Jak nauczyć dziecko, jak się bronić i odpychać sprawcę?

Rodzice dzieci w wieku przedszkolnym, a nawet dzieci w wieku szkolnym często mają pytanie, w jaki sposób nauczyć dziecko, jak się zachować.

Jak to zrobić psychologowie powiedzą.

Psychologia i przyczyny

Dlaczego dziecko nie może oddać?

Dorośli często nie zdając sobie z tego sprawy, uformuj w dziecku różne kompleksy i lęki.

Starając się wychować poprawność i uprzejmość dziecka, czasami zapominamy o tym, że trzeba być w stanie stanąć na głowie.

Mama mówi: ciężko walczyć, a przyswoić je, dziecko nie może się poddać.

Przykład. Dziecko w piaskownicy próbujące zabrać zabawkę. Dziecko stawia opór, nie chcąc dać własnego, ale babka mówi: Oddaj, przepraszam? W każdej takiej sytuacji dziecko dowiaduje się, że nie trzeba walczyć o własne. Wygląda na to, że dorośli lubią to, co najlepsze, ale okazało się, że jest odwrotnie.

Kolejny przykład. Rodzice dziecka są bardzo despotyczni, dziecko wychowuje się w trudnych warunkach. Nie wolno mu wyrażać własnej opinii, jest stale krytykowany, umniejszany.

W rezultacie podnosi się niskie poczucie własnej wartości. Dziecko boi się być silne nie tylko przed dorosłymi, ale także z rówieśnikami. Strach przed karą budzi poczucie niepewności.

Jeśli dziecko jest w naturze ma słaby system nerwowy, problemy zdrowotne, trudniej mu radzić sobie z trudnościami świata zewnętrznego. Nadmierna opieka zwiększa problem.

Dorośli chcą chronić się przed trudnościami, ale w rzeczywistości nie pozwalają dziecku nauczyć się radzić sobie z wpływami zewnętrznymi, trudnymi sytuacjami.

Powstaje reakcja na unikanie problemów.

Kiedy dziecko jest zranione przez rówieśników, pierwszą reakcją matki jest uratowanie go. Ale w rzeczywistości jest on w stanie sam się obronić.

A jeśli dorośli zawsze go chronią, może to wywołać ośmieszenie innych dzieci, które również podważa samoocenę dziecka. Właściwa edukacja - Cała nauka, a rodzice powinni starannie wybierać metody ekspozycji.

Krytyka i oskarżenia rodziców również negatywnie wpływają na poczucie własnej wartości dziecka.

Został pokonany w walce - zamiast wspierać i mówić, jak działać poprawnie, rodzice przysięgają - tchórz, słabeusze, prowokując w ten sposób powstawanie wątpliwości i poczucie, że nie jest on zdolny do niczego.

W przypadku małych dzieci rodzice są autorytetem, a wszystko, co mówią, jest prawdą, dlatego tak ważne są pozytywne wypowiedzi wobec dzieci.

Co się stanie, jeśli dziecko nie będzie w stanie stanąć samodzielnie?

Na początek nie możesz go za to winić.

Jeśli dziecko ma niską samoocenę, konieczne jest znalezienie sposobu na zwiększenie jego pewności siebie.

Krytyka i oskarżenia doprowadzi do przeciwnego wyniku - dziecko stanie się jeszcze słabsze, pojawi się wiele kompleksów i lęków, uniknie konfliktów i nie będzie w stanie się ochronić.

Nie oznacza to jednak, że konieczne jest nauczenie każdego, aby rzucił się na sprawcę pięściami, nie rozumiejąc sytuacji. Jeśli dziecko jest jeszcze małe, przydatne jest dla niego rozwinięcie umiejętności samokontroli.

Zadaniem rodziców jest kultywowanie silnej, samowystarczalnej osoby zdolnej do odróżnienia ataku bez przyczyny i przymusowej obrony.

Dzieci niesamowicie otwarci na to, co są inspirowane. Dlatego rodzice muszą być ostrożni z metodami edukacji.

Trudno jest stawić czoło niekomunikatywnym dzieciom, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na właściwą socjalizację. Jeśli dziecko nie pójdzie do przedszkola, zabierz go do grup rozwojowych, grup, w których skontaktuje się z innymi dziećmi, naucz się współpracy.

W niektórych grupach powstaje niezdrowe środowisko. Wynika to z faktu, że dorośli nie poświęcają wystarczająco dużo uwagi stworzeniu sprzyjającej atmosfery w grupie.

W takim przypadku może to być właściwa decyzja przeniesienie dziecka do innej instytucji.

Wybierz ogród, który bierze pod uwagę indywidualność dzieci, gdzie każde dziecko jest poszukiwane dla indywidualnego podejścia.

Jeśli siedzi sam w kącie i nie gra, kompetentni nauczyciele znajdź przyczynę i zrób wszystko, aby przedszkolaki dołączyły do zespołu i nauczyły się komunikować z rówieśnikami.

Często agresywne zachowania są prowokowane przez samych rodziców. W każdej grupie jest dziecko z problemowym wykształceniem.

Zwróć uwagę pedagoga i psychologa na jego zachowanie, pozwól im omówić to z rodzicami.

Jak nauczyć dziecko dawania zmian?

Co zrobić, gdy twój syn lub córka zostanie zaatakowany, ale nie odpowiada:

Wpaść samoświadomość osoby pełnoprawnej. Dziecko musi zrozumieć, że jest silny i nie może się obrażać.
Naucz go chroń swoje zainteresowania: kiedy jest obrażany; spróbuj pokonać, uszczypnąć, mieć fizyczny wpływ; kiedy rzeczy należące do niego zostaną zabrane; w przypadkach, gdy obrażają rodziców i rodzinę; upokorzyć; zmuszony do zrobienia tego, czego nie chce; usiłowanie podżegania do bezprawnych czynów.

Porozmawiaj o problemach ze sprawcą z dzieckiem: z jakiego powodu pojawia się konkretna sytuacja, jak zachowują się dzieci, co mówią, dlaczego boi się oddać. Powiedz, jak to zrobić poprawnie, jak policzyć siłę, aby nie spowodować znaczących szkód, ale jednocześnie pozostać w wygranej.
Przyda się trening samoobrony.
Dowiedz się Czy dziecko prowokuje kłótnię?. Być może silniejsi przestępcy zostali zmuszeni do obrony.
Musi istnieć reguła - nie możesz brać cudzych rzeczy bez pozwolenia a jednocześnie nie pozwalają komuś zabrać twoich rzeczy bez Twojej zgody.

Pamiętaj, aby porozmawiać z nauczycielem. Dowiedz się, dlaczego dopuszcza się ekspozycję rówieśników.

Jeśli zmienisz ogród lub szkołę, a prześladowania będą trwały, oznacza to, że dziecko nie znajduje się w środowisku.

Zobacz, jak komunikuje się z rówieśnikami. Zapytaj nauczycieli o jego zachowanie, jak prowokuje innych facetów. Spędź z nim rozmowę, zwróć uwagę na to, jak się zachowuje i że to jego zachowanie wywołuje konflikty.

Dzieci z kompleks ofiar zauważalne, zwykle natychmiast.

Opuścili ramiona i głowę, jakby chcieli się ukryć, próbują odwrócić wzrok, ponieważ nie lubią kontaktu wzrokowego.

Ich głos jest cichy, monotonna, mowa nie jest pewna, trudno im od razu odpowiedzieć na wyrażenia skierowane do nich. Mogą płakać, uciekać, narzekać na nauczycieli. Jeśli widzisz dziecko z oznakami ofiary, zacznij pracować nad swoim zachowaniem.

Jest ważny: bez krytyki, oskarżeń, wyśmiewania. Rodzice powinni zrobić wszystko, co możliwe, aby zwiększyć poczucie własnej wartości.

