Pojęcie moralności jest stale na uchu i jest miarą poziomu rozwoju współczesnego człowieka.
Dzięki właściwej orientacji moralnej ludziom udaje się skutecznie funkcjonować w warunkach społecznych.
Definicja w psychologii
Moralność - jest to jednostka dla każdego indywidualnego zestawu reguł i zestawu ideałów, które razem tworzą moralną jakość osoby.
Zasady te wpływają na wybór osoby, jego zachowanie i stosunek do otaczającego go świata.
Moralność rozpatrywana jest w połączeniu z koncepcje dotyczące etyki i moralności.
Punkt orientacyjny, położenie, zasady
Moralny punkt orientacyjny - są to cele i zakazy (istniejące w świadomości), które człowiek wykorzystuje jako model do budowania linii postępowania.
Tj odniesienie moralne jest jasną ramą, poza którą dana osoba nie pozwala sobie pójść.
Pozycja moralna - jest to ocena norm zachowań społecznych i ich przestrzegania. Osoba przechodzi tę ocenę poprzez wewnętrzny "filtr", realizując go i biorąc go za wskazówkę dla swoich własnych działań. Pozycja moralna obejmuje:
- motywy behawioralne;
- samoregulacja i kontrola własnych działań;
- sumienność;
- poczucie ludzkiej godności (z pozycji osoby, która wybrała dla siebie pewną pozycję moralną).
Zasady moralne - To jest podstawa do budowania relacji społecznych i międzyludzkich.
Jednocześnie sprawiedliwe jest twierdzenie, że zasady moralne są uniwersalne, wspierają fundamenty społeczne poprzez mechanizm zewnętrznego oddziaływania (publiczne zatwierdzenie lub krytyka wzorców zachowań), mogą być wyrażone w normach moralnych.
Cechy ludzkie: lista
Moralność i moralność przecinają się, tworząc zunifikowany system jakości. Ta kategoria obejmuje jednostkę moralną:
- miłość do ludzi;
- szacunek dla innych;
- poświęcenie (lojalność);
- bezinteresowny początek (motywacja do działania, ze względu na dobre intencje, a nie potencjalna korzyść);
- duchowość (połączenie moralności i religijności).
I blok moralny:
- poczucie obowiązku;
- odpowiedzialność;
- honor;
- sumienie;
- pogoń za sprawiedliwością;
- godność.
Oprócz pozytywnych wartości moralnych i moralnych istnieją negatywny: gniew, zazdrość, oszustwo itp.
Jeśli poziom moralności w społeczeństwie jest niski, z biegiem czasu negatywne działania i cechy stają się akceptowalne i korzystne dla społeczeństwa, a następnie inspirowane przez młodsze pokolenia jako obowiązująca norma.
Substytucja pojęć Dzieje się to bardzo szybko i można śledzić dynamikę nawet na przykładzie dzieci i ich rodziców.
Pozytywna jakość moralna jest uznawana za taką na poziomie całych społeczności. Takie uniwersalne cechy stanowią gwarancję, że ich właściciel zostanie zidentyfikowany jako osoba moralna i wykształcona.
Najbardziej ceniony w nowoczesnym społeczeństwie odpowiedzialność, ludzkość, otwartość, szczerość, dyscyplina, lojalność, kolektywizm, takt, pracowitość, pracowitość, czystość.
Wysokimi wartościami moralnymi są te cechy, które są w biegunie pozytywnym w danym społeczeństwie / kulturze.
Ale w niektórych przypadkach "Wysoki" nazywają te cechy, które są podyktowane nie tyle potrzebą skutecznej integracji ze społeczeństwem, co głębokimi i szczerymi uczuciami jednostki. Ta kategoria obejmuje patriotyzm, czystość, absolutny humanizm.
Przykłady uczuć
Osoba doświadcza uczuć moralnych w momencie, gdy zdaje sobie sprawę, jak wiele z jego działań spełniają lub nie spełniają standardów moralnych.
