Ogranicz czas, aby ukończyć zadanie, ustal sobie napięte terminy.
- Uświadom sobie własne myśli, przejąć nad nimi kontrolę, nauczyć się słyszeć swój wewnętrzny głos i zatrzymać go.
Perfekcjonizm - cecha wielu osób, które od dzieciństwa były zmuszone do doskonałości. Jeśli pozwolisz sobie na odrobinę niedoskonałości, świat otworzy się z innymi kolorami.
Jak pozbyć się perfekcjonizmu i niepokoju z tego powodu? Dowiedz się z wideo:
