Termin "miłość własna" nie należy do kategorii tych, które można wyjaśnić za pomocą kilku słów. Jest to dość szeroka koncepcja z wieloma przejawami. Niestety, nie wszyscy doszli do tego uczucia i nie zaakceptowali się całkowicie. Artykuł będzie mówił o tym, co można nazwać miłością własną, dlaczego nie pomylić go z egoizmem i jak pewni ludzie budują długotrwałe szczęśliwe relacje.
Czym jest miłość własna
Miłość własna jest całkowitą akceptacją własnych duchowych cech, wyglądu; samopoczucie i samorozwój. Można argumentować, że ludzie robią wszystkie powyższe, to znaczy do pewnego stopnia kochają siebie. Ale wielu wciąż jest daleko od pełnej harmonii z ciałem i duszą; muszą pracować nad sobą, aby zrozumieć, dlaczego jest to konieczne.
Miłość własna jest bezpośrednio związana z pewnością siebie. Świadomość własnej wartości nie będzie złożona, bojaźliwa; nie przeszkadzają mu myśli "co inni pomyślą, jeśli to zrobię", "czy nie będą się ze mnie śmiać". Nie oznacza to, że ten, kto kocha siebie, nie myśli w ogóle o uczuciach innych. Wie, jak dbać o bliskich, nie narusza osobistych granic nieznanych, przypadkowych rozmówców, ale jest gotów bronić swoich interesów, pozostawiając presję społeczeństwa.
Często ci, którzy się kochają, są pogardliwie nazywani egoistami. Ale koncepcja w tym przypadku nie jest całkiem dokładna. Egoistów można nazwać tymi, którzy zawsze stawiają przede wszystkim własne interesy, są gotowi pójść na jakąkolwiek podłość. Do pewnego stopnia wszyscy jesteśmy egoistami, ponieważ przede wszystkim dbamy o siebie. Jednak duma i egoizm to dwie różne rzeczy. Pierwszy nie wyklucza szczerej troski o innych, ciepłych uczuć dla bliskich, gotowości do poświęceń. Z drugiej strony, egoiści nie są do tego zdolni, ponieważ ich zainteresowania są zwykle ograniczone do ich własnych potrzeb, potrzeb i pragnień.
Co to znaczy kochać siebie
Zapomnij o samo-deprecjacji
Kochanie siebie oznacza porzucenie własnej winy. Nie oznacza to, że należy ignorować wszystkie błędy, nadal popełniać błędy i mieć pewność co do poprawności wyboru. Być w stanie wyciągać wnioski, uczyć się na błędach, przyznać się do porażki, ale nie poddawać się to jedno, ale nieustanne wyrzucanie za złe działania podczas angażowania się w samozasilanie jest zupełnie inne.
W niektórych sytuacjach musisz być w stanie powiedzieć "tak, jestem w błędzie / i nie było warto zachowywać się w ten sposób", ale nie należy tego łączyć z przygnębiającymi myślami. Każdy popełnia błędy, nie ma bzdur. Najważniejsze to nie ignorować tego, co się stało, kierować się wnioskami i przejść do celu - harmonii i szczęścia.
Nie próbuj pokazać własnej wartości
Ten, kto kocha siebie, nie ma ochoty udowadniać swojej wartości komuś. Nie można "przyjąć słabych", aby zrobić to, czego nie chcemy Tylko ci, którzy mają kompleksy, wychodzą ze skóry, próbując pokazać resztę, że są najlepsi. Niemożliwe jest zadowolić wszystkich, tak jak nie można być autorytetem dla wszystkich. Próby udowodnienia doskonałości zawsze wskazują na niepewność, chęć stania się ważniejszym niż jest w rzeczywistości.
Zwykle sny wyróżniają się w jakikolwiek sposób nieodłącznie związane z nastolatkami. Nie są zbyt pewni siebie, cierpią z powodu kompleksów, starają się pokazać charakter we wszystkich sytuacjach. Kiedy dorosły robi takie rzeczy, jest dla niego niepokojącym dzwonkiem. W takim przypadku powinieneś popracować nad sobą, znaleźć przyczynę zachowania charakterystycznego dla dojrzewania. Być może człowiek po prostu tłumi kompleksy pozostawione po młodości, starając się ukryć to z pewnym siebie zachowaniem.
