Kiedy pedant "wyskakuje" w rozmowie, pojawia się obraz niezwykle poważnej osoby ubranej w surowy garnitur i wyróżnionej przez podwyższone wymagania wobec osób wokół niego. Jak prawdziwy jest ten widok? Postaramy się dowiedzieć w tej publikacji. Będziemy również szukać odpowiedzi na pytanie o zalety i wady pedantu. Przeanalizujmy mocne i słabe strony tego typu osobowości. Zbadajmy przyczyny punktualności i jej rolę w życiu człowieka. Uczymy się, jak wychowywać te dzieci i budować dialog ze starszymi ludźmi. Zrobimy to wszystko bardzo skrupulatnie i starannie.
Kto jest pedantem
Pedant to osoba, która poświęca wiele siły i energii na przestrzeganie zasad, przepisów, norm, wymagań i zaleceń. Ta właściwość zakłada nadmierną dokładność, dokładność i porządek. Opisując pedanterię, eksperci wskazują na różne stopnie przejawiania się tej cechy, od prostej odpowiedzialności po formy bolesne, a nawet maniakalne. Co to jest, pedanteria, i dlaczego w niektórych przypadkach jest to właściwe, aw innych nieakceptowalne? Czy występują podobne cechy osobowości i jakie są ich różnice?
Pedanteria może być zarówno nagrodą, jak i karą. Na przykład dla prawnika ta jakość jest bardzo ważna, podczas gdy w życiu osobistym może ona poważnie zaszkodzić. Porozmawiajmy o wszystkich zaletach i wadach tego zjawiska, ale na razie dotknijmy tematu synonimów i ich różnic.
Bardzo często pedanci mylą się z perfekcjonistami. Pod pewnymi względami są one podobne, ale nie identyczne. Pierwsi przywiązują dużą wagę do szczegółów, niekiedy pogrążając się w skrupulatności i małostkowości. Ale nie zawsze dążą do rozwoju i doskonałości. Pedanci raczej "rozkoszują się" procesem rozwijania wszystkiego "na półkach". Dla nich ważne nie jest zwycięstwo, ale udział w "konkursie" na najwyższym poziomie.
Perfekcjonista dąży do postępu i ideału. Taka osoba z pewnością dostanie się do wszystkich drobiazgów i niuansów, ale w celu ich poprawienia. Perfekcjoniści, jak i pedanci, powierzchowność jest obca, ale z różnych powodów. Boją się przegapić najdrobniejszy szczegół, ponieważ wtedy nie będą w stanie przynieść tego, co zaczęli doskonalić. Pedantyczne osobowości po prostu boją się tęsknić za niuansami, bez jasnego zrozumienia, dlaczego tak się dzieje.
Ta jakość ma wyraźne odniesienie geograficzne. Na przykład w Rosji jest to dość rzadkie. O wiele więcej prawdziwych pedantów w Europie Północnej. Przede wszystkim - w Niemczech. Towary z tego kraju cieszą się dużym zainteresowaniem na całym świecie. Na przykład niemieckie samochody są uważane za najlepsze.
Rodzaje pedantów
Pedantry nie ma wyraźnej klasyfikacji. Warunkowo można go podzielić na umiarkowany (racjonalne) i nadmierny (bolesne). W pierwszym przypadku powstaje w wyniku logicznego rozumowania, co sugeruje potrzebę rygorystyczności i dokładności. W drugim przypadku człowiek wylicza maniakalnie te same szczegóły w swojej głowie, dosłownie "sortując" materię w atomy. Jednak sam nie rozumie znaczenia swoich działań, które raczej go uciskają niż pomagają w życiu. Ten stan nazywa się ananastią.
Umiarkowany pedant - człowiek sukcesu, dzięki dokładności i dokładności. W przeciwieństwie do niego anancast jest typem nerwowym i wyśmiewanym, nękanym przez obsesyjne idee i negatywne doświadczenia. Ten stan może przekształcić się w przypadek kliniczny, który już wymaga interwencji specjalisty. Aby tego uniknąć, należy jak najszybciej zidentyfikować pogorszenie pedanterii, nauczyć się rozpoznawać normę i odchylenie. Jak rozpoznać pedanta w twoim otoczeniu i zrozumieć, jak silnie wyraża się w nim ta jakość, porozmawiajmy dalej.
Jak rozpoznać pedant
Zidentyfikuj, że pedant może wyglądać i zachowywać się. W większości przypadków schludność rozciąga się na ubiór takiej osoby, w ogólności, jego wygląd i sposób trzymania. Jest mało prawdopodobne, że ktokolwiek zobaczy prawdziwego pedanta w pogniecionym garniturze, z brudnymi butami lub rękawiczkami. Najczęściej jest ubrany "z igły", preferując klasyczne ubrania niż modne "skrzypienie" kolejnego projektanta. Dlatego dorosły pedant może ubierać się w staroświecką i jednocześnie czuć się całkowicie komfortowo. W tej formie najczęściej pojawia się w fantazjach tych, którzy myślą o pedanterii.
Ale główne kryterium wiąże się jednak z zachowaniem tego typu osoby. Nadmierna schludność i dokładność przejawia się w zwiększonej wymagliwości wobec siebie i innych. Ponadto te cechy istnieją zarówno w pracy, jak iw rodzinie. Pedantry nie rozróżnia sytuacji. Jest równie wyraźny we wszystkich dziedzinach życia. Dlatego księgowy pierwszej klasy, który praktycznie "jest w rękach" kolegów, może być mniej radośnie odbierany przez żonę i przyjaciół. Uwaga na drobnostki, chęć uporządkowania i dokładności pojawiają się zawsze i wszędzie. W jednym przypadku jest to właściwe, a w innych irytujące. Ale pedant jest taki i wskazane jest, aby traktować go ze zrozumieniem, gdy tylko zostanie zidentyfikowany.
Dobrze czy źle być pedantem
Dość trudne pytanie, kontynuując poprzednią myśl. Wszystko zależy od sytuacji i surowości pedanterii. Jeśli nie jest to