Badania nad "Instytutem Ziemi" pokazują, że Dania, Norwegia i Islandia zajmują pierwsze miejsca w rankingu szczęśliwych krajów. Jesteśmy gdzieś w drugiej połowie listy. Dlaczego tak się stało? Dlaczego od lat ciągniemy pasek do niekochanej roboty? Wpadamy w panikę, gdy słyszymy pytanie o pragnienia, ponieważ sami ich nie pamiętamy? Narzekamy na przyjaciół, zapominamy i wciąż mamy nadzieję na cud, który nigdy się nie zdarza? Czy czujesz, że czegoś brakuje? Tak jest. Czas przejąć kontrolę i nauczyć się znowu chcieć. Po prostu. Weź to. I rób to.
Scenarzyści z Hollywood dokładnie wiedzą, jak napisać właściwy scenariusz. Co zaskakujące, wielu czerpie z fabuł rosyjskich bajek. Bohater (a także nie jest bohaterem, więc - tak Iwan) napotyka na problem (smok zabrał księżniczkę) i mówi do siebie: "Nie mogę sobie z tym poradzić, smok jest duży, a ja jestem kim?". Następnie zastanawia się i szuka zasady "chodź, co może". Szczęśliwy koniec: Ivan zostaje bohaterem, smok zostaje pokonany, nagroda (ona jest panną młodą) znalazła swojego zbawcę.
Ale przed bitwą dobrze byłoby zapoznać się z osobistymi smokami.
Poznaj swojego smoka osobiście
W jaki sposób wykształceni, inteligentni i odnoszący sukcesy ludzie otrzymują proste pragnienia? Dzieje się tak z różnych powodów.
- Dzieciństwo Często rodzice uważają dziecko za niewrażliwe, nawet gdy otrzymuje paszport. Wskazują, w co się ubrać, co jeść, gdzie się udać na studia i w jakiej firmie zrobić karierę. Dziecko po prostu nie wie, że ma własne pragnienia. Tego go nie nauczono.
- Strach. Boimy się wydawać niedorzeczni, niezdarni, niewykształceni. Strach przed patrzeniem w jakiś sposób "nie tak", że wypełnia całą wewnętrzną przestrzeń. Pragnienia wydają się tak nieistotne, że już boją się sobie przypomnieć.
- Konflikt pragnień i wartości. Pragnienia i wartości rzadko się pokrywają. Częściej są na różnych biegunach. Musisz wybrać: albo-albo. Smacznie zjeść lub być szczupłym. Być sexy lub skromny. Niepokój wzrasta z powodu takich biegunowości, a pragnienia, wręcz przeciwnie, znikają.
- Tłumienie pragnień. Jest to konieczne, poprawne i skuteczne - wielu opiera się na tej udanej karierze, ale nieszczęśliwej w życiu. Sukces składa się z dwóch równych elementów: emocjonalnego i materialnego. Dlatego skupienie się tylko na karierze sprawia, że ludzie są nieszczęśliwi.
Psychologowie z powodzeniem pracują z tych powodów dla niejasnego niezadowolenia z własnego życia. Ale co zrobić, jeśli już teraz chcesz zrozumieć siebie?
Człowiek przygnębiony w poszukiwaniu siebie - jak poruszać swoją "Listą życzeń"
Kim jest ten człowiek w stanie upadku? Idzie do pracy przy maszynie, rano się budzi, ciężko wykonuje swoje obowiązki, a potem niestety wraca do domu zatłoczonym autobusem. Wciąż są pożyczki, edukacja dzieci i nierealne dni świąteczne. Na proste pragnienia nie ma już wystarczającej siły. Stracił radość życia. Jest przygnębiony.
Zgodnie z tradycją, w poszukiwaniu siebie, On idzie na szkolenie. Ale systemy trenerów i trenerów nie działają z jednego powodu: uczą jak wyznaczyć cel i osiągnąć sukces. Ale nie mówią ci, jaki cel chcę ustawić. Ani 80, ani 150 narzędzi treningowych nie przyniesie rezultatów, ponieważ bez wewnętrznego pragnienia nie ma energii. Jesteśmy przyzwyczajeni do ciągłego gaszenia wewnętrznych impulsów w nas, tak że wewnętrzna energia nie jest już generowana.
Istnieje wyjście: musisz rozpocząć resuscytację za pomocą wymuszonego impulsu. Musisz wywołać nieoczekiwane działania. Co można zrobić?
- zapisz się na lekcję rysunku;
- jeździć na rowerze samodzielnie lub w towarzystwie;
- zrobić nową fryzurę / wyhodować brodę;
- aby dać twoją ukochaną coś bez powodu;
- zadzwonić do kolegi z klasy lub starego przyjaciela, aby porozmawiać;
- odwiedź pierwszego nauczyciela;
- upiecz ciasto trzypiętrowe;
- wziąć udział w kursie masażu;
- kup czerwone skarpetki.
Nie ma znaczenia, czy jest to stara lista niespełnionych pragnień, czy szalony nowy pomysł. Celem jest nauczenie serca, aby odpowiedzieć na proste radości. Jak Munchausen wyciąga się z bagna, żeby zacząć.
McDonald's Theory - chodźmy z przeciwnej strony
Dziennikarz John Bell po raz pierwszy opisał teorię McDonalda w swoim artykule: "Kiedy biuro może zdecydować, do której restauracji pójść na lunch, oferuję McDonald's, co jest oczywiście najgorszą opcją. i szybko podejmują wspólną decyzję. "
Jak to działa w twoim życiu? Na przykład przyszedłeś do sklepu, aby kupić jedzenie na obiad. Ale pragnienia były tak atroficzne, że prześladowała ich myśl "Nie wiem, czego chcę". Pomyśl o najgorszej opcji: opuść sklep i pozostań głodny. Mózg zaczyna się włączać. Następnie pomyśl o tym, czego naprawdę nie chcesz: słodko, kwaśno, ostro. Potem zacznij formułować swoje pragnienia.
Zbyt długo myślimy, aby zrobić pierwszy krok. Cała energia przechodzi w wątpliwość, w wyniku czego nie ma wystarczającej mocy do działania. Czasami musisz po prostu zamknąć swojego wewnętrznego krytyka i zrobić pierwszy krok. A drugie jest o wiele łatwiejsze do zrobienia.
Powiedz sobie: "to może być szalone, ale co jeśli ...". Staraj się po prostu zanotować swoje życzenia na kartce papieru, a zobaczysz cud: mózg natychmiast zacznie oferować coraz więcej.
Mit jedynego powołania to tylko mit
Myśli o właściwej ścieżce nie tylko podniecają ludzi, ale także doprowadzają ich do depresji. Myślą: "Jeśli nie mam fajnej odpowiedzi WOW na pytanie o cel podróży, stanę się przegranym w oczach innych". To prowadzi do przeciwnego rezultatu: nie robimy nic, bojąc się popełnić błąd przy wyborze. Boimy się wziąć niewłaściwy pociąg, który doprowadzi nas do złej przyszłości. Dlatego trzymamy się sceny "Chcę czegoś, ale nie wiem co" ze strachu przed dokonaniem złego wyboru.
Marzenia niekoniecznie prowadzą do wysokiego celu. Często pomagają zwracać uwagę na to, co jest tuż przed twoimi oczami. Jeśli całe życie spędzisz na poszukiwaniu TEGO ŻYCZENIA, możesz przegapić szansę na znalezienie się w czymś innym. Patrząc przez miłość swojego życia lub swoją ulubioną pracę. Chociaż w głębi duszy 90% ludzi wie, co chcą robić w życiu. Ale nie przyznawaj się do tego. Dlaczego? Ponieważ nie jest tak ważne, aby wiedzieć. O wiele ważniejsze jest robienie tego. Tworzymy nasze życie, żyjąc nim, a nie cierpiąc z tego powodu.
Nie ma "cudownego" miejsca przeznaczenia. Jest coś, na co masz duszę i litry potu, które trzeba wydać na drodze do mistrzostwa. Nie powinniśmy podążać za pragnieniami. Pragnienia muszą nas śledzić.
Sama historia o sobie, którą można przepisać
Piszemy tylko własne historie, możemy je zmieniać, edytować, upiększać lub wymyślać. Na przykład, aby powtórzyć inną historię o niewłaściwym wyborze zawodu i nudnej pracy w biurze. Powiedzieć sobie: "Nie pracuję w zawodzie, ale mogę pomagać ludziom / być użytecznym / szkolić nowych pracowników / oferować coś nowego." Opowiadanie o swoim życiu pokazuje je z innej perspektywy. Jeśli historia okaże się inspirująca, pomoże ci znaleźć ją w wydarzeniach nowe znaczenie.
Zmiana historii może trwać latami. Opowiadanie o swoim życiu pomoże ci to wyjaśnić. Połóż wszystko na półkach i zrozum, w jaki sposób stałeś się sobą. Jeśli zwolnisz, aby zastanowić się nad swoją historią, możesz to zmienić. Dołącz historie o miłości, rozwoju i empatii. Skoncentruj się nie na tym, co straciłeś, ale na tym, co zyskałeś.
Zwolnij życie pokayfovat
W psychologii Gestalt jest coś takiego: krzywa kontaktu. Zgodnie z tą teorią wszystkie wydarzenia odbywają się w czterech etapach: świadomość potrzeby, kontakt wstępny, kontakt i kontakt. Brzmi to zawiłe, ale w życiu wszystko wygląda tak: rozumiesz, co chcesz jeść (świadomość potrzeby), idź w poszukiwaniu jedzenia (wstępny kontakt), jedz (kontakt) i ciesz się (po kontakcie).
Jaki jest haczyk? Często tęsknimy za chwilą przyjemności: wąchamy się i natychmiast pędzimy, docieramy do szczytu i natychmiast pędzimy do nowego. Nie mamy czasu na "trawienie" sukcesu i czerpanie przyjemności z tego, co zostało zrobione.
Musisz zwolnić. Usiądź po jedzeniu, aby spróbować. Potem nie ma już dłużej pragnienia. Oznaczyć sukces w pracy, a dopiero potem opracować plany na przyszłość. Nauczcie swoje dzieci: świętujcie ich osiągnięcia i bądźcie na bieżąco z tym, co zrobili.
Wydaje się, że wszyscy wokół są namiętni, aktywni i dokładnie wiedzą, do czego dążą. Tak nie jest. Pytanie o to, czego chcą w życiu, jest alarmujące lub wręcz paniczne dla wielu. W końcu też myślą, że coś jest z nimi nie tak. Jeśli czujesz, że czegoś brakuje, rozejrzyj się: nie jesteś sam. Inni też tak myślą. Musisz tylko znaleźć innych.
