Nienawidzę szkoły: jak zaszczepić miłość do nauki

"Zostaw mnie w spokoju! Nigdzie nie pójdę! Nienawidzę szkoły! "Dziecko krzyczy do rodziców. Są wściekli i zakłopotani: powiedzmy, że niewiele osób uwielbia szkołę, ale mimo to w jakiś sposób się uczyli? Dlaczego ich dziecko tak desperacko protestuje?

Istnieje znaczna różnica pomiędzy zwyczajnie niekochaną firmą a nienawiścią do jakiegoś procesu lub instytucji. Czasami dzieci zaczynają chorować - nie chip z podgrzewanym termometrem, ale prawdziwe choroby. Z powodu stanu depresyjnego układ odpornościowy słabnie, a na skutek stresu pojawia się zimno lub zaburzenia jedzenia. Może to zabrzmieć dziwnie, ale tak się dzieje. Aby pomóc dziecku, musisz poznać przyczynę tego stosunku do szkoły. Artykuł zawiera kilka standardowych sytuacji z postaciami fikcyjnymi.

Powody

Nienawiść do szkoły zwykle opiera się na jednym z trzech powodów:

koledzy z klasy;
trudności w uczeniu się;
brak uwagi rodziców.

Koledzy z klasy. Na myśl o szkole Alena zaczyna boleć i pojawia się zmęczenie. W ogóle nie jest leniwą, przeciwnie, lubi się uczyć. Ale kilka dziewcząt w klasie dało jej prawdziwe prześladowanie. Mijając, z pewnością popchną ją, wykrzykują obraźliwe przezwiska przez cały korytarz i wyśmiewają się z wszystkiego, czego dziewczynka by nie nosiła. Wczoraj rzucili martwego karalucha w zeszycie, dziś okłamali nauczyciela, który spisała z pracy domowej. Kiedy odwracają się do niej, Alena mimowolnie się wzdryga - pod szyderczym śmiechem kolegów z klasy. Dziewczyna nienawidzi ich, a jednocześnie jest głęboko zdegustowana instytucją, która jednoczy ją z tymi ludźmi.

Szkoła to nie tylko miejsce, w którym uczy się dzieci. Ta instytucja ze społeczeństwem, zamówieniami i problemami. To społeczeństwo składa się głównie z dzieci, które dopiero uczą się komunikować, i nastolatków - ale nie zawsze są one zrównoważone. Nauczyciele nie mogą kontrolować wszystkich, zwłaszcza, że każde następne pokolenie jest coraz gorzej.

Trudności w uczeniu się. Ile Anton sobie przypomina, ciężko mu było uczyć się. Trudno mu to zapamiętać, jest on słabo zorientowany w formułach i twierdzeniach. Widzi, że inni robią to łatwo i szybko, ale on tego nie robi i dlatego nawet nie chce próbować. Ponadto, gdy prosi o pomoc w zrozumieniu kogoś, nie ma wystarczająco dużo czasu dla rodziców i nauczycieli. Lubi sport, więc po co marnować czas na coś innego?

Kiedy dzieci mówią rodzicom, że coś jest dla nich trudne, zwykle słyszą w odpowiedzi, że muszą spróbować. Ale co do tego, że sami rodzice są gotowi podjąć wysiłki tam, gdzie nie odnoszą wielkiego sukcesu?

Sveta uczyła się dużo wcześniej, ale teraz wpadła w trzy. Nauczyciele i rodzice zastanawiają się, co jest nie tak? I Sveta nie jest zainteresowany. Czy było tak wcześniej, na przykład na lekcjach angielskiego, przekazywaniu listów, śpiewali je, malowali i czytali o nich wiersze. A teraz - nudna gramatyka, z której oczy trzymają się razem. Rodzice obwiniają Svetę za bycie leniwym i nauczycieli za to, że nie są zainteresowani, ale sytuacja się nie zmienia.