Dbaj o siebie całkowicie
Dla tych, którzy akceptują siebie, nie ma polarnego podziału na duchowy i fizyczny. Niektórzy spieszą się do skrajności, próbując skupić się na rozwoju osobistym, ale zapominając o fizycznej powłoce. Inni zwracają maksymalną uwagę na wygląd, biorąc pod uwagę, że jest to ważne.
Ci, którzy się kochają, nie wyznaczają granicy między duszą a ciałem; starają się znaleźć pełną harmonię. Mają świadomość, że dbanie o to, aby niczego nie stracić z oczu, nie skupiać się na jednej rzeczy. Umysł i ciało muszą być w harmonii; ze względu na "pochylenie" w jednym kierunku występuje wyraźny dyskomfort, którego przyczyny mogą pozostać tajemnicą przez długi czas.
Przygotuj się na związek
Bez miłości własnej nie można mieć prawdziwych uczuć dla innych. Tylko harmonijne osobowości, które pozbywają się kompleksów, utrzymują długi, szczęśliwy związek. Ci, którzy nie nauczyli się szanować, często starają się znaleźć osobę, która będzie im współczuła, wysłuchają ciągłego "Jestem brzydka / głupia / nikt mnie nie kocha" i odrzucają te stwierdzenia.
Ludzie, którzy nie są świadomi swojej własnej wartości, nie są gotowi dać innym; chcą tylko zaakceptować, wypełnić pustkę, która utworzyła się wewnątrz. Wiele relacji rozpada się właśnie z powodu niechęci partnerów do poświęceń, z powodu ich niedojrzałości i niechęci do siebie.
Dla niektórych będzie to brzmiało dziwnie, ale to poczucie własnej wartości pomaga człowiekowi zrobić coś dla innych, nie oczekując niczego w zamian. Ci, którzy się nie kochają, są w stanie poświęcić dla bliskich, ale będą bardziej nieszczęśliwi, zmuszeni, z perspektywą obdarzenia. Ten, kto ma szacunek do samego siebie, wie, jak całkowicie wziąć drugi, nie oczekuje od niego pewnych reakcji, a tym bardziej nie chce ciągle płakać w swojej kamizelce - po prostu jej nie potrzebuje.
Nie kłam
Przede wszystkim dla siebie. Otoczenie będzie akceptować wymówki, że głowa jest niesprawiedliwa, dlatego niskie pensje; nie ma przyjaźni, nie można ufać ludziom; cały handel, a związek nie może rozpocząć się bez pieniędzy. Ale przynajmniej prywatnie warto wiedzieć, że reszta to wina drobnych dochodów, braku przyjaciół i ukochanej osoby.
Zbyteczne jest obwinianie siebie za wszystkie problemy na świecie, ale musisz być świadomy tego, co się dzieje i być odpowiedzialnym za swoje działania. Tak, a inni nie powinni kłamać - zasługują na poznanie prawdy, nawet nie są zbyt przyjemni. Ci, którzy praktycznie nie kłamią, są teraz nieliczni, więc ceniona jest szczerość i prostolinijność. Ponadto nie musisz cierpieć, wymyślając kolejne kłamstwo.
Osoba, która szczyci się osiągnięciami i nieustannie mówi o swoich pozytywnych cechach, nie zawsze kocha siebie. Miłość własna jest o wiele bardziej złożonym pojęciem niż samolubstwem i wysokim poczuciem własnej wartości, do którego przywykło wielu ludzi. Dwa ostatnie praktycznie wykluczają pierwszy; powinieneś się ich pozbyć, jeśli chcesz stać się osobą harmonijną. Samolubność i zawyżony poziom poczucia własnej wartości sugerują ukryte kompleksy, a osoba, która nauczyła się o dumie, jest z nich pozbawiona, a także potrzeba porównywania się z innymi, aby spróbować osiągnąć niepotrzebne cele. Jego głównym pragnieniem jest być naprawdę szczęśliwym i odczuwać pełnię życia.