Zaproponuj dziecku wyprostować ramiona, zauważ, że w takim stanie czuje się silniejszy. Znajdź mu hobby, które pomoże mu zdobyć zaufanie i zwiększyć poczucie własnej wartości dzięki swoim osiągnięciom.

Pomoc dla rodziców jest ważna. Dzieci wychowane w autorytarnym stylu nie mogą same rozwiązać niczego. Mają takie cechy osobowości jak depresja, brak inicjatywy, wrogość, brak samokontroli.

Infantylizm, zależność, niepewność, bierność stają się konsekwencją nadopiekuńczości. Dlatego rodzice powinni zwracać uwagę na stosowane metody edukacji i wpływy.

Porada psychologiczna dla rodziców

Jak nauczyć dziecko, aby powstało w szkole?

Od dzieciństwa trzeba nauczyć dziecko być liderem. Nie oznacza to, że wszystkie problemy rozwiązane są przez pięści.

Lider jest w stanie zmienić sytuację w jego kierunku, używając tylko słów. Ale jeśli chodzi o ekspozycję fizyczną, dziecko powinien być w stanie stanąć samodzielnie.

Naucz swoje dziecko, aby było obiektywne - być w stanie ocenić sytuację i wybrać - czy zastosować fizyczne oddziaływanie w odpowiedzi na zniewagi.
Naucz nie być ofiarą. Student jest w stanie zrozumieć, czym jest psychologia ofiary.
Pamiętaj, że dzieci kopiują zachowanie rodzicielskie., w tym w rozwiązywaniu kontrowersyjnych problemów.
Stań się pozytywnym przykładem dla swojego syna lub córki, naucz, aby nie opuszczać konfliktu i nie chowaj się, ale rozwiązuj go na swoją korzyść.
Jeśli dziecko jest słabe fizycznie, pokonuje go, przegrywa w walkach, Zabierz go do sekcji sportowej. Sam sport zwiększa poczucie własnej wartości, a ćwiczenia poprawiają kondycję fizyczną.
Dowiedz się, jak odmówić. Wyjaśnij dziecku, że nie jest zobowiązany do wyrażenia zgody na wszystkie oferty wzajemne. Jeśli nie chce czegoś zrobić, nie ma prawa go zmuszać. Jest to szczególnie ważne, aby uczeń nie wpadł w nierzetelną firmę o tendencjach przestępczych.

Rozwijaj pozytywną samoocenę przyczynić się do różnych hobby. Dziecko czuje się jak osoba, gdy ma hobby. Naucz go bronić swoich interesów i zainteresowań, nie bój się opinii innych.
Ćwicz z nim ze spokojemNiech uczeń nauczy się odpowiadać i reagować w trudnych sytuacjach. Prowadzić zajęcia w formie gry, organizować konkursy z innymi dziećmi.
Wzbudź wiarę w siebie w dziecko. Zapomnij o zwrotach: zawiedziesz, pomylisz się, jesteś głupi, źle się uczysz. Nie powinni być w twojej rodzinie. Zamiast tego powiedz: jesteś silny, możesz to zrobić, wierzę w ciebie, zobacz, jak dobry jesteś.
Szukam dobrych przyjaciół. Trzymaj rozmowę z dzieckiem, czym jest przyjaźń, jak wybrać przyjaciół, dla których powinny być cenione, jak unikać negatywnych osobowości i dlaczego nie powinieneś się z nimi komunikować.
Naucz ucznia, aby rozumiał ludzi, oceniał ich pozytywne i negatywne cechy.
Nie reaguj na próby upokorzenia i nie rób wymówek. Jeśli dziecko ma imię, niech je po prostu zignoruje, po pewnym czasie dzieci zapomną. Jeśli zaczyna wymyślać wymówki, przezwisko może pozostać przy nich przez długi czas.
Nie okazywaj strachu. Inne dzieci czują się świetnie, gdy się boją. Strach jest podstawowym instynktem, zmusza do biegania i atakowania tych, którzy się boją.