Dusza towarzystwa, niezmordowany gawędziarz, który uważa za swój moralny obowiązek "wzniecanie" innych. Najprawdopodobniej mówimy o ekstrawertyku, który najczęściej stawia na korzystnym świetle, w porównaniu do introwertyka. Ale czy to naprawdę? Kto jest ekstrawertykiem, jak dobrze on żyje? Czy możemy powiedzieć, że jest to bardziej odnoszący sukces typ osobowości? Jak zostać ekstrawertykiem? Czy powinniśmy dążyć do tego? Jakie znaki potwierdzają, że jesteśmy ekstrawertykiem? Jak żyć ekstrawertykiem? Jak się z nim zaprzyjaźnić i zbudować dialog? Oferujemy małą wycieczkę do świata ekstrawersji.
Czym jest ekstrawertyk?
Ekstrawertyk to rodzaj osobowości, którego celem jest interakcja ze światem zewnętrznym. W przeciwieństwie do introwertyka, nie może siedzieć długo w jednym miejscu, nie jest zainteresowany introspekcją i skrupulatnym podsumowaniem. Ekstrawertyk nie ma obsesji na punkcie żalów i porażek, bardzo szybko zapomina o złych i pędzi jak szalony.
Na pierwszy rzut oka życie takich ludzi jest o wiele bogatsze i ciekawsze niż ich "przeciwników" - introwertycy. Co więcej, ekstrawertycy są bardziej - około 70% światowej populacji. To główny paradoks. Jeśli przeanalizujemy główną masę znanych przywódców, to ekstrawertycy i introwertycy znajdują się wśród nich niemal na równi. Biorąc pod uwagę, że pierwszy więcej, okazuje się, że odsetek osób odnoszących sukcesy wśród nich nie jest wielki. Dlaczego tak się dzieje? Ponownie, z powodu nadmiernej otwartości ekstrawertycy, pewna powierzchowność i niepokój.
Ekstrawertyk i introwertyk
Czyste psychotypy nie są tak powszechne. W większości przypadków człowiek łączy oba typy osobowości, tylko jeden z nich przeważa w różnych okresach życia. Tak więc większość ludzi jest skłonna do ekstrawersji i introwersji. Na przykład w dzieciństwie są otwarte i towarzyskie, aw latach dorosłych stają się bardziej zamknięte. Albo, odwrotnie, cicha i nieśmiała uczennica zmienia się w gwiazdę show-biznesu, zbierając tysiące stadionów.
Ale to nie znaczy, że introwertyk staje się ekstrawertykiem. W końcu typ osobowości, jak temperament, leżał przed narodzinami kochanie Ma dość wyraźne różnice fizjologiczne. Na przykład ekstrawertycy mają lepiej rozwinięty współczulny układ nerwowy, który odpowiada za aktywność. Natomiast u introwertrów szczególny jest wpływ przywspółczulnego układu nerwowego, powodujący spokój.
W przeciwieństwie do postaciktóry jest poprawiany przez całe życie, psychotyp się nie zmienia. Dokładniej, praktycznie niezmienione. Tylko dlatego, że tacy ludzie mają zarówno początki, jak "Yin" i "Yang", w zależności od wieku jedno z nich jest wyraźnie zamanifestowane.
Ponadto ekstrawertycy mogą być emocjonalnie stabilni lub niestabilni, co odpowiada rodzajowi temperamentu sangwinicznemu i cholerykowemu.
Ekstrawersja
Ekstrawersja jest własnością jednostki, która kieruje swoje wysiłki na zewnątrz, aby wchodzić w interakcję z innymi ludźmi. Jeśli jego zadatki są obecne w człowieku, zmiana wektora zachowania nie będzie trudna. Jeśli mówimy o czystym introwertyku, niezwykle trudno będzie mu zrezygnować z "wewnętrznego dialogu" na rzecz komunikacji z innymi.
Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że introwertyk nie jest diagnozą, ale ekstrawertyk nie jest nagrodą. Oba typy psychologiczne mają swoje mocne strony, nie będąc pozbawionymi istotnych wad. Ale zanim o nich porozmawiamy, ustalimy, w jaki sposób możemy zrozumieć, że jesteśmy ekstrawertykiem.
Jak zdefiniować ekstrawertyk?
Dzięki temu, że koncentruje się na świecie zewnętrznym, ekstrawertyk "ujawni się" znacznie wcześniej niż ktokolwiek w ogóle myśli o tym problemie. Nie mówimy o przypadkach, gdy osoba celowo próbuje ukryć swoją psychologiczną charakterystykę i udaje kogoś innego. Mówimy o najczęstszej komunikacji. Identyfikacja ekstrawertyka jest dość łatwa, ponieważ zawsze komunikuje się z innymi, lubi być w centrum uwagi, łatwo i łatwo nawiązuje nowe znajomości. Ekstrawertyk rozpocznie pierwszą komunikację, powie więcej niż słuchać.
Łatwo jest zidentyfikować ekstrawertyka w sobie. Ale czasami chcesz usłyszeć z zewnątrz. Do tego możesz iść test temperamentu na naszej stronie internetowej i dokładnie zrozumieć swój typ osobowości, a jednocześnie temperament.
Wskazane jest również dowiedzieć się, jakie są oznaki ekstrawertykaw celu odkrycia ich w sobie lub w twoim rozmówcy.
- Lubi komunikację i hałaśliwe firmy, nie znosi samotności;
- Czuje się nieswojo w ciszy i "czterech ścianach";
- W obecności innych jest naładowany energią i dobrym samopoczuciem;
- Skłonny do pierwszego spotkania, z łatwością nawiązywania nowych połączeń;
- Mówiąc więcej o sobie niż słuchając innych;
- Jest raczej łatwo zainteresowany, a także może szybko stracić zainteresowanie;
- Nie lubi kopać w siebie;
- Nie zawsze są w stanie kontrolować swoje emocje;
- Uważne planowanie i dbałość o szczegóły wyraźnie nie dotyczą go;
- Szybko podejmuje decyzję, nie zawsze je przemyśla;
- Łatwo wypuszcza negatyw, zapomina urazę;
- Lubi dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi;
- Fantasy preferuje podbój otaczającego świata;
- Często pisze lub dzwoni do przyjaciół;
- Mówi szybko i głośno, gestykulując bardziej aktywnie.
Jeśli odpowiedź brzmi tak, więcej niż nie, to jest prawdopodobne, że mamy ekstrawertyka, lub sami mamy tego typu osobowość. O tym, czy to jest dobre czy złe, porozmawiajmy dalej.
Czy to dobrze, czy źle być ekstrawertykiem?
Zalety i wady ekstrawertyka nie są jednoznaczne. Z jednej strony, aby być pogodnym i wesołym, łatwo jest nawiązać znajomości - oczywisty plus. Z drugiej strony, bezmyślne działania i luki na etapie planowania bardzo często powodują niedogodności dla ekstrawertyków. Także gadatliwość tego psychotypu może zagrać okrutny żart, zwłaszcza gdy ma do czynienia z bardziej przemyślanymi introwertykami.
Biorąc pod uwagę, że ekstrawertycy nie koncentrują się na porażkach, nie doświadczają żadnych szczególnych problemów moralnych, dlatego rzadko uczą się na swoich błędach. To kolejny z ich plus-minus. Oczywiście dbają o swoje nerwy, ale także "tańczą na grabie" regularnie, tak że "guz" zdarza się wyjątkowo rzadko. Ale najpierw wszystko.
Plusy ekstrawertyka
Ponieważ ekstrawertycy są wrodzonymi komunikatorami, większość ich zalet wiąże się właśnie z możliwością budowania połączeń:
- Obfitość przyjaciół i znajomych;
- Sukcesy w zakresie pośrednictwa pracy i rozwoju kariery zawodowej;
- Łatwe i zrelaksowane podejście do życia;
- Współczucie i uwaga ze strony innych;
- Popularność z płcią przeciwną;
- Bogata biografia, różnorodność historii życia;
- Zdolność do inspirowania ludzi, "naładowania" ich energią.
Ze względu na te cechy ekstrawertycy otwierają swoje drzwi wszędzie, ale czasami zamykają się, stojąc przed negatywnymi stronami tego typu osobowości.
Wady ekstrawertyków
Powierzchowność i przemijanie zbyt aktywnych ludzi czasami powoduje rozczarowanie ich ze strony otoczenia. Zrozumienie, kim jest taki ekstrawertyk, jest postrzegane nie tak serdecznie. Wynika to z następujących minusów ekstrawertyków:
- Nadmierna towarzyskość, która niekiedy zamienia się w gadatliwość;
- Niemożność kontrolowania emocji;
- Regularna zmiana interesów, utrudnianie w pełni realizowane;
- Brak prawdziwych przyjaciół;
- Nieumiejętność słuchania, która odpycha rozmówców;
- Nieuwaga w szczegółach, złe przygotowanie;
- Metodyczne powtarzanie tych samych błędów.
Pomimo niedociągnięć, wielu chce zostać ekstrawertykami, a przynajmniej uczyć się na swoich mocnych stronach. Jak trudno to zrobić, porozmawiajmy dalej.
Czy można zostać ekstrawertykiem?
Wszyscy zainteresowani pytaniem "Jak zostać ekstrawertykiem?" Spieszymy się, aby jednocześnie zadowolić i rozczarować. Ekstrawertyk to rodzaj osobowości, który zależy od przebiegu wielu procesów fizjologicznych w ciele. Nie możesz stać się ekstrawertykiem, możesz się urodzić. Z drugiej strony, ponieważ praktycznie nie ma czystych psycho-typów, nawet najbardziej utalentowany introwertyk ma zdolność ekstrawersji. Po prostu jest im trudniej je otworzyć i zrealizować niż dla ekstrawertyków.
Ale wszystko pozwala ćwiczyć i trenować. Każdy, kto szczerze chce coś zmienić w sobie, jest w stanie to zrobić. Na przykład poprawić umiejętności komunikacyjne, obezwładnij swoją niechęć do hałaśliwych firm itp.
Kto na początku planuje zostać ekstrawertykiem, musi zrozumieć, czym jest ekstrawertyk, przeanalizować cechy jego zachowania. Być może niedociągnięcia tego typu osobowości przekroczą jego zalety. Nie idealizuj kogoś innego. Lepiej nauczyć się dostrzegać w sobie zalety, takie jakie są. I tutaj komunikuj się z ekstrawertykami i lepiej bądź na to przygotowany. W przeciwnym razie okaże się tak: "Ekstrawertyk, kto to jest?" - W międzyczasie istnieje odpowiedź, w dialogu zostanie już popełnionych milion błędów.
Jak komunikować się z ekstrawertykiem?
W rzeczywistości komunikacja z ekstrawertykiem nie stanowi problemu, biorąc pod uwagę fakt, że jest on pierwszym, który rozpoczyna tę komunikację. Należy pamiętać, że ten psycho jest niezwykle emocjonalny i rozmowny. Przerywanie ekstrawertyka nie jest tego warte. Zasadniczo to nie zadziała. Lepiej puść dialog w swobodnym kierunku, dając mu przyjazne uszy.
Jedną rzeczą jest przyjaźnić się z ekstrawertykiem lub być jego kolegą z pracy. Jest zupełnie inaczej - budować relacje z taką osobą. Chociaż przeciwieństwa przyciągają, więc ekstrawertyk znajdzie w introwercie lojalnego słuchacza lub widza. Ale mogą mieć bardzo niewiele wspólnych skrzyżowań. Jeśli ekstrawertyczny rzuci się na następną imprezę, introwertyk będzie wolał pozostać w domu, a owinięty w ciepły koc, oglądać telewizję. Ich stosunek do siebie będzie również inny. Introwertyk ma tendencję do przywiązywania się przez długi czas, ale ekstrawertyk jest bardziej powierzchowny. To niekoniecznie oznacza, że się zmieni, ale aby zachować uwagę i uczucia ekstrawertyka, jego partner zawsze musi być w dobrej formie i rozwijać się razem z nim.
Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy jesteśmy ludźmi i nie ma zbyt wielu różnic między nami. Temperament, charakter, psycho, kolor czy poglądy polityczne nigdy nie ingerowały w tę silną przyjaźń lub miłość.
Jestem ekstrawertykiem!
Jak żyć ekstrawertykiem? Niezupełnie cicho i spokojnie. Życie ekstrawertyka jest pełne przygód, komunikacji, jazdy. Powinieneś być sobą, szanując innych. Ekstrawertyści powinni nauczyć się nie obciążać swoich przyjaciół energią. Nie należy ich również traktować jako "leniwe osły", wszystkich, którzy mogą usiąść na co najmniej kilka minut w jednym miejscu.
Ważniejsze dla ekstrawertyków przemyśleć ponownie ich stosunek do przyjaźni. W końcu prawdziwi przyjaciele nie są liczeni w tysiącach. Czasami chwalą się obfitością przyjaciół, w rzeczywistości ekstrawertycy to zupełnie samotni ludzie. W tym celu lepiej jest przyjąć sposób introwertyków i wybrać naprawdę wartościowe w swoim środowisku.
Generalnie obawianie się o ich ekstrawersję nie jest tego warte. Lepiej jest znaleźć konstruktywne wykorzystanie tych talentów i skierować ich energię we właściwym kierunku.
Ekstrawertyk jest prawdziwym generatorem energii i zabawy. Nie znudzisz się nim. Ale nie jest również możliwe włączenie trybu "cichego". Wiedząc o tym, należy od razu włączyć się w życie pełne emocji i przygód. Ale ekstrawertycy, wskazane jest, aby spróbować ograniczyć ich naturę i nauczyć się "dawać" swój wkład w dialog. Ogólnie rzecz biorąc, bycie ekstrawertykiem wcale nie jest złe, tak jak uzyskanie takiej osoby w twoim środowisku.
