Każdy nastrój zmienia się w ciągu dnia.
Zazwyczaj zmiany te są łagodne, a jeśli nastrój zmienia się zbyt często i zbyt często, jest to powód, aby udać się do szpitala.
Ciężki, opresyjny nastrój, towarzysząca przez długi czas- objaw depresji.
Aby odpowiedzieć na pytanie, dlaczego zły nastrój jest ważny analizuj ostatnie wydarzeniai odpowiedź zostanie znaleziona.
Informacje ogólne
W większości przypadków ma zły nastrój jasne powodyktóre są łatwe do zidentyfikowania.
Również z nim zwykle łatwo walczyć: rób to, co lubisz, włącz swoją ulubioną muzykę, śpij dobrze, rozmawiaj z przyjaciółmi, rozmawiaj, jedz smaczne jedzenie, pozwól sobie na płacz.
Ale im poważniejszy powód do złego nastroju, tym dłużej trzeba poczuć się lepiej.
Ciężkie emocjonalne zamieszanie często stają się impulsem do rozwoju różnych chorób psychicznych, takich jak depresja, zaburzenie lękowe, zespół stresu pourazowego, nerwica.
Jeśli dana osoba cierpi na choroby psychiczne, zły nastrój nie powinien być lekceważony: jest to objaw choroby, z którą niezwykle trudno sobie poradzić, a próby zmiany aktywności lub podejmowania wolicjonalnych wysiłków często nie pomagają.
Zły nastrój można podzielić na:
- Stłumione. Jest to najczęstszy rodzaj złego nastroju, który jest znany wszystkim. Człowiek odczuwa smutek, smutek, lamentuje nad czymś, płacze. Może być łączony z trudnymi myślami, odrażającymi się własnymi wstrętami lub nie może być łączony, jeśli dana osoba nie cierpi na choroby psychiczne.
- Pesymistyczne. Przejawia się w formie pesymistycznych myśli i stwierdzeń, takich jak: "To przedsięwzięcie się nie powiedzie", "Z pewnością nie poradzę sobie z tym", "Wszystko będzie bardzo złe", "To mi nie pomoże". Osoba, która jest w pesymistycznym nastroju, zmniejsza wiarę w siebie i innych, widzi w większości negatywne rzeczy. Często w połączeniu z depresyjnym nastrojem.
- Apatyczny. Znacznie zmniejsza się lub znika pragnienie zrobienia czegoś. Osoba jest bierna, chce leżeć w łóżku, spać, a raczej trudno zmusić się do zrobienia czegoś ważnego. Można go łączyć z nastrojami pesymistycznymi i depresyjnymi.
Granica między normą a patologią jest dość cienka, ale zwykle patologię wypowiada się w przypadkach, gdy zły nastrój (w różnych jego przejawach) trwa co najmniej dwa tygodnie.
Jeśli nastroje związane z depresją były poprzedzone poważnymi wstrząsami emocjonalnymi - śmiercią przyjaciela, krewnego, rozłąką z bliską osobą, utratą pracy, ostrym epizodem przemocy - wówczas osoba ta może również potrzebować pomocy psychoterapeuty.
Co mówią psychologowie?
Zły nastrój - naturalna część naszego życia i nie należy go demonizować: jest to normalna reakcja ludzkiej psychiki na różne wydarzenia.
Długoterminowe próby ukrycia negatywnego nastroju, aby powstrzymać łzy - sposób na pogorszenie psychicznego samopoczucia. Trzymaj w sobie emocje związane ze złym samopoczuciem, nie powinno być.
W społeczeństwie powszechnie uważa się, że depresja - to tylko zły nastrój, więc wystarczy zebrać się w sobie, zrobić coś nowego - i wszystko minie.
Ale ta opinia jest całkowicie błędna, ponieważ depresja jest zaburzenie psychiczne z rozległym zespołem objawów i depresją, depresyjny nastrój jest tylko jednym z nich.
Co więcej, standardowe metody radzenia sobie ze złym humorem w tym przypadku nie działają, a ty musisz przejść specjalistyczne leczenie.
Zgodnie z podejściem kognitywnym w psychologii i psychoterapii zły nastrój konsekwencja negatywnych myśli automatycznych.
Zwykle myśli te są bezpośrednio związane z kłopotami, które wydarzyły się w życiu człowieka i szybko znikają, jeśli jego psychika jest w porządku. Ale z depresją pozostają i bardzo trudno jest z nimi poradzić.
Czy dzieje się to bez powodu?
Zły nastrój może być bez wyraźnego powodu.
Najczęściej jest to spowodowane różnymi zmianami somatycznymi w ludzkim ciele pod wpływem hormonów (zaburzenia hormonalne, zmiany w cyklu naturalnym, wady wrodzone) lub chemikaliami z zewnątrz (alkohol, narkotyki, działania niepożądane leków).
Również zmiany nastroju i zachowania bez wyraźnego powodu można zaobserwować u osób, które mają różne wady mózguzwiązane z:
- urazowe uszkodzenie mózgu;
- konsekwencje procesów zakaźnych (zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu);
- wrodzone anomalie;
- łagodne i złośliwe guzy (wielu pacjentów pamięta, że pierwszymi objawami choroby były zmiany w zachowaniu i nastroju).
