Hydrofobia to niekontrolowany szalejący strach przed utonięciem.

Uczucie strachu jest naturalnym mechanizmem obronnym człowieka. W niektórych przypadkach strach staje się patologiczny, następnie porozmawiaj o wystąpieniu fobii.

Jednym z typowych ludzkich fobii jest hydrofobia lub lęk przed wodą. Występuje u 15% populacji.

Ta patologia w psychiatrii jest podzielona na kategorie zaburzenia nerwicowe. Hydrofobia dostarcza człowiekowi wiele cierpienia, ponieważ woda otacza go wszędzie, więc stan wymaga obowiązkowego leczenia.

Jaki jest strach przed wodą?

Czym jest hydrofobia? Hydrofobia to choroba psychiczna przejawia się w niekontrolowanym niekontrolowanym lęku przed wodą.

Pacjent boi się nie tylko wejść do wody, ale także być blisko.

W ciężkich przypadkach strach rozprzestrzenia się na wodę pitną i inne płyny. Inną nazwą fobii jest hydrofobia, akwafobia, lęk przed wilgocią.

Hydrofobia ma różne przejawy. Niektórzy ludzie boją się kąpieli, inni nie mogą nawet umyć się wodą. W oparciu o specyfikę lęków, w psychiatrii występują następujące typy hydrofobii:

• thalassophobia. Chora osoba doświadcza patologicznego lęku przed morzem lub oceanem. Nie może nawet zmusić się, by zbliżyć się do krawędzi brzegu;
• kąpielofobia. Patologia objawia się w postaci lęku przed jakimikolwiek ciałami głębinowymi;
• chionofobia. Jest to rzadka choroba charakteryzująca się lękiem przed śniegiem;
• ablutofobia. Ten rodzaj hydrofobii występuje u dzieci, jest dość powszechnym strachem, przejawiającym się w lęku przed praniem, kąpielą;
• potamofobia. Manifestowane przez strach przed wodospadami lub turbulentnymi przepływami wody. Pacjenci nie mogą angażować się w turystykę górską, jeździć na wycieczki do wodospadów.

Czasami lęk przed wodą łączy się z innymi fobiami, na przykład z brontofobią (strach przed burzami), w wyniku czego osoba wywołuje paniczny strach przed deszczem.

Przyczyny fobii

Przyczyny hydrofobii mogą być psychiczne i fizjologiczne.

Psychiczne są różne emocjonalne wstrząsy i stresy związane z żywiołem wody.

Człowiek może być podobny bezpośredni uczestnik wydarzeń traumatycznychi przechodnia.

Czasami aqua fobia jest prowokowana oglądaniem filmów katastroficznych, czytaniem książek, słuchaniem przerażających historii związanych z negatywnym wpływem wody.

Szczególnie podatny na to dzieci, ponieważ ich psychika jest nadal bardzo mobilna. Głównymi czynnikami wywołującymi rozwój hydrofobii są:

1. Zła technika w nauczaniu pływania. Dziecko może połknąć wodę, zanurzyć się głęboko pod wodą. Szczególnie często objawia się to, gdy dzieci są po prostu wrzucane do wody, tak aby same pływały.

Rezultatem tego treningu jest silny stres i rozwój hydrofobii.

2. Wypadek na wodzie. Może to być odwrócona łódź, wpadająca do dziury zarówno w pacjencie, jak i osobie blisko niego.
3. Na przykład negatywny kontakt z wodą może parzyć wrzącą wodą lub hipotermią.
4. Niewłaściwe kąpanie się dziecka, na przykład zbyt szybkie zanurzenie w wodzie.
5. Strach przed drapieżnymi rybami i innymi zwierzętami morskimi. Czasami osoba nigdy nie widziała tych wodnych mieszkańców, ale słyszał lub dużo o nich czytał.
6. Strach przed głębokością, rozwinięty po zanurzeniu. Mężczyzna odczuwał dyskomfort w postaci ucisku w uszach, braku powietrza.
7. Czytanie książek o katastrofach wodnych, oglądaniu filmów itp.

Prowokuj hydrofobia może nawet fakt, że dana osoba zakrztusiła się wodą podczas picia.

Fizjologiczne przyczyny pojawienia się akafobii są pewne choroby (tężec, wścieklizna), w którym rozwija się obrzęk krtani. Pacjent nie może połknąć, rozwija się hydrofobia.

W przypadku nieleczenia pacjent umiera z powodu uduszenia. Jeśli uda mu się przeżyć, strach przed wodą może utrzymywać się przez całe życie.

Strach przed wodą! Jak się pozbyć z wścieklizny? Dowiedz się z wideo:

Objawy i oznaki

Nie wszystkie przypadki hydrofobii mają jasne manifestacje. Czasami sam pacjent może kontrolować swój strach, ukrywając problem przed innymi.

Objawy hydrofobia dzieli się na umysłową i wegetatywną (fizjologiczną).

Objawy psychiczne manifestować się następującymi reakcjami behawioralnymi:

• unikać kontaktu z wodą;
• niechęć do wstępu do zbiorników pod dowolnym pretekstem;
• przejaw zdenerwowania i niepokoju, gdy myśli się o wodzie;
• niepokój podczas picia;
• niechęć do opuszczenia domu w deszczu;
• strach przed oglądaniem filmów o wodzie.

Wszystko to towarzyszy obsesyjne myśli, rosnący stan depresyjny.

Objawy fizjologiczne choroby manifestują się jako:

• zawroty głowy;
• dreszcze;
• zwiększone pocenie;
• duszność;
• omdlenie;
• kołatanie serca;
• drgawki.

Ciężka hydrofobia stanowi największe zagrożenie dla ludzi, potrzebują specjalistycznej pomocy.

Manifestacja u dzieci

Objawiają się lęki wody u niektórych niemowląt. we wczesnym dzieciństwie.

Jest to normalne, ponieważ dziecko zaczyna uczyć się świata.

Rodzice powinni aby stopniowo nauczyć dziecko wodybez robienia nagłych ruchów. Zwykle obawy mijają w ciągu roku.

Prawdziwa hydrofobia u dzieci osiąga szczyt rozwoju w ciągu 4-5 lat. Nie chcą pływać, nurkują w wodzie, nawet przy wsparciu dorosłych.

Czasami rodzice nie traktują poważnie lęków dziecka, biorąc to pod uwagę manifestacja kaprysów. W takim przypadku rodzice siłą zmuszają dziecko do kontaktu z wodą, co jeszcze bardziej pogarsza sytuację.

Przy silnym stopniu choroby dziecko nie pije wody, nie myje się, nie kąpie. Podczas zabiegów wodnych dziecko krzyczy, kręci się.

Jeśli nadal będziesz kontaktować się z dzieckiem z wodą, może wystąpić histeryczny atak, dziecko zacznie się dławić lub stracić przytomność.

Wraz z manifestacją takich znaków rodzice nie powinien wymuszać dziecko, aby dotknąć wody. Powinieneś skontaktować się ze specjalistą w celu uzyskania pomocy.

Dziecko boi się wody. Jak usunąć lęk przed wodą? Porady psychologa:

Leczenie

Nie jest konieczne angażowanie się w samoleczenie hydrofobii w celu nie pogarszaj sytuacji.

Pomóż hydrofobii mieć tylko wykwalifikowanego psychoterapeutę.

Leczenie chorób dzieli się na medyczne i psychologiczne. W większości przypadków przynosi kilka sesji z psychoterapeutą pozytywne wyniki.

Leczenie polega na zastosowaniu następujących metod:

1. Hipnoza. Pod hipnozą lekarz sugeruje pacjentowi, że woda nie jest niebezpieczna, to znaczy tworzy nowe pozytywne postawy.
2. Terapia sztuką. Pacjent jest proszony o przedstawienie na papierze przedmiotu swojego lęku, jak wygląda. Potem przyciąga wodę w pozytywny sposób.
3. Metoda wizualizacji. Polega ona na tym, że pacjent reprezentuje swój kontakt z wodą, opisuje swoje uczucia i zachowanie.
4. Interakcja z obiektem fobii. Lekarz uczy pacjenta, aby wszedł w kontakt z wodą, zaczynając od małego, na przykład, od wejścia w kolano w stawie. Następnie pacjent stopniowo uczy się nurkować całkowicie w wodzie na płytkiej głębokości. W tym przypadku psycholog tworzy u pacjenta pozytywne nastawienie do elementu wodnego.

Głównym celem psychoterapii jest eliminacja lęku, kształtowanie spokojnego nastawienia pacjenta do kąpieli. Dzieci, aby pozbyć się strachu, wystarczą, aby nauczyć się pływać pod kontrolą dorosłych.

Mogą występować szczególnie ciężkie objawy astmy leczenie narkotyków. Aby to zrobić, użyj antydepresantów, środków uspokajających, leków przeciwpsychotycznych. Wybór leku i czas trwania kursu są podejmowane przez lekarza prowadzącego w zależności od ciężkości stanu.

Jak żyć z hydrofobią?

W niektórych przypadkach pacjent nie boi się wcale wody, ale określone sytuacjezwiązane z wodą.

Na przykład ludzie boją się oceanów, powodzi. Powszechny jest także strach przed utonięciem i śmiercią.

Pierwszym krokiem do pozbycia się problemu jest świadomość przyczyny.

Wtedy powinieneś zrozumieć absurdalność swoich lęków. Na przykład przeczytaj statystyki dotyczące powodzi lub wypadków na oceanie. Według statystyk zjawiska takie są bardzo rzadkie.

Pomaga pozbyć się lęków związanych z oglądaniem filmów, co pokazuje pozytywne historie związane z wodą.

Od strach utonął Możesz się też pozbyć. Należy to robić stopniowo:

1. Wybierz piękne i bezpieczne miejsce do pływania z łagodnym brzegiem.
2. Aby zorganizować przyjemne spotkanie z przyjaciółmi na plaży, aby radosne wrażenia pozostały z dala od wody.
3. Nieustannie inspiruj się, że woda nie jest niebezpieczna. Możesz słuchać szumu fal, oglądać piękne zdjęcia rzeki lub morza.
4. Naucz się pływać stopniowo: najpierw idź do wody na kolanie, potem do talii, za każdym razem, aby wydłużyć czas spędzany w wodzie.
5. Kolejny etap - realizacja ruchów pływackich w płytkiej wodzie. Poczucie bliskości dna pomaga pokonać lęk.

Postępując zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, pacjent może poradzić sobie z problemem.

Oczywiście zajmie to trochę czasu. W przypadku hydrofobii prognozy leczenia są korzystne.

W obliczu patologicznego strachu pacjent nie powinien być zamknięty w kłopotach. Pomoc w walce z fobią może tylko pozytywne nastawienie i wsparcie bliskich.

Jak pokonać strach przed utonięciem? Ćwicz w basenie: