Od najmłodszych lat znamy pojęcie temperamentu. A dokładniej, nawet jego definicja, ale podział ludzi na sangwinę, melancholików, choleryków, flegmatyków. Ale czy to podejście jest istotne w XXI wieku? Czym jest temperament? Czy pojawiły się bardziej nowoczesne klasyfikacje? Czy można powiedzieć, że temperament jest podstawą naszego zachowania? Co daje znajomość twojego temperamentu lub zrozumienia tego, jaki temperament ma druga osoba? Czy można zmienić życie, jeśli spojrzysz na tę kwestię?
Czym jest temperament?
Temperament jest uporczywą cechą osobowości, która determinuje jej żywotną aktywność i jest związana z rodzajem wyższej aktywności nerwowej. W przeciwieństwie do postaci, która tworzy się i zmienia przez całe życie, ludzki temperament leży przed narodzinami. Jest to spowodowane czynnikami dziedzicznymi. Dlatego błędem byłoby sądzić, że temperament i charakter są jednym i tym samym. Są z pewnością powiązane, ale nie identyczne. Charakter rozwija się pod wpływem temperamentu, ale wciąż zależy od wykształcenia, doświadczenia życiowego.
Pogłoski, że temperament osobowości się zmienia, są spowodowane niewłaściwym zrozumieniem przynależności danej osoby do określonego typu psychologicznego. Czystsze temperamenty występują rzadziej.. W większości są one połączone, tylko stopień ich manifestacji zależy od wpływu czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Na przykład, osoba o wyraźnych właściwościach krwistych, przez przypadek, zaczyna zachowywać się jak osoba choleryczna. Ktoś decyduje, że temperament się zmienił. W rzeczywistości ten człowiek miał zadatki na oba rodzaje temperamentu. Nacisk został po prostu wyśledzony w kierunku zachowania osoby sangwinicznej, która została zastąpiona przez impulsywność osoby cholerycznej.
Rodzaje temperamentu
Podział ludzi na podstawowe typy temperamentu dokonano w czasach starożytnych Greków. Po raz pierwszy idee istnienia czterech grup ludzi zostały sformułowane przez Hipokratesa, który wyróżnił sangwinicznych (wesołych), melancholijnych (crybaby), cholerykalnych (szalonych), flegmatycznych (pofigistycznych) ludzi. Po pół tysiącleciu jego pomysły zostały udoskonalone przez Galena. Nauczanie okazało się tak skuteczne, że proponowana klasyfikacja nadal istnieje.
Cechy temperamentu zostały wyjaśnione przez dominację jednego z czterech "soków witalnych". U osoby sangwinicznej dominuje krew (sangua), dając im energię i zabawę. Melancholic rządzi czarna żółć (melene chole), wzbudzając poczucie smutku i strachu. Choleryczna chmura żółci umysłu (cholera), z powodu którego nie mogą kontrolować wybuchów gniewu. Flegmatyka zarządza "plwociną" (flegma), łagodzący i spowalniający.
Pomimo tego, że ta klasyfikacja temperamentów została stworzona przez długi czas, to nie uległa ona znaczącym zmianom nawet teraz. Chociaż regularnie podejmowane są próby aktualizacji naszych poglądów na temat temperamentu. Psychologia się rozwija, wraz z nią nie ma kluczowych postulatów tej nauki.
Nowoczesne teorie temperamentu
Cztery podstawowe typy to jedna z klasyfikacji temperamentu. Choć warto jest oddać hołd Grekom - najbardziej popularnym. Jego wkład w badania nad temperamentem Karl Gustav Jung, Hans Jurgen Ayzenk, Ivan Petrovich Pavlov, Boris Mikhailovich Teplov i inni
Temperament Pawłowa jest określony przez zrozumienie typu układu nerwowego. Naukowiec zidentyfikował trzy główne kryteria identyfikacji temperamentu. To siła, mobilność, równowaga. Porównał swoje nauczanie z klasyfikacją Hipokratesa, opisując znane temperamenty:
- Sanguine - silny, zrównoważony, mobilny;
- Choleric - silny, niezrównoważony, mobilny;
- Flegmatyczny - silny, zrównoważony, bezwładny;
- Melancholijny - słaby typ.
Pavlov udoskonalił istniejącą strukturę, uzupełniając ją danymi z dziedziny fizjologii wyższych czynności nerwowych.
Inny radziecki psycholog, Borys Tepłow, opisał temperament na swój własny sposób, którego definicja zawierała dynamiczne cechy procesów umysłowych. Ich siła, jak również częstość występowania, zmiana, zakończenie.
Carl Jung w swoich pracach połączony temperament i osobowośćstosując pojęcia introwersji i ekstrawersji. Brał za podstawę ludzkie pragnienie komunikacji lub orientację na swój wewnętrzny świat. Jung również szczegółowo badał wpływ temperamentu na każdą z głównych funkcji psychologicznych: odczucia, uczucia, myślenie i intuicję.
Jednym z najpopularniejszych systemów opisujących typologię osobowości był Hans Eysenck. Temperament, zgodnie z jego pomysłami, oprócz ekstrawersji i introwersji, zależy od stabilności emocjonalnej jednostki. Zebrawszy wszystkie dostępne informacje na temat temperamentu, zaproponował unikalną metodę testowania osobowości. To podejście zostało nazwane od autora - test na temperament autorstwa Eysencka. Pozwala to z dużą dokładnością określić typ temperamentu, stopień jego manifestacji w osobie.
Właściwości temperamentu
Temperament w psychologii jest uważany za bardzo uważnie. Aby ułatwić scharakteryzowanie jej typów, naukowcy przeanalizowali następujące właściwości temperamentu:
- Aktywność - wytrwałość i energia jednostki w osiąganiu jej celów;
- Reaktywność - poziom niedobrowolności (bierności) osoby i jego reakcji;
- Stosunek aktywności i reaktywności - wskaźnik określający poziom świadomości własnej roli osoby w życiu;
- Ekstrawersja - interakcja ze światem;
- Introwersja - nacisk na "zanurzenie" w sobie;
- Ciągliwość - zdolność jednostki do przystosowania się do zmian zewnętrznych;
- Sztywność - zmniejszona zdolność adaptacyjna danej osoby;
- Czułość - najmniejszy próg narażenia, który może spowodować reakcję psychiczną w odpowiedzi;
- Pobudliwość emocjonalna - podobna własność, przejawiająca się jedynie na poziomie emocjonalnym;
- Wskaźnik reakcji - szybkość procesów umysłowych i reakcji ciała, w tym wyrazu twarzy, gestów, dynamiki mowy.
Charakterystyka temperamentu powstaje na podstawie analizy wszystkich jego właściwości. Na przykład osoby flegmatyczne charakteryzują się dominacją introwersji, zwiększoną sztywnością i reaktywnością, charakteryzują się obniżoną pobudliwością emocjonalną, a także szybkością reakcji. Odpowiedź psychiczna od flegmy może być spowodowana jedynie przez przymocowanie namacalnego uderzenia, które jest określone przez jego "nieprzeniknioną" wrażliwość.
Po co definiować temperament?
Zrozumienie własnego temperamentu ułatwia życie człowieka. Łatwiej mu szukać pracy, nawiązać nowe znajomości lub budować relacje. Nie wiedząc o sobie, człowiek ryzykuje utratę siebie na tym świecie, nie znajdując własnego sposobu życia.
Są ludzie, którzy twierdzą, że temperament to psychologia, więc niech naukowcy to zbadają. Są wyraźnie błędne w myleniu innych. Osoba może samodzielnie zrozumieć kwestię określenia jego temperamentu. I po przeczytaniu kilku artykułów tematycznych, zrozumieć, co zrobić z otrzymanymi informacjami dalej. Znajmy nasz typ temperamentu pomoże nam w testowaniu temperamentu, którego przejście zajmuje tylko pięć minut.
Ważne jest zrozumienie temperamentu rozmówcy, ponieważ od tego zależy jakość dialogu, zrozumienie kierunku, w którym może prowadzić rozmowa. Bezużyteczne jest "załadowanie" flegmy, podporządkowanie osoby melancholijnej, sprowokowanie osoby cholerycznej, skomlenie przed sangwiną. Każdy typ ma swoje własne podejściea im wcześniej zostanie znaleziony, tym większe szanse na udaną komunikację. A ponieważ trudno jest przecenić rolę komunikacji w społeczeństwie, umiejętność budowania dialogu jest jedną z najważniejszych w każdym wieku i środowisku społecznym.
Temperament jest jednym z najbardziej popularnych tematów. Co więcej, stwierdzenie to dotyczy zarówno naukowców, jak i zwykłych obywateli. Nie wszyscy wiedzą, co pomoże im zrozumieć ich temperament. W tej publikacji odpowiedzieliśmy na wiele pytań. Zaktualizowano wiedzę o czterech podstawowych typach temperamentu. Więcej informacji można znaleźć w tematycznych artykułach na naszej stronie internetowej, gdzie szczegółowo omawia się wszystkie rodzaje temperamentu. Zawierają one główne cechy każdego rodzaju, wskazówki dotyczące wykorzystania tej wiedzy do budowania kariery i życia osobistego.
