Jest absolutnie niezrozumiałe, gdy w naszej mentalności pojawiło się twierdzenie, że jeśli mężczyzna bije kobietę, mówi o miłości. Jeszcze trudniej zrozumieć, dlaczego jest tak mocno zakorzeniona w naszym umyśle, i dlaczego same kobiety popierają ten niedorzeczny pomysł. Jeśli mąż bije swoją żonę, czy może powiedzieć, że ją kocha? Na samym początku ich związku najprawdopodobniej zachowywał się inaczej: zaloty, kwiaty, pomoc w założeniu płaszcza. A potem nie podobało się?
Miłość czy nie?
Z punktu widzenia niektórych specjalistów agresja i przemoc w rodzinie (lub w relacjach między mężczyzną a kobietą w ogóle) mają głębokie korzenie, wynikające z uczucia do partnera i lęku przed samotnością. Jest to typowe dla słabych ludzi, którzy za pomocą siły absorbują swojego partnera.
W czym problem?
Jak zwykle dzieje się w związku, nie można powiedzieć, że ktoś jest winien. W niektórych przypadkach ofiara sama odczuwa potrzebę użycia siły nad nią i podświadomie (a czasami bardzo wyraźnie wyrażona) prowokuje partnera. Podobnie jak w pierwszym przypadku jest to przejaw poczucia własnej bezużyteczności.
Tutaj możesz narysować paralelę z zachowaniem dziecka - kiedy nie otrzymuje wystarczającej uwagi, zaczyna działać, zachowywać się źle, popełniać złe uczynki - w ten sposób przyciąga uwagę do siebie. Nie ma znaczenia, że dorośli reagują negatywnie na jego zachowanie: krzyczą, besztą, karzą - w każdym razie zaspokajają jego potrzebę uwagi. Jeśli twój mąż Cię bije, zastanów się, czy opisana powyżej sytuacja nie jest twoją własną.
Dlatego dość często możemy powiedzieć, że kobieta nie szanuje siebie, nie umie kochać i jest gotowa zwrócić na siebie uwagę w jakikolwiek sposób. W przeciwnym razie użycie przemocy w jej rozumieniu nie byłoby zgodne z tym pięknym i czułym uczuciem.
Osoba o zdrowej psychice opuści taki związek po pierwszym incydencie, zdając sobie sprawę, że partner nie może na tym poprzestać. Tutaj instynkt samozachowawczy musi działać.
Ale to jest teoria. Najczęściej kobiety boją się, a boją się partnera (może grozić, łan) i innych. W końcu zdarzają się przypadki, gdy kobieta słyszy w odpowiedzi na jej opowieść o biciu czegoś w stylu "Jestem winny" lub "Nie prowokuj". Jeśli na przykład zazdrość staje się przyczyną konfliktu, nie ma to nic wspólnego z miłością. Mężczyzna uważa kobietę za swoją własność i można z pewnością stwierdzić, że sytuacja ta pogorszy się jeszcze bardziej i pojawi się coraz więcej powodów do pokazania agresji: nie zakładam niewłaściwej sukienki, nie powiedziałem, pozostań w pracy.
To samo można powiedzieć o sytuacjach, w których mężczyzna "nie wyznaczył dnia". Jeśli uważa, że możliwe jest usunięcie jego problemów z dziewczyną - to nie zadziała. Przerywanie złości i niepowodzeń w ten sposób może być tylko całkowitym przegranym i niepewnym człowiekiem - trzeba z tym pracować, a coraz częściej trudno sobie poradzić bez profesjonalnej interwencji. Dlatego bezsensowne jest oczekiwanie na jakiekolwiek zmiany, pomimo skruchy, przysięgi na zmianę i zwrotów "to już nigdy się nie powtórzy". Taki mężczyzna podnosi poczucie własnej wartości kosztem kobiety, upokarzając ją fizycznie i słownie. Jego celem jest pokazać jego wyższość i przekonać ją o własnej bezużyteczności i bezwartościowości. Dla kobiety jest to obarczone rozwojem ogromnej liczby kompleksów i urazów psychicznych.
Czy nadal potrzebujesz relacji - zdecyduj sam. Jeśli takie sytuacje w waszym związku pojawiają się systematycznie, wówczas odnoszą się do niedojrzałych związków i niemożności normalnego dawania i otrzymywania miłości.
Istnieją jednak inne przypadki. Czasami kobieta przyprowadza mężczyznę do stanu, gdy podnosi rękę, wyczerpując wszelkie możliwe sposoby wpływania na nią. Równocześnie trzeba zrozumieć, że bez względu na to, jak kobieta zachowuje się, zdrowy psychicznie, zrównoważony mężczyzna jej nie uderzy. Odwróci się i odejdzie, cóż, przynajmniej przeklnie, ale nie uzna dziewczyny za równego uczestnika walki wręcz. Jednak niektóre dziewczęta starają się wywołać agresję u człowieka i nie każdy może sobie z tym poradzić. W tym przypadku same kobiety wkraczają do walki. Czy w takich przypadkach można powiedzieć, że tylko człowiek jest winny?
Być może kobieta również nie mogła dotrzeć do swojego partnera, a jej próby przekazania ważnych dla niej informacji były zbyt emocjonalne, ona uderzyła mężczyznę w ból psychiczny - odpowiedział jej na poziomie fizycznym. Często takie reakcje są natychmiastowe, a sam człowiek nie zdawał sobie sprawy z tego, co robi. Decyzję o przebaczeniu lub nie wybaczeniu partnera w tej sprawie ponownie pozostawia się kobiecie. Być może, jeśli ludzie nauczą się słuchać i słyszeć, takie sytuacje się nie powtórzą.
