Przyczyny i leczenie złośliwego zespołu neuroleptycznego

Każdy lek ma skutki uboczne a niektóre z nich mogą poważnie podkopać ludzkie zdrowie, a nawet spowodować fatalny wynik.

Neuroleptyki (lub, innymi słowy, leki przeciwpsychotyczne), stosowane głównie w leczeniu ciężkich zaburzeń psychicznych, mają również obszerną listę możliwych działań niepożądanych, z których najniebezpieczniejszym jest złośliwy zespół neuroleptyczny.

Co to jest?

Neuroleptyki - leki, które są w stanie złagodzić lub całkowicie wyeliminować główne objawy obserwowane w zaburzeniach psychotycznych: urojenia i inne zaburzenia myślenia, halucynacje, pseudohalucynacje, zaburzenia zachowania, patologiczna agresywność, maniak.

Najczęściej klasyczne leki przeciwpsychotyczne przydzielony pod adresem:

• schizofrenia;
• różne psychozy;
• zaburzenie schizoafektywne;
• delirium;
• ciężkie zaburzenia neurologiczne;
• objawy odstawienia związane z przyjmowaniem alkoholu lub narkotyków.

Również neuroleptyki szczególnie nietypowy, może być stosowany w leczeniu ciężkich postaci depresji, z nerwicą, zaburzeniami lękowymi, autyzmem, depersonalizacją i derealizacją, epizodami manii z zaburzeniem dwubiegunowym.

W małych dawkach można je przepisać jako lek na bezsenność i inne zaburzenia snu, w leczeniu różnych skutków ubocznych radioterapii i chemioterapii.

Pierwsze leki przeciwpsychotyczne, takie jak Haloperidol, mają bardziej obszerną listę działań niepożądanych, które mogą znacząco utrudniać funkcjonowanie osoby, ponieważ silnie wpływają na funkcje poznawcze, powodują zahamowanie.

Nowoczesne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie nietypowe, znacznie rzadziej powodujące wyraźne skutki uboczne.

Neurolepsja - Choroba, która może wystąpić u osób przyjmujących leki przeciwpsychotyczne.

Osoba w tym stanie czuje się bardzo zrelaksowana, zahamowana, jego emocje są prawie nieobecne. Często te odczucia są uzupełniane przez inne działania niepożądane leków przeciwpsychotycznych; mogą wystąpić zaburzenia pozapiramidowe.

Zaburzenia neurologiczne występujące pod wpływem leków przeciwpsychotycznych łączy się w termin zwany "zespołem neuroleptycznym", w którym rozróżnia się kilka typów. Jednym z nich jest złośliwy zespół neuroleptyczny.

Złośliwy zespół neuroleptyczny - niezbyt pospolita patologia. Wykrywany jest w zakresie 0,1-3,2% osób przyjmujących leki przeciwpsychotyczne i jest w stanie rozwijać się przy przyjmowaniu absolutnie jakichkolwiek leków przeciwpsychotycznych, nawet nowoczesnych i dość bezpiecznych.

Ale prawdopodobieństwo jego rozwoju jest znacznie większe w przypadku przyjmowania silnych klasycznych leków przeciwpsychotycznych, takich jak haloperidol. Nietypowe leki przeciwpsychotyczne znacznie spowalniają rozwój ZNS.

Główne objawy ZNS wpływa zarówno na sferę somatyczną, jak i mentalną. Stan ten jest niezwykle niebezpieczny, ponieważ prawdopodobieństwo śmierci, nawet przy zapewnieniu opieki medycznej w odpowiednim czasie, wynosi 10-12%. Dekady temu śmiertelność była trzykrotnie wyższa.

Istnieje również inna poważna choroba, która może wystąpić podczas przyjmowania leków przeciwpsychotycznych: zespół niedoboru neuroleptycznego. Podobnie jak w przypadku poprzedniej patologii, jest on częściej powodowany przez klasyczne (typowe) leki przeciwpsychotyczne.

Na pierwszy plan wysuwają się naruszenia wpływające na obszary poznawcze i behawioralne: cierpieć wolicjonalne cechy, myślenie, uwagę, umiejętność funkcjonowania w społeczeństwie.

Jeśli nie podejmiesz odpowiednich działań, mogą pojawić się zmiany patologiczne nieodwracalne.

W przeciwieństwie do ZNS, VAT występuje bardzo często: około 80% pacjentów przyjmujących leki przeciwpsychotyczne należące do grupy "typowych", spotyka się z pewnymi przejawami tego skutku ubocznego.

Przyczyny patologii

Ani zespół niedoboru neuroleptycznego, ani złośliwy zespół neuroleptyczny nie zostali odpowiednio zbadani przez specjalistów, ale istnieje kilka założeń opartych na analiza fizjologicznych efektów działania leków przeciwpsychotycznych.

Główne hipotezy wyjaśniające przyczyny złośliwego zespołu neuroleptycznego:

1. Występowanie nieprawidłowości w metabolizmie dopaminy. Neuroleptyki zmniejszają wrażliwość receptorów dopaminy, co prowadzi do zwiększenia napięcia mięśniowego. Powoduje to wzrost temperatury i silny wzrost procesów metabolicznych.

   Pozostałe objawy NNS są również wyjaśnione przez specyficzny wpływ leków przeciwpsychotycznych na receptory serotoninowe i dopaminowe.

2. Wpływ leków przeciwpsychotycznych na mięśnie szkieletowe. Leki, prowokujące blokadę dopaminy na obwodzie, zwiększają częstotliwość skurczy mięśni, co prowadzi do pojawienia się objawów MNS. Zakłada się, że efekt ten jest związany z charakterystyką genetyczną pacjenta.

Zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju ZNS następujące czynniki:

• przyjmowanie "typowych" neuroleptyków w wysokich dawkach;
• niewłaściwie dobrane (zbyt wysokie) dawki leków przeciwpsychotycznych;
• brak konkretnej pomocy w rozwoju zaburzeń neurologicznych (zwłaszcza pozapiramidowych);
• pacjent ma doświadczenie poddawania się terapii elektrowstrząsowej;
• nadmierna wilgotność i zbyt wysoka temperatura w pomieszczeniu, w którym znajduje się pacjent;
• odwodnienie (bardzo często prowadzi do rozwoju tego powikłania, dlatego ważne jest, aby pacjenci otrzymywali wystarczającą ilość płynu);
• różne rodzaje wyczerpania;
• choroby endokrynologiczne;
• pacjent ma alergie;
• choroby zakaźne;
• historia zespołu katatonicznego;
• chroniczne zatrucie alkoholem.

Zespół neuroleptycznego niedoboru rozwija się, zgodnie z założeniami naukowców, z powodu nadmiernie silnego blokowania receptorów dopaminy lekami przeciwpsychotycznymi w różnych obszarach układu nerwowego.

Czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo wprowadzenia podatku VAT:

• przyjmowanie neuroleptyków, które mogą działać zbyt mocno na receptory dopaminowe, a zbyt mało na receptory serotoninowe (aminazyna, risperidon, triftazyna);
• niewłaściwie dobrana (nadmiernie wysoka) dawka.

Leki zaprojektowane w celu zmniejszenia skutków neuroleptyków i podawania z nimi, w stanie zwiększyć nasilenie objawów VAT.

Objawy i oznaki

Główne objawy złośliwego zespołu neuroleptycznego:

1. Sztywność mięśni. Mięśnie pacjenta są bardzo napięte, z biernym ruchem odczuwany jest opór (jego nasilenie jest indywidualne). Objaw ten pojawia się najpierw, czasem w tym samym czasie wzrasta temperatura ciała.
2. Zwiększona temperatura ciała. Zwykle znajduje się między 38,5 a 42 stopniami. W rzadkich przypadkach temperatura ciała pacjenta jest niższa od określonych wskaźników. Zarejestrowano przypadki, w których utrzymywano temperaturę w granicach normy fizjologicznej (36,6). Rano temperatura jest wyższa niż wieczorem.
3. Inne zaburzenia pozapiramidowe. Następujące zaburzenia są charakterystyczne dla zespołu neuroleptycznego: drżenia kończyn, różnych tików nerwowych, drgawek epileptycznych, zaburzeń połykania, zwiększonych odruchów odcinkowych, oczopląsu.
4. Naruszenia systemu sercowo-naczyniowego. Pacjenci mają różne zaburzenia rytmu serca, zaburzenia równowagi ciśnienia krwi (skurcze w momencie wystąpienia choroby są podwyższone, a wraz z postępem patologii spadają znacząco, powodując rozwój zapaści).
5. Inne objawy somatyczne. Skóra pacjentów jest blada, obserwuje się nadmierne pocenie się, język jest pokryty, błony śluzowe są suche, skóra nieelastyczna (jeśli zdejmiesz skórę lub nacisniesz na nią, przez jakiś czas utrzymasz kształt palców). Zatrzymanie moczu jest możliwe, obserwuje się również nietrzymanie moczu. Krótkie i płytkie oddychanie.

   Istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia pęcherzowego zapalenia skóry (10-15%, w innych źródłach - 30-50%).

6. Objawy psychiczne. W MPS zaburzenia psychiczne mogą przybierać różne formy. Charakteryzuje się zamieszaniem, delirium, oneiroidami, katatonią. Stopień otępienia świadomości jest różny, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Objawy katatoniczne są bardzo częste w MNS i są jednym z głównych objawów.

Jeśli pacjent nie otrzymuje właściwej opieki, wysokie prawdopodobieństwo śmierci.

Objawy zespołu niedoboru neuroleptycznego:

• letarg, apatia;
• obniżanie umiejętności wolicjonalnych;
• zmniejszenie ilości energii mentalnej (niska lub zerowa wydajność, brak chęci zrobienia czegoś, wyraźne problemy z koncentracją);
• brak emocji;
• zahamowanie myślenia;
• znaczny spadek prędkości mowy, ruchów;
• skargi na poczucie pustki w głowie;
• problemy z pamięcią;
• naruszenie inteligencji w ogóle;
• utrata zainteresowania działaniami, które były wcześniej ważne;
• utrata chęci komunikowania się, z powodu której następuje utrata doświadczeń społecznych;
• senność;
• pragnienie odpoczynku i dużo snu;
• depersonalizacja, derealizacja;
• inne działania niepożądane terapii przeciwpsychotycznej: objawy depresji (depresja, zły nastrój, poczucie, że wszystko jest bez znaczenia, możliwe próby samobójcze), drażliwość, zaburzenia snu, zaburzenia neurologiczne.

Nasilenie objawów zależy od rodzaju leków przeciwpsychotycznych i dawkowania.

Konsekwencje

Główne niebezpieczeństwo złośliwego zespołu neuroleptycznego - Zwiększone prawdopodobieństwo śmierci pacjenta (jak wskazano, wynosi 10-12%, według innych źródeł - 5-10%, ale może wzrosnąć, w zależności od tego, jak szybko pacjent otrzyma pomoc i czy w ogóle ją otrzyma).

Śmierć pochodzi ze stanów patologicznych, które rozwinęły się na tle zespołu (niewydolność nerek, serca, układu oddechowego, niewydolność wątroby, różne powikłania sercowe - atak serca, nieoczekiwane przerwanie czynności serca, rabdomioliza, skutki pęcherzowego zapalenia skóry).

Niektórzy pacjenci, którzy doświadczyli ZNS, są nieprawidłowości mózgu: zdolności poznawcze pogarszają się, obserwuje się różne zaburzenia neurologiczne.

Jeśli nie rozpoczniesz leczenia zespołu niedoboru neuroleptycznego w czasie, objawy obserwowane u pacjenta utrzymają się i częściowo utrzymają się nawet po odstawieniu leków przeciwpsychotycznych, dlatego ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe.

Leczenie

Podstawowe zasady leczenia ZNS:

1. Przerwanie neuroleptyków. To jest podstawa leczenia ZNS. Leczenie musi odbywać się w szpitalu: na oddziale intensywnej terapii lub na oddziale intensywnej terapii.



2. Leczenie objawowe. Pacjentowi przedstawiono leki i procedury, które łagodzą jego stan i są zależne od objawów: leki obniżające temperaturę ciała, czyli przywracające normalny rytm serca, kontrolujące ciśnienie krwi i tak dalej. Neuroleptyczne korektory są stosowane w celu wyeliminowania objawów neurologicznych. Plazmaferezę, wymuszoną diurezę stosuje się w celu usunięcia leków przeciwpsychotycznych pacjenta z ciała pacjenta. Do eliminacji niektórych objawów psychicznych przypisano benzondiazepiny.
3. Opieka wspomagająca. Monitorowanie czynności życiowych, prowadzenie działań zapobiegających powstawaniu odleżyn i zapalenia płuc. Konieczne jest, aby pacjent otrzymał wystarczającą ilość płynów (zwykle pacjenci otrzymują kroplomierze regularnie), ponieważ odwodnienie w tej patologii może znacznie zwiększyć prawdopodobieństwo pogorszenia. Ponadto pacjent powinien otrzymywać żywność wysokiej jakości.

Dla eliminacja blokowania dopaminyprowadząc do rozwoju zespołu, przepisać takie leki jak bromkriptin, dantrolen. Jednak korzystanie z tych narzędzi nie jest we wszystkich przypadkach.

Główną metodą eliminacji zespołu niedoboru neuroleptycznego jest zastąpienie neuroleptyków, ich usunięcie lub wybór bardziej odpowiedniej dawki.

Ponadto, jeśli pacjent przyjmuje kilka leków przeciwpsychotycznych na raz, niektóre z nich są anulowane, pozostawiając jedną.

Aby złagodzić objawy zaobserwowane przy VAT, można je przypisać leki przeciwdepresyjne. Pacjenci, którzy mają problemy z socjalizacją, mogą potrzebować leczenia psychoterapeutycznego.

Prognozy i metody zapobiegania

Jeśli pacjent ze złośliwym zespołem neuroleptycznym szybko otrzymał pomoc medyczną, korzystne prognozy. Wiele zależy od cech zespołu, ogólnego stanu zdrowia pacjenta, poziomu opieki medycznej.

Przy prognozie zespołu niedoboru neuroleptycznego w większości korzystne: nawet u pacjentów, którzy przyjmowali duże dawki typowych leków przeciwpsychotycznych od lat, pewne zmiany obserwuje się po zmianie terapii.

Ale najbardziej pozytywne rokowanie nastąpi, jeśli pacjent zmieni się tak szybko, jak to możliwe.

Zapobieganie ZNS i VAT:

• staranny dobór neuroleptyków i dawkowania;
• uważna obserwacja stanu pacjenta;
• leki przeciwpsychotyczne są przyjmowane ściśle w dawkach wskazanych przez lekarza prowadzącego;
• w przypadku wystąpienia szczególnych objawów, natychmiastowe odwołanie się do instytucji medycznej.

Jeśli pacjent ma już SNS, prawdopodobieństwo, że on będzie się ponownie rozwijaćwzrasta. Dlatego ważne jest, aby dokładnie selekcjonować nowe leki i monitorować stan pacjenta, szczególnie w pierwszym tygodniu leczenia.

Możesz dowiedzieć się o zespole neuroleptycznym z filmu:

Obejrzyj wideo: Zespół Poneuroleptyczny (Może 2024).