Dziecko nie śpi w nocy: co robić i jak sobie z nim radzić?

Każdy rodzic chce, aby jego dziecko dobrze spało i wystarczająco spało w nocy, ponieważ we śnie ma miejsce aktywny wzrost i rozwój organizmu. Niestety, wszystkie mamy i tatusiowie przynajmniej raz w życiu musieli poradzić sobie z problemem braku snu u dziecka i zastanawiać się: "A co, jeśli dziecko nie śpi w nocy?".

Dziecko jako gąbka pochłania wszystkie informacje przychodzące do niego ze świata zewnętrznego, a we śnie jest przetwarzane, analizowane i przyswajane. Sen jest wskaźnikiem zdrowia dziecka. Jeśli nie śpi dobrze, pojawiają się problemy fizyczne lub psychiczne.

Treść artykułu:
Obserwowanie zachowania
Najczęstsze przyczyny
Komentarz psychologa

Dziecko jest osobą od urodzenia do końca dojrzewania, zgodnie z prawem - do wieku dorosłego. Dla każdego wieku zdefiniowane są jego własne normy, zasady i ramy czasowe dla snu nocnego i dziennego, a także całkowity czas snu. Tak więc, jeśli noworodek śpi 16 godzin dziennie, całkowity czas snu dziecka w wieku trzech lat wynosi już 12 godzin, a nastolatek potrzebuje tylko 8 godzin snu w nocy.

Dla każdego wieku zdrowy sen jest określany inaczej.

Pierwszym zaleceniem, które chcesz dać wszystkim niespokojnym rodzicom, jest określenie koncepcji zdrowego i niezdrowego snu. Dowiedz się, jaki rodzaj snu jest normalny dla dzieci w wieku Twojego dziecka.

Być może martwisz się na próżno! Na przykład dla noworodków aktywny sen jest normą. Nie bój się, gdy dziecko drży, a także we śnie uniesie ręce i nogi.

Psychologowie są zgodni, że emocje, uczucia, nastrój i uczucia rodziców (zwłaszcza matek) są przekazywane dziecku, więc pierwszą rzeczą, której zdecydowanie nie należy robić, gdy dziecko ma problemy ze snem, jest panikowanie.

Drugą rzeczą, której nie powinieneś robić, jest słuchanie zaleceń "doradców", którzy zawsze wiedzą wszystko lepiej niż ktokolwiek inny. Lepiej przeczytać odpowiednią literaturę lub skonsultować się z pediatrą. Ale nawet najlepszy lekarz nie wie, nie czuje, nie jest w stanie zrozumieć twojego dziecka tak jak ty.

Metoda obserwacji

Polecam, abyś podszedł do kwestii poznania przyczyn niespokojnego snu dziecka w sposób naukowy: użyj najstarszej metody - obserwacji.

Obserwować, przynajmniej przez tydzień, zachowanie i dobre samopoczucie dziecka, a także warunki i psychologiczną atmosferę w domu przed pójściem spać i podczas niego. Najprawdopodobniej zauważysz jakiś wzór, który jest przyczyną niespokojnego snu.

Aby ułatwić wyciągnięcie wniosku, zdobądź specjalny notatnik, w którym codziennie powinieneś zanotować wskaźniki:

temperatura powietrza w pokoju, w którym dziecko śpi;
wilgotność powietrza;
oświetlenie pokoju;
obecność dźwięków, rozmów, muzyki;
zdrowie dziecka (obecność / brak temperatury, katar, ból zęba, itp.);
stan psycho-emocjonalny dziecka i jego nastrój;
czynności, które dziecko zrobiło przed snem;
manipulacje przeprowadzone z rodzicami (opieka, karmienie, kąpiel, zabawa, oglądanie kreskówek itp.);
rodzicielski nastrój i zachowanie;
właściwa jakość snu: bezsenna noc, niespokojny sen, spokojny sen.

Pod koniec tygodnia znajdź związek między opisanymi wskaźnikami a jakością snu.

Analizując i wyciągając wnioski na temat niespokojnego snu, uwzględnij nie tylko logikę, ale także intuicję!

Taka metoda może wydawać się trudna, ale dla kochających i troskliwych rodziców, nie jest to trudne i na pewno będzie lepszym wyjściem niż używanie narkotyków.

Najczęstsze przyczyny niespokojnego snu u dzieci

Aby ci to ułatwić, podam standardowe powody prowokowania nieprzespanej nocy dziecka, a wraz z nią cała rodzina:

Brak komfortu: niewygodny, mokry, gorący, zimny, hałaśliwy, lekki i tak dalej. Zapytaj swojego pediatrę lub znajdź wiarygodne informacje o tym, jaka powinna być temperatura powietrza, wilgotność, oświetlenie i inne warunki podczas snu dziecka.
Choroba. Dziecko po prostu nie może zasnąć, gdy coś przeszkadza: gorączka, kolka, dysbakterioza, grypa i inne choroby są możliwe, bez których życie małego chłopca i dziewczynki nie może żyć bez.
Brak snu. Dzieci często mają problemy ze snem, gdy nie są uformowane:

właściwy pomysł dnia jako czasu na przebudzenie i noc jako czas do spania;
nie ma nawyku kładzenia się spać w tym samym czasie;
Nie ma "rytuałów spania": ukochanej kołysanki, zabawki, z którą nie jest strasznie zasnąć, uśpienia mamy i innych czynności, które przygotowują się do snu.

Moment przygotowania do łóżka to nie tylko opieka nad dzieckiem, to proces edukacyjny.

Jak nauczyć dziecko spać? Konieczne jest nauczenie dziecka zdrowego snu, kształtując tę umiejętność jako nawyk, nie należy zbytnio dbać o dziecko i pozwalać sobie na jego kaprysy, ale także ignorować naturalne potrzeby i pragnienie uwagi rodziców.

Nadmierna stymulacja układu nerwowego tuż przed snem. Wieczór nie powinien być zbyt aktywny. Gry na świeżym powietrzu, ćwiczenia, oglądanie telewizji, siedzenie przy komputerze, przybycie gości i inne imponujące wydarzenia, które odbywają się wieczorem, przyczyniają się do pobudzenia układu nerwowego dziecka.
Obawy dzieci. Obawa, że ktoś jest w pokoju lub siedzi pod łóżkiem, obserwuje się u dzieci w wieku trzech lat, gdy dziecko spotyka się z bajkami i zaczyna aktywnie fantazjować. Później pojawiają się inne lęki: zjawiska naturalne, śmierć, wstyd, lęki związane ze szkołą i innymi. Doświadczając strachu, dziecko nie może się zrelaksować. Zadaniem rodziców jest pomóc dziecku poradzić sobie ze strachem.
Problemy rodzinne. Otwarte konflikty i te, które wypływają z pola widzenia dziecka, są przez niego odczuwalne, przekazywane w postaci strachu, napięcia i niepokoju. Uważaj, aby pokój i wzajemne zrozumienie panowały w twojej rodzinie. W żadnym wypadku nie przeklinaj i nie kłóć się z maluchami, ale nie pozostawiaj konfliktów nierozwiązanych.

Psychologowie eksperymentalnie udowodnili, że dla dziecka w każdym wieku wielkie znaczenie ma wzajemne zrozumienie między członkami rodziny i stosunek rodziców do niego. Czynniki te mają bezpośredni wpływ na jego zdrowie psychiczne i fizyczne.

Niech sen Twojego dziecka będzie spokojny, a zdrowie będzie silne!