W naszym życiu spotykamy ogromną liczbę ludzi, ale czy ich zauważamy? Ten, do kogo zwracamy szczególną uwagę, jest czasami nazywany "Rain man".
Tacy ludzie wyróżniają się przede wszystkim swoim zachowaniem: trudno im się porozumieć, nie rozumieją otaczającego świata i nie dostrzegają ustanowionych w nim zasad.
Mają złożoną chorobę - zespół Aspergera. Patrząc na wygląd, nigdy się nie domyślasz, ale po ich zaobserwowaniu i porozumieniu się z nimi zrozumiesz to na pewno. Co to jest zespół Aspergera i jakie są objawy u dzieci i dorosłych?
Co to jest?
Zespół Aspergera - w prostych słowach jest to zaburzenie psychiczne, w którym rozwój społeczny jest upośledzony.
Osoba z tym zaburzeniem trudne do przystosowania w społeczeństwiebrakuje mu pewnych umiejętności społecznych, wiele reguł i przepisów jest dla niego dziwnych i niezrozumiałych, trudno jest mu zjednoczyć się z ludźmi i budować relacje.
U dzieci od najmłodszych lat brak zainteresowania innymi ludźmi ich działania mają określony wzorzec, mają zaburzenia mowy, jest powściągliwość i niechęć do komunikowania się z rówieśnikami.
Wolą rodzaj cichej pracy, która wynosi 100%.
Ludzie, którzy cierpią z powodu tej dolegliwości nie fizycznie różni się od innych ludzi. Ich intelekt nie cierpi wcale, wręcz przeciwnie, jest zwykle wyższy niż u innych, co jest zauważalne już w młodym wieku.
Mogą być prawdziwymi geniuszami, jak Einsteinktóry rzekomo miał również zespół Aspergera.
O tym, czym jest zespół Aspergera, można dowiedzieć się z filmu:
Termin synonimiczny
Zespół Aspergera pochodzi od austriackiego psychiatry Hans Asperger.
Studiował tę chorobę. w 1944 roku.
Ale sam doktor nazwał go "autystyczną psychopatią". Lorna whing w 1981 roku zasugerował użycie terminu "zespół Aspergera".
Synonimem tej choroby jest termin "schizoidalne zaburzenie dzieciństwa". Jest on stosowany w ICD-10, ale to oznaczenie jest niezwykle rzadkie. Lekarze wolą korzystać z pierwszej opcji.
Czy autyzm i choroba Aspergera są takie same?
Wokół tego problemu przez wiele lat spory nie ustępują.
Uważa się, że zespół Aspergera jest łagodną postacią autyzmu. Obie choroby mają bardzo podobne objawy.
Sam Asperger opisał ten syndrom jako forma autyzmu.
Znani ludzie z syndromem
Niektórzy słynni ludzie Zespół Aspergera nie przeszkodził osiągnąć olbrzymi sukces i stać się sławnym na całym świecie. Być może w pewnym stopniu im pomógł.
I choć oficjalna diagnoza została podjęta nie dla wszystkich, pewne objawy tej choroby można prześledzić w ich zachowaniu.
- Virginia Woolf - słynny brytyjski pisarz cierpiał nie tylko na zespół Aspergera, ale także na chorobę afektywną dwubiegunową.
- Daryl Hannah - Amerykańska aktorka, w dzieciństwie zdiagnozowano autyzm, cierpiała też na dysleksję.
- Woody Allen - Amerykański reżyser filmowy.
- Bob Dylan (na zdjęciu) - amerykański muzyk, którego zachowanie wyraźnie wyraża zespół Aspergera.
- Vincent van Gogh - Artysta, u którego zdiagnozowano epilepsję, chorobę dwubiegunową i przewlekłą depresję.
- Miłość Courtney - żona Kurta Cobaina, w dzieciństwie zdiagnozowano u niego autyzm.
- Albert Einstein - fizyk teoretyczny, najsławniejszy rzekomy autysta.
- Harry Truman - 33. prezydent USA, uważa się, że choroba została odziedziczona.
- Dan Ackroyd - Amerykański aktor osobiście stwierdził, że cierpi na zespół Aspergera.
- Stanley Kubrick - Reżyser cierpiał na niezdolność do interakcji z ludźmi, miał też problemy z faktem, że poświęcił zbyt dużo czasu na szczegóły.
Objawy i oznaki
Zespół Aspergera jest ukryte choroby.
Żadne objawy nie pojawiają się aż do pewnego wieku.
Dziecko rozwija się na równi z rówieśnikami, ale różni się tylko bardziej rozwinięte zdolności intelektualne.
Z wyglądu nie można ustalić, czy dana osoba ma zespół Aspergera.
Objawy u dzieci:
- niechęć do uczestniczenia w aktywnych grach z rówieśnikami;
- obsesja na punkcie jednej lekcji, dziecko wybiera raczej spokojne hobby i prosi, aby mu nie przeszkadzać;
- irytacja z kreskówek, dziecko nie rozumie dowcipów, nie lubi głośnych pieśni i tańców;
- nie lubią obcych, mogą nawet zrobić furię, jeśli jakikolwiek obcy "wpadnie" w ich życie;
- nie lubi dużych firm dzieci, często zachowuje się w nich wyobcowany i woli grać samodzielnie;
- dziecko chorego na zespół Aspergera jest bardzo przywiązane do rodziców i domu, potrzebuje ich, zmiana scenerii wywołuje u niego negatywne emocje i panikę.
Objawy u dorosłych mężczyźni i kobiety:
- trudno jest spotkać nowych ludzi, nie można znaleźć wspólnego języka;
- trudno dorosłym być przyjaciółmi lub mieć przynajmniej jakąś przyjaźń;
- niemożność nawiązania relacji miłosnej;
- nie rozumiem sarkazmu, metafory, humoru i podtekstu;
- wszystko, co powiedziano, jest brane dosłownie;
- nie mają poczucia humoru;
- nie mogą odróżniać kłamstw od prawdy i odwrotnie;
- nie rozumieją emocji swoich rozmówców, nie potrafią określić, co osoba czuje;
- mówią co myślą;
- często nietaktowne, ale nie dzieje się to celowo.
O objawach zespołu Aspergera w tym filmie:
Przyczyny
Naukowcy wciąż spierają się o przyczyny Zespół Aspergera. Nie wiadomo na pewno, dlaczego pojawia się u niektórych ludzi i co powoduje.
Ale większość jest skłonna uwierzyć, że przyczyny tej choroby są takie same jak w przypadku autyzmu.
Według ekspertów powody obejmują:
- dziedziczność (jeśli byli krewni z takim zaburzeniem w rodzinie, wówczas prawdopodobieństwo, że dziecko będzie miało zespół Aspergera jest bardzo wysokie);
- urazy w czasie ciąży i porodu (mogą być fizyczne i psychiczne);
- zatrucie płodu (jeśli w czasie, gdy płód znajduje się w łonie matki, na który wpływają jakiekolwiek substancje toksyczne, szanse choroby znacznie wzrosną);
- nerwowa, gorączkowa ciąża matki;
- urazy głowy;
- ekologia (nie potwierdzony fakt, ale tylko założenie ekspertów).
Co jest niebezpieczne?
Dla zdrowia fizycznego, zespół Aspergera bez zagrożenia, ale w znacznym stopniu uniemożliwia osobie prowadzenie normalnego życia.
Wraz z wiekiem objawy tej choroby nasilają się, aw przyszłości wszystko może osiągnąć punkt absurdalny.
Dorosły człowiek może dostać histerii w miejscu pracy, jeśli ktoś dotyka jego rzeczy lub przekazuje coś.
Osoba z zespołem Aspergera bardzo trudne:
- Aby znaleźć swoje miejsce w życiu - wydaje im się, że wszędzie są zbędne, ponieważ ludzie są ostrożni i często nie dostrzegają i nie akceptują.
- Aby zbudować jakiś związek, bardzo trudno jest im zaprzyjaźnić się, a tym bardziej założyć rodzinę.
- Wszelkie zmiany w życiu mogą prowadzić do poważnych załamań nerwowych i depresji.
- Wraz z wiekiem zwiększa się liczba fobii, rozwija się obsesyjne stany, lęk przed chorobami i drobnoustrojami.
Diagnozowanie
Diagnose can tylko specjalistyczny lekarz.
Zgodnie z zewnętrznymi oznakami, zwykłym osobom trudno jest rozpoznać osobę z zespołem Aspergera, ale może to zrobić doświadczony lekarz.
To prawda, jak daleko minęła choroba, pomoże ustalić specjalne testy. Są one podzielone na te, które definiują:
- poziom intelektualny;
- wrażliwość sensoryczna;
- twórcza wyobraźnia.
Na podstawie przeprowadzonych testów i wywiadów lekarz może nawet znaleźć niektóre z przyczyn choroby, a także przepisać leczenie.
O rozpoznaniu zespołu w tym filmie:
Metody leczenia i korekty
Ta choroba nie do wyleczenia. Osoba cierpiąca na zespół Aspergera musi odwiedzić psychologa lub psychoterapeutę.
Ciągłe dyskusje i rozmowy pomogą mu poradzić sobie z chorobą.
W przypadku ataków paniki, obsesji lub myśli lekarz może przepisać środki uspokajające, aby uspokoić.
Zdarza się również, że pacjent nie może obejść się bez antydepresantów, ponieważ nawet najmniejsza zmiana w ich życiu może prowadzić do ciężkiego stanu depresyjnego.
Ale są przypadki, że nie wymagają specjalnych leków.
Osoby cierpiące na syndrom muszą wyjaśnić swoje zachowanie tak szczegółowo, jak to tylko możliwe, w którym to przypadku będą starały się przezwyciężyć trudności i nauczyć się rozumieć otaczający je świat, jak tylko mogą.
Dzieci może iść do szkoły średniej, ale potrzebują specjalnych warunków. Muszą również zostać przeszkoleni w zakresie umiejętności społecznych, być może będą potrzebować zajęć z logopedą, a także psychologiem-nauczycielem.
Czy zapobieganie jest możliwe?
W jakiś sposób zapobiegają powstawaniu i rozwojowi choroby jest niemożliwe.
Wszystko, co mogą zrobić rodzice skonsultuj się ze specjalistą tak szybko, jak to możliwe, zdiagnozuje i przedstawi zalecenia dotyczące leczenia.
Główne zadanie rodziców - pomóc dziecku przystosować się do społeczeństwa, nauczyć go rozpoznawać emocje, budować relacje z ludźmi itp. Ale najważniejsze jest, aby zapewnić mu wsparcie i zrozumienie.
Niestety, dzisiaj zespół Aspergera jest uważany za chorobę nieuleczalną.
Naukowcy nie znają w pełni wiarygodnych przyczyn występowania tej choroby. Osoby z zespołem Aspergera trudne do przystosowania się do życia w społeczeństwie.
Krewni powinni pomóc im poradzić sobie z problemami, przynieść im normy społeczne i zasady, których muszą przestrzegać, a co najważniejsze - musisz otaczać ich swoją miłością i wsparciem.