Czasami ludzie myślą, że nie ma powodu do złego nastroju, ale w rzeczywistości są, i więcej niż ważki.
Na przykład, niektórzy ludzie są skłonni uważać swoje problemy za nieistotne, nieistotne, a kiedy pytają o sytuację w życiu, o negatywne wydarzenia, odpędzają ją, mówiąc, że wszystko jest w porządku.
Jeśli kopiesz głębiej potem okazuje się, że współmałżonek jest niegrzeczny i stresujący, ale przez długi czas nie było urlopu, a dziecko przeżyło zły okres w szkole i niedawno doszło do kłótni z jego ojcem.
Ważne do zapamiętanianawet drobne kłopoty mogą stopniowo zaburzać psychikę, wywołując rozwój nerwicy, depresję.
Nieuzasadniony nastrój depresyjny, który utrzymuje się przez długi czas, może być oznaką endogennej depresji (można ją nazwać depresją wewnętrzną).
Z tą chorobą, zgodnie z istniejącą teorią naukową, zakłócone metabolizm serotoniny i norepinefryny.
W rezultacie życie człowieka jest w porządku, ale z powodu defektu mechanizmu wymiany czuje się beznadziejnie. Ale przygnębiony nastrój - nie jedyny objaw choroby.
Dlaczego zły nastrój?
I nie chcę niczego
Dlaczego mój nastrój jest zerowy i niczego nie chcę? Tak jest pasuje do opisu apatii: warunki, w których osoba nie odczuwa w sobie siły do angażowania się w pożyteczne czynności, czuje się zdruzgotana i chce tylko położyć się, spać lub wykonywać określone czynności, kojąc go i dając pozory satysfakcji.
Ludzie, szczególnie ci, którzy nie znają psychologii, uważają taki stan lenistwo.
Jednak według współczesnych psychologów lenistwo jako takie nie istnieje, a związane z nim znaki mają bezpośredni związek ze zdrowiem psychicznym danej osoby.
Apatię można zaobserwować z wielu różnych powodów.takie jak:
- konsekwencje emocjonalnego niepokoju (śmierć drogiej osoby, ciężka choroba, ostry epizod przemocy, utrata pracy, rozwód, itd.);
- obecność różnych chorób psychicznych (apatia jest objawem wielu chorób psychicznych, w tym depresji, nerwic, PTSD, zaburzeń lękowych, schizofrenii);
- choroby somatyczne (naturalne zmiany w podłożu hormonalnym, patologie endokrynologiczne, konsekwencje uszkodzenia mózgu różnego pochodzenia, nowotwory);
- ekspozycja na chemikalia z zewnątrz (działania niepożądane leków, alkoholu, narkotyków).
U osób bez zaburzeń psychicznych zwykle występuje nastrój apatyczny. podczas lub po stresujących okresach (na przykład sesja, praca w pracy).
Ludzka psychika jest wyczerpana i potrzebuje odpoczynku. Jeśli nie zrobisz sobie przerwy, może to doprowadzić do rozwoju nerwicy.
I zawsze chcesz płakać
Ludzie mają ten stan. po ciężkich, nieprzyjemnych zdarzeniach (śmierć bliskich, stresujące okresy w trakcie nauki, pracy itd.).
W odpowiednim czasie stan zdrowia powinien zostać znormalizowany.
Może to być również jeden z głównych objawów. depresja lub nerwica. Jeśli stan utrzymuje się dłużej niż dwa tygodnie, należy jak najszybciej skontaktować się ze szpitalem.
Na początek trzeba przyjść do terapeuty, ponieważ takie stany można zaobserwować na tle zaburzeń hormonalnych i innych somatycznych odchyleń. Udzieli niezbędnych wskazówek. Jeśli badanie nie wykazało obecności choroby fizycznej, należy skontaktować się z psychoterapeutą.
Po wypiciu alkoholu
Alkohol jest depresyjny, wbrew powszechnej opinii. Powoduje krótkotrwałą przyjemność, którą zastępuje depresja, poczucie beznadziejności. Ten stan może popchnąć osobę do picia, aby poczuć się lepiej.
Napoje alkoholowe mają negatywny wpływ na mechanizmy wymiany neuroprzekaźników i dlatego są uważane za depresanty.
Jest specjalny termin - depresja alkoholu. Również skrajnie przygnębiony nastrój obserwuje się u osób, które próbują przestać pić.
Jeśli dana osoba nie jest doświadczonym alkoholikiem i po prostu wypije więcej niż zwykle na urlopie, przygnębiony nastrój minie w ciągu kilku dni, po prostu trzeba być cierpliwym. Jeśli zdrowie psychiczne jest niezwykle trudne, powinieneś udać się do szpitala.
Na urodziny
Dlaczego nie ma nastrój na urodziny?
Urodziny dla dzieci to jedno z ulubionych świąt., ponieważ każdy daje prezenty, gratulacje, można zjeść pyszne jedzenie, które w codziennym życiu udaje się jeść nieczęsto.
Ale wraz z wiekiem wiele osób zmienia stosunek do urodzin w kierunku negatywu.
Zwykle dzieje się tak z następujących powodów:
- Urodziny przypominają osobie, że jest starszy, ale nie zbliża się do osiągnięcia celów życiowych. To uczucie jest szczególnie widoczne w czasie kryzysu wieku średniego.
- Urodziny mogą wiązać się ze starzeniem się i przypominać ludziom, że ludzie są śmiertelni.
- Jeśli urodziny nie będą się układać tak, jak tego chce chłopiec, może to również go zdenerwować.
Doświadczenia egzystencjalne często torturują ludzi w urodziny, a to normalne. Jeśli smutek dotyczący urodzin został opóźniony, a niechęć do tych dni jest zbyt silna, ważne jest, aby skontaktować się z psychologiem lub psychoterapeutą.
Mój mąż ciągle ma zły nastrój.
Dlaczego mój mąż zawsze ma okropny nastrój? Jeśli współmałżonek, małżonek, przyjaciel lub krewny stale skarży się na okropny nastrój, wygląda na przygnębionego, wycieńczonego, często płaczącego, może to być objaw jakiegokolwiek problemy psychiczne. Najczęściej jest to objaw depresji lub nerwicy.
Ponadto niektóre patologie somatyczne mogą negatywnie wpływać na nastrój, dlatego przed wizytą u psychoterapeuty ważne jest poddanie się badaniu w zwykłym szpitalu.
Zaburzenia afektywne w psychiatrii
Affect - Jest to definicja odnosząca się do tego, jak dana osoba odczuwa własny nastrój i jak zachowuje się zgodnie z nią. Na liście afektywnych zaburzeń nastroju (AVR) znajduje się obszerna lista zaburzeń psychicznych.
AVR można podzielić na:
- Zaburzenia depresyjne. Ta kategoria obejmuje absolutnie wszystkie rodzaje depresji, których jest kilkadziesiąt. Najbardziej znanymi rodzajami depresji są atypowa depresja, drobne depresje, duże zaburzenia depresyjne, depresja sezonowa. Dystymia odnosi się także do zaburzeń depresyjnych: stanu patologicznego, w którym dana osoba odczuwa depresję przez co najmniej dwa lata, ale objawy nie są wystarczająco poważne, aby można je było uznać za depresję.
- Zaburzenia dwubiegunowe. Należą do nich dwubiegunowe zaburzenia afektywne i cyklotymia. Choroby afektywne dwubiegunowe charakteryzują się wahaniami nastroju od manii do depresji.
- Zaburzenia maniakalne. Mania jest stanem niewystarczająco wyostrzonego nastroju, któremu towarzyszy pobudzenie psychiczne. Zaburzenia maniakalne obejmują zespół maniakalny.
Główne przyczyny zaburzeń nastroju:
- patologie somatyczne (najczęściej związane z zaburzeniami metabolicznymi różnych hormonów);
- skutki uboczne leków, skutki alkoholu, narkotyków (jeśli przestaniesz używać, stan psychiczny z reguły wraca do normy);
- ostre wstrząsy psycho-emocjonalne (szczególnie w przypadku depresji);
- predyspozycje genetyczne.
Jeśli zaburzenia nastroju mają związek z zaburzeniami somatycznymi, konieczne jest wyeliminowanie lub zmniejszenie nasilenia tych zaburzeń, a następnie normalizacja psychicznego samopoczucia osoby.
Jeśli zaburzenie jest konsekwencja zażywania lekuWażne jest, aby wymienić lek na inny lub całkowicie go usunąć.
W innych przypadkach proces leczenia kontrolowany jest przez psychoterapeutę, który prowadzi terapię psychoterapeutyczną i przepisuje leki, które eliminują lub łagodzą główne objawy.
Terapia farmakologiczna:
- Leczenie depresji odbywa się za pomocą leków przeciwdepresyjnych. Czasami przepisywane są dodatkowe leki, takie jak benzodiazepiny, leki uspokajające, leki przeciwpsychotyczne.
- W zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych wykazano przyjmowanie leków normochemicznych, takich jak karbamazepina, lit. Przyjmuje się również neuroleptyki, które należy przyjmować tylko w fazie maniakalnej choroby.
- Zespół maniakalny jest leczony silnymi środkami uspokajającymi i neuroleptykami.
Określone leki są wybierane przez lekarza prowadzącego, w oparciu o objawy i nasilenie choroby.
W leczeniu psychoterapeutycznym wysoką skuteczność wykazują metody terapii poznawczo-behawioralnej, terapii rodzinnej i terapii interpersonalnej.
Jeśli przestrzegasz wszystkich zalecenia medyczne, możesz osiągnąć szybką poprawę psychicznego samopoczucia. Jeśli występują negatywne zmiany w zachowaniu i nastroju, należy skontaktować się ze szpitalem.
Co robić, jeśli nie chcesz nic robić i nie masz nastroju:
