Na początku XX wieku behawioryzm uważano za najbardziej studiowany i dyskutowany obszar psychologii. Słowo ma angielskie korzenie i oznacza "zachowanie". Było sporo psychologów, którzy postanowili poświęcić swoje życie rozwojowi tego trendu. Wraz z nimi pojawił się socjalizm i neobiwioryzm, które wzajemnie się przenikały i zaprzeczały.
Czym jest behawioryzm
Behawioryzm to trend w psychologii, który bada zachowanie i aktywność jednostki. Jednym z pionierów tego trendu był Amerykanin John Watson. Ostro skrytykował psychoanalizę i psychologię za ich subiektywizm. Naukowiec uważał, że podstawą wszystkich metod psychologicznych powinno być tylko to, co zostało zarejestrowane obiektywnymi środkami.
Przedmiot badań
Behawioryści badają zachowania, w tym działania, słowa, działania, które mogą być wrodzone i nabyte w procesie życia. Watson zaproponował reprezentację zachowania w postaci wzoru S-R. Po nim zachowanie to jakakolwiek reakcja (R) na zewnętrzny bodziec (S).
Psycholog sklasyfikował reakcje według 2 znaków:
- nabyte w procesie życia i dziedzicznej działalności;
- wewnętrzna i zewnętrzna.
Polegając na tym podziale, możemy wyróżnić następujące rodzaje reakcji:
- Nabyte zewnętrzne. Obejmuje to wszelkie umiejętności związane z ruchem: uprawianie sportu.
- Przejęcie krajowe. To jest myśl wyrażona przez mowę.
- Zewnętrzna dziedziczna. Ta kategoria obejmuje mruganie, chwytanie, reakcje, które pojawiają się w momencie miłości, nienawiści, lęku. Emocje i instynkty opisane w kategoriach bodźców i reakcji.
- Wewnętrzna dziedziczność. Oto zebrane reakcje fizjologiczne: przepływ krwi, wydzielanie itp.
Metody studiowania w behawioryzmie
Zachowania osobowości badano za pomocą technik przyrodniczych:
- Obserwacja bez użycia urządzeń technicznych. Istotą metody jest przeprowadzenie wizualnej oceny reakcji zachodzących w odpowiedzi na bodźce.
- Aktywny nadzór za pomocą instrumentów. Technika ta wykorzystuje urządzenia techniczne, które wychwytują wszelkie zmiany zachodzące w ciele pod wpływem bodźców lub zjawisk środowiskowych. Wskaźniki te obejmują częstość oddechów, puls itp. Ponadto badany jest czas spędzony na rozwiązywaniu problemów, tempo trwających reakcji.
- Testowanie. W tym momencie nie analizuje się cech mentalnych, a mianowicie ludzkich zachowań, psychologowie biorą pod uwagę, w jaki sposób dana osoba decyduje się odpowiedzieć.
- Nagrania Verbatim. Metoda oparta jest na introspekcji. To jest sposób samoobserwacji, w której test i eksperymentalna - ta sama osoba. Nie analizowano emocji ani uczuć, ale głos wyrażano na głos.
- Metody odruchów warunkowych. Zbudowany na fizjologii. Rozwój reakcji zachodzi poprzez negatywne lub dodatnie wzmocnienie bodźca.
Zmienna pośrednia
Popularność tego ruchu psychologicznego została wyjaśniona przez prostotę jego zasad, a formuła Watsona była przez długi czas uważana za uniwersalną. Ale w trakcie badań okazało się, że tak nie jest.
Koledzy Watsona odkryli, że wiele reakcji może przynieść ten sam bodziec. Zmusiło to psychologów do dodania kolejnej "zmiennej pośredniej" do formuły S-R. Stało się to niestandardowym rozwiązaniem dla behawiorystów, ponieważ musieli oni wycofać się ze swojego głównego przekonania - tylko to, co zostało obiektywnie potwierdzone naukowo. Nowa formuła wyglądała następująco: S - O - R.
Psychologowie uważali, że wprowadzenie nienaukowego przypadku jest uzasadnione, ponieważ bodziec nie może działać samodzielnie, działa razem ze zmienną pośrednią.
Neo-behawioryzm
Na poparcie idei Watsona stanął B. F. Skinner. Psycholog zgodził się, że nauka powinna polegać tylko na tym, co obiektywne. Naukowiec nie widział punktu przeprowadzania testów, które nie mają obiektywnego potwierdzenia. Był skłonny badać mechanizmy zachowania, a głównym celem behawioryzmu w psychologii Skinnera było "programowanie" ludzkich zachowań w celu uzyskania określonego rezultatu.
Do programowania skinnera wybrałam metodę marchewkiBył przekonany, że pozytywny bodziec był bardziej skuteczny. Dalsze badania potwierdziły to. Psycholog nie wziął pod uwagę celów edukacji, socjologii psychoanalitycznej. Postawił behawioryzm na czele, wierząc, że jeśli nie odpowie na pytanie, to nie ma takiej odpowiedzi w naturze.
Skinner przedstawił dwie interesujące teorie:
- O niebezpieczeństwach rozprzestrzeniania się kreatywności. Jeśli przyjmiemy, że kreatywność jest większa dla projektanta mody, który tworzy szkice niż krawcowa, która tworzy na nich ubrania, to jest to normalne. Ale gdyby wszyscy ludzie mieli równie rozwinięty potencjał twórczy, kto by tworzył ubrania? Oznacza to, że równość w rozwoju zasady kreatywności przynosi więcej minusów niż korzyści.
- O kontroli niewolniczej swojego właściciela niewolnika. Fakt, że właściciel niewolnika jest w stanie kontrolować niewolnika, jest oczywisty. Jeśli niewolnik wykonuje rozkazy, jest on zachęcany, za niewykonanie - karany. Ale niewolnik ma również minimalny poziom kontroli, ponieważ sam decyduje, czy go słuchać, czy nie, wpływa zatem na miarę kary lub zachęty.
Skinner argumentował, że społeczeństwo kształtuje tożsamość osoby.
Socjobojstwo
Amerykańscy naukowcy badający naturę agresji polegają na behawioryzmie, a psychologia jednostki nie jest tak interesująca jak proces wykonywania określonego działania. Oznacza to, że człowiek używa siły w określonym celu, na przykład w celu osiągnięcia szacunku, uzyskania władzy.
Nie wszystkie teorie behawioralne są poprawne.
- Po pierwsze, badanie zlecenia działania nie może być rozważone niezależnie od cech osobowości.
- Po drugie, nawet w tych samych warunkach i przy tych samych "bodźcach" istnieje wiele wariantów "reakcji".
Socjobehaviorism pochodzi z lat 60. Różnił się od innych trendów tym, że jego zwolennicy argumentowali, że zdobywanie doświadczenia jest możliwe nie tylko z powodu własnych błędów, ale także z powodu obserwacji i analizowania nieznajomych. Technika ta jest podstawą do współpracy i zachowania agresywnego, które powstaje, w tym w zależności od interesów społeczeństwa, w którym dana osoba jest.
Behawioryzm ma zastosowanie nie tylko do badania zachowania, ale także do jego korekty. Dlatego wielu psychoterapeutów stosuje behawioralne metody radzenia sobie z problemami psychologicznymi, na przykład wzmacnianie negatywne i pozytywne, techniki wpływu zewnętrznego, desensytyzację i inne.