Brak uwagi rodziców. Andrei nienawidzi szkoły i nie obchodzi go, kim są ludzie i czego tam się uczy. Faktem jest, że kiedy wraca do domu, szybko sam je przed telewizorem i idzie na lekcje. W przypadku rodziców możliwe jest rozpowszechnianie tylko kilku zdań na żądanie. Czuje się od nich odcięty, a on chce być w domu, aby jego matka z nim rozmawiała, a jego ojciec opowiadał matematykę na swój sposób i w interesujący sposób. Każdego ranka, Andrew rozpaczliwie chce zachorować, spać, cokolwiek, po prostu zostać w domu.

Co można zrobić

Nie zawsze powód niechęci dziecka do chodzenia do szkoły jest oczywisty dla rodziców. Ale znalezienie go nie jest trudne - zwykle dość spokojna rozmowa. Kiedy dzieci widzą, że rodzice szczerze starają się je zrozumieć, są gotowe do otwarcia.

Podczas rozmowy bardzo ważne jest powstrzymanie się od oskarżeń. Jeśli dziecko słyszy, że jest po prostu leniwy, nie chce już uczyć się ani rozmawiać.

Jeśli problem dotyczy kolegów z klasy, ważne jest, aby pomóc dziecku rozwinąć pewność siebie i pokazać, że nic nie zależy od opinii jego rówieśników. Szkoła się skończy i być może za kilka lat nie będzie nawet pamiętał imion wszystkich, z którymi się uczył. Syn lub córka musi być mocno przekonany, że ich rodzice bardzo ich kochają i, jeśli to konieczne, przyjdą do szkoły i zrobią wszystko, aby ich chronić.

Ale kiedy dorosną, będą musieli zmierzyć się z różnymi ludźmi, w tym z tymi, którzy są podobni do swoich kolegów z klasy. Musisz nauczyć się unikać konfliktów - dosłownie iw przenośni, a czasem być w stanie odegrać pewną sztuczkę w tej sytuacji. W każdym razie, gdy przestępcy zauważą, że ich słowa nie bolą, z czasem stracą zainteresowanie. Możesz ćwiczyć z dziećmi możliwe ataki i odpowiedzi. Dzięki temu dziecko poczuje się pewniej.

Niełatwe do nauczenia się dla wszystkich. Kiedy ktoś potrzebuje więcej czasu, aby coś zrozumieć, nie oznacza to, że jest leniwy. Warto wyjaśnić dziecku, że wiedza przekazana w szkole jest konieczna; nawet jeśli nie są potrzebne w życiu, trening szkoli zdolność do refleksji, podkreślenia głównej rzeczy i wyciągania wniosków. Jest to zdecydowanie przydatne w przyszłości. Jeśli twój czas i cierpliwość nie wystarczą, możesz poprosić o pomoc nauczyciela.

Jednocześnie nie należy być maksymalistą i wymagać od niego doskonałych rezultatów - jeśli dziecko nie poradzi sobie z tym, po prostu machnie ręką.

Z drugiej strony, czasami musisz wyjaśnić, że nie wszystkie czynności w życiu powinny być przyjemne. Szkoła pomaga także nauczyć się, jak robić rzeczy, których nie lubisz. W końcu nawet w twojej ulubionej pracy są nieprzyjemne momenty lub po prostu zmęczenie. Jeśli dziecko nauczy się przezwyciężyć to w szkole, to w przyszłości będzie mu łatwiej.

Napięty harmonogram to losy dzieci i rodziców. Czasami, ze względu na zatrudnienie, ludzie nie mają nawet czasu, aby w pełni komunikować się z osobami najbliższymi. Lekarze i naukowcy udowodnili: jeśli dzieci nie mają uwagi, zaczynają boleć i rozwijać się gorzej. Dobrą tradycją w wielu rodzinach jest spotykać się przy stole przynajmniej raz dziennie. W końcu wszyscy wciąż spędzają czas na jedzeniu, więc dlaczego nie spędzić go razem? Prawda jest warta rozważenia, że włączony telewizor neguje całą komunikację.

Najprawdopodobniej nie będzie możliwe natychmiastowe przezwyciężenie nienawiści dziecka do szkoły. Ale z czasem spontaniczne rozmowy o tym, jak unikać konfliktów i jak nauczyć się robić to, czego nie lubisz, a także przyjacielska komunikacja z dzieckiem, pomogą mu nawiązać kontakt z tą częścią jego życia.