A jeśli analiza popełnionych czynów potwierdza, że wymogi społeczeństwa i moralności zostały wzięte pod uwagę, jednostka doświadcza pozytywnych uczuć.
Jeśli zachowanie będzie niezgodne z powszechnie akceptowanymi modelami, uczucia będą negatywne i destrukcyjne.
Przykłady:
- Osoba, która niegrzecznie zareagowała na starszą osobę w kolejce, potępia się i odczuwa nieprzyjemne uczucia. W czasie brzydkiego czynu bohater kontynuował swoją własną drażliwość.
Ale jednocześnie osoba traktuje szacunek dla starszych jako element obowiązkowy w systemie moralnych wytycznych.
- Podróżnik, wracając do swojej ojczyzny, jest świadomy głębi swego patriotyzmu. W tej chwili odczuwa pozytywne uczucia, które przybierają formę dumy wśród rodaków, miłość do ojczyzny i szacunek dla kraju.
- Dziewczyna czeka na swojego ukochanego z wojska. Zdając sobie sprawę, że jej zachowanie odpowiada najwyższym wytycznym moralnym (lojalność i oddanie), bohaterka doświadcza pozytywnych emocji.
Zachowanie
Zachowanie staje się moralne w przypadku, gdy jednostka wiąże go z istniejącym systemem wartości moralnych i próbuje podsumować swoje działania na rzecz pozytywnych punktów orientacyjnych.
Kluczowym elementem moralnego zachowania jest czyn.
Akt z kolei działa i może uzyskać pozytywną lub negatywną ocenę członków społeczeństwa.
Powstrzymywanie się od jakichkolwiek działań w momencie, gdy moralność wymaga aktywności od osoby, można również uznać za czyn.
Zachowania moralne trudno jest obiektywnie ocenić, ale inni zawsze przekazują działania innych ludzi "Czynniki filtrów":
- motywy (jeśli szlachetny motyw doprowadziłby do brzydkiego rezultatu osoby, stopień publicznego oburzenia zmniejszy się);
- wynik działania;
- obiektywna rzeczywistość (okoliczności, w których popełniono czyn);
- środki do osiągnięcia celu (osoba może użyć "zakazanych technik" na drodze do dobrego celu, który poważnie zasłoni jego moralny charakter).
Zachowanie moralne jest zawsze próbą znalezienia równowagi między ograniczeniami ustanowionymi przez społeczeństwo (ramy) a własną wolnością (wybór twórczy).
Jakie są zasady?
Normy moralne mogą być reprezentowane w formie skali z dwoma biegunami, z których jeden wyświetla zachęcające zachowania, a drugi jest przestarzały.
Normy moralne można podzielić na dwa typy: dopuszczalne i niedopuszczalne (dobra i zła).
Pojęcia są odwrotne i wzajemnie się wykluczają, co oznacza każda norma ma swoją własną antypodę.
Zmusza to osobę do zajęcia stabilnej pozycji, ponieważ nie można utrzymać neutralności w warunkach polaryzacji (chyba że brak działania nie jest świadomym wyborem osoby, która jest gotowa być potępiona przez innych).
Co jest wskaźnikiem dojrzałości moralnej?
Osobowość może być uznany moralnie dojrzały tylko w przypadku udanej socjalizacji. Tj Dojrzała osoba powinna uczyć się norm przyjętych w społeczeństwie i kierować się nimi, podejmując działania i podejmując decyzje.
Ale chęć zbliżenia się do ideałów nie jest podyktowana obawą przed potępieniem społeczeństwa, ale świadomością wartości, poprawności i uzasadnienia takiego zachowania.
Relatywizm - co to jest?
Relatywizm moralny - Jest to pozycja, której zwolennicy zaprzeczają istnieniu absolutnego zła lub dobra.
Według moralnego (moralnego) relatywizmu moralność nie jest związana z uniwersalnymi standardami.
Etyczne zachowanie - tylko zmienna, która zmienia się w wyniku zmiany scenerii (kultura, uczestnicy akcji, niuanse sytuacji itp.).
Relatywizm można oglądać na dwa sposoby:
- pojęcia "dobra" i "zła" są same w sobie warunkowe;
- moralność publiczna odnosi się do bezwarunkowych standardów dobra i zła.
Krótko o teorii rozwoju moralności
Jak kształtuje się moralność u dzieci? To pytanie zadawało wielu naukowców. Ale tylko we współczesnym świecie Teoria Lawrence'a Kohlberga.
Kohlberg zastosował metodę dylematu. Projektował sytuacje dzieci, w których młodzi uczestnicy eksperymentu musieli dokonywać trudnych wyborów moralnych.
W rezultacie odrzucono pomysł, że dzieci tworzą spontaniczną moralność, nie związaną z żadnymi liczbami i wskaźnikami.
Kohlberg ujawnił trzy poziomy rozwoju świadomości moralnej:
- Wiek od 4 do 10 lat. Ten poziom nazwano "pre-moralnym". W okresie od czterech do dziesięciu lat dziecko w ośrodku zapewnia własne korzyści i bezpieczeństwo. Na pierwszym etapie rozwoju szuka zatwierdzenia, aby uniknąć kary. A właściwą taktykę zachowania można łatwo zbudować za pomocą wskazówek (norm społecznych). W drugim etapie dziecko jest już skupione na potencjalnej nagrodzie za dobre zachowanie. Dzieciak nie myśli o karach, ale o zyskach.
- Wiek od 10 do 13 lat. Poziom nazywany jest konwencjonalnym. W tym okresie dziecko zaczyna już uświadamiać sobie zasady i wartości przyjęte przez społeczeństwo. W pierwszym etapie miarą sukcesu moralnego są ludzie z bliskiego otoczenia. Wstyd i niechęć do zawierania renomowanych osób popycha zasady. W drugim etapie dziecko już rozumie powody, dla których wprowadzono ograniczenia. Widzi również w nich sposób obrony i ochrony własnych praw.
- Wiek po 13 latach. Nastolatek tworzy swój własny system wartości moralnych, dostosowując schemat przyjęty przez społeczeństwo. Na pierwszym etapie zwraca się dużą uwagę na te normy, które pomagają przetrwać i zachować spokój w społeczeństwie. W drugim etapie osoba ma już stabilne zasady moralne, które stosuje pomimo zewnętrznych wpływów i okoliczności.
Jeśli to konieczne, osoba będzie w stanie walczyć i znieść dezaprobatę tłumu, jeśli zachowanie tłumu wydaje się niesprawiedliwe.
Problem niemoralności
Dlaczego następuje spadek moralności? Wszystkie procesy zachodzące w społeczeństwie mają charakter cykliczny.
Dlatego wcześniej czy później moralność przechodzi w stan upadku.
Ze względu na wszechobecną transmisję i propagandę niemoralnych osobowości ludzie kontynuują tę propagandę.
Pojawia się obraz osoby odnoszącej sukcesy, która pluje na moralność i podstawy społeczne, idąc za snem i niszcząc stereotypy. Wszystko to jest przesłonięte obszar jakiegoś romansu, który przyciąga młodsze pokolenie.
Ale umysły, na które łatwo wpływają inni, niezdolny do oceny skali katastrofy. Odrzucenie wartości moralnych jest bezpośrednią ścieżką do anarchii i bezprawia.
Wszakże niemoralne społeczeństwo jest społeczeństwem, którego każdy członek kieruje się własnym egoizmem i wygodą, bez odczuwania skruchy w chwili krzywdy bliźniemu.
Jest to nieuchronnie spowodowane zacieraniem granicy między dobrem a złem na całym świecie. Nastąpi stopniowe niszczenie jakichkolwiek absolutnych fundamentów.
Bardzo ważne jest, aby pielęgnować wysokie wartości moralne u dzieci., aby dać młodemu pokoleniu okazję do świadomego życia. Wtedy ludzie będą współistnieć pokojowo, nie dlatego, że byli do tego zmuszeni, ale z własnej woli.
Dlaczego moralność jest potrzebna:
