Od myśli "dlaczego nie jestem jak wszyscy inni?" Chcę zakopać się w poduszce i nie wychodzić na świat. Jak przestać myśleć, że jesteś "nie z tego świata"? Dlaczego niektórzy ludzie są uważani za "białe kruki" i jak nie zostać szarą masą? Jeśli poczucie własnej unikalności uniemożliwia ci swobodne życie - ten artykuł jest dedykowany specjalnie dla Ciebie. Co można zrobić dla szczęścia osobistego, nawiązywania relacji z innymi? Czytaj do końca, a nie będziesz już doświadczać syndromu "obcego".
Dlaczego teraz to lubię
Wychodzisz i szczerze rozumiesz, że wszyscy ci ludzie są ci obcy. Uczucie alienacji towarzyszy w drodze do pracy, w centrum handlowym, w pociągu elektrycznym. Jak żyć z unikalnym syndromem, bez odczuwania dyskomfortu? Jeśli dana osoba zdaje sobie sprawę, że nie pasuje do ogólnie przyjętych ram, może być nękana przez lęki komunikacyjne, obojętność na wszystko, co przeciętne. Jak zostać sobą, ale nie wchodzić w swój wewnętrzny świat ideałów?
Kiedy myślisz "Jestem taki, jaki jestem i niech myślą, że jestem obcym z innego świata" - Doprowadza cię tylko do martwego zakątka. Czasami dziewczyna o nietypowym wyglądzie z natury staje się zakładnikiem kompleksów. Cóż mogę powiedzieć, nawet osoba z myślami o czymś Wyższym, nieosiągalnym, nie pasuje już do zwykłej ramy. Niestandardowe zwyczaje, wewnętrzny świat - nie jest to powód, by dążyć do tego, by stać się jak wszyscy inni, ale okazją do myślenia o relacjach z innymi.
Dlaczego jestem taki duchowy i wszystkie one są samolubne i ograniczone przez ideę bogactwa? Na pierwszy plan wysuwają się wartości. To od nich wszyscy popychają i budują swój wizerunek w społeczeństwie. Ludzie stawiają priorytety, od których są zależni. Nadchodzi atletyczny facet, a jego twarz ma niewzruszoną mimikę. A oto kolejna dama z ponurym grymasem, która jest niegrzeczna dla jej przyjaciółki. I wszystko idzie tak pozytywnie, że myślisz "dlaczego jestem taki wyjątkowy i mogę się radować w każdej chwili, a oni wydają się składać z pustki".
Umiejętność rozpoznawania psychologii każdego przechodnia, bycie świadomym świata w jego prawdziwych barwach jest dążeniem do prawdy. Filozofia oderwania się od całej tej szarej masy czasami sprawia, że człowiek jest wyrzutkiem. Z tej myśli sam cierpi, ale nie potrafi wymyślić, jak wykorzystać swój potencjał.
Kobieta z zespołem albinotycznym jest zmuszona chodzić w długim płaszczu, który chroni ją przed promieniowaniem ultrafioletowym. Ona po prostu nie może dostać się do środka, bo wszyscy patrzą na nią i robią jej zdjęcia. Czuje dyskomfort w towarzystwie kolegów, a ona prawie nie została zabrana do pracy. Co powiedzieć, boi się rozpocząć związek, ponieważ myśli, że jestem nikim i nikt mnie nie pokocha.
Jak zaakceptować siebie w prawdziwej postaci i chce wbić okno w życie? Ważne jest, aby uwolnić się od bólu, aby móc podziękować sprawcom, ponieważ zapewniają one niezbędne doświadczenie. Doświadczone wydarzenia pozwalają osobie zaakceptować los i nadal cierpieć, lub doceniać jego "sztuczkę" i być w stanie ją przedstawić. Mężczyzna taki jak ta kobieta i miliony innych ludzi musi zdać sobie sprawę, że nie są sami. Dlaczego nie pomyśleć "Jestem taki, jaki jestem i nie mogę nic z tym zrobić, więc przestanę się o to obwiniać"?
Nie jestem jak wszystko, ani jak żyć w harmonii
Ktoś uważa się za "czarną owcę", a następnie, jak ją zdefiniować? Istnieją specjalne znaki:
- Ludzie nazywają taką osobę dziwną i starają się unikać kontaktu z nim tak bardzo, jak to tylko możliwe. Osoba ta czasami doświadcza podobnych problemów od dzieciństwa lub dorastania.
- W dzieciństwie dziecko miało niezwykłe zachowanie, więc rodzice próbowali go rehabilitować. Z tego powodu powstaje niepewność.
- Wiele czasu żyje w izolacji od społeczeństwa. Kiedy nadejdzie czas socjalizacji, nie mogą znaleźć podejścia nawet w najzwyklejszych rzeczach.
- Białe Kruki dążą do ukrycia własnego potencjału, aby zmniejszyć krytykę w ich kierunku. Przez wiele lat ich talent nie był stosowany i doświadczają wewnętrznego bólu.
- W młodym wieku człowiek był upokarzany pod każdym względem i pokazywał go jako kpinę. Z czasem uraz ten przerodził się w egoizm i niechęć do rozumienia innych ludzi.
- Osoba zasadniczo porzuciła system i nie chce do niego wrócić. Jego świat fizyczny jest mniej zaniepokojony niż świat duchowy, aw jego otoczeniu tylko "wybrani".
Nie jestem jak wszyscy i jak mogę z tym żyć? Każdy może mieć epizody z życia, gdy jesteś inny niż inni. Wystarczy podać przykład osoby o subtelnej naturze duszy. Jeśli istnieje szorstkość, presja moralna z zewnątrz, wówczas taka osoba po prostu staje się samodzielna. Ważne jest dla niego zrozumienie, twórcze życie, ale jest on zaciśnięty w ścisłych ramach, a on pędzi od rogu do rogu, jak upolowane zwierzę.
Najlepiej podać przykład historii jednej dziewczyny. Ma teraz 35 lat i od 17 roku życia zaczęła odczuwać głęboką zazdrość wobec innych. "Dlaczego jestem taki brzydki, nie mam wystarczająco pieniędzy, są mądrzejsi ode mnie, są szanowani?" Wszystkie takie "dlaczego" ukłuły ją w duszy, nie dawały odpocząć. Postrzegała świat jako doskonały i obniżyła się do poziomu nicości. Trudno było jej wyrazić się w gronie przyjaciół, rzadko chodziła na zebrania, aby nie cierpieć na próżno. Myśl "jestem obrzydliwa, a oni są piękni, jestem biedna, ale są bogaci" doprowadziła ją do rozpaczy. Wszystko pogorszyło niechęć ludzi do bycia z nią i trudności w znalezieniu romantycznego związku.
Raz odważyła się i chciała o tym porozmawiać z matką. Wybuchnęła płaczem i zapytała "co mam zrobić?". Odpowiedzi rodziców otworzyły jej oczy: "Nie buduj nieosiągalnych ideałów, zacznij kochać siebie w swojej prawdziwej postaci." W tym dniu bohaterka zadzwoniła do starego przyjaciela, przekonała ją, by poszła z nią na zakupy. Po kilku godzinach dziewczyna próbowała takich strojów, które widziała tylko w efektownych seksach. Potem poszła do salonu piękności i zmieniła włosy. W rezultacie w lustrze nie zobaczyła "szarej myszki" o pustym spojrzeniu, ale spektakularną brunetkę o płonących oczach.
Musisz podążać za swoim snem i nie oszukiwać się głupimi wzorami. Aby znaleźć wzajemne zrozumienie, powiedzieć z ufnością "Nie jestem taki jak wszyscy, ale doceniam to". Oto krótkie wskazówki, które pomogą Ci wydostać się z błędnego koła:
- Przestań być ofiarą. Łowca widzi ściganego jelenia i już nie chce go puścić. W zespole, rodzinie, z przyjaciółmi ważne jest, aby być na równi z innymi. Pewna siebie osoba staje się wartościowa dla innych i zaczyna się liczyć z jego opinią.
- Cenią przestrzeń osobistą. Jak nie być kozłem ofiarnym? Nie pozwól innym wchodzić do prywatnej przestrzeni i tworzyć tam własnych reguł! Granice istnieją wszędzie, a jeśli ktoś domaga się wolności, takich ludzi należy unikać lub wyjaśnić.
- Aby móc wybaczyć innym. Krewni, koledzy, każdy może nieświadomie zaostrzyć sytuację. Warto pozbyć się całego przestępstwa i nie rozwodzić się nad negatywnym. Jeśli ludzie wokół ciebie zrozumieją, że jesteś obojętny na ich zachowanie, przestaną pracować dla publiczności.
- Bierz odpowiedzialność za siebie. Świat jest piękny, ale ludzie w nim nie zawsze są darem. Ważne jest, aby budować harmonię z otoczeniem i budować osobiste szczęście z całej siły. Nie możesz oczekiwać od losu wyjątków. Pożądany rezultat pojawia się tylko poprzez celowe działanie.
Gratulacje! Ukończyłeś krótki kurs "dlaczego jestem taki wyjątkowy lub jak żyć w harmonii". Artykuł jest oparty na prawdziwym doświadczeniu tysięcy ludzi, którzy mogli znaleźć zastosowanie ich wyjątkowości. Zawsze możesz udawać, że jesteś normalny, ale całe życie cierpisz z powodu ciszy. Ważne jest, aby zaakceptować siebie i być wdzięcznym za wszystko, co mamy. Zadbaj o siebie i nie martw się drobiazgami!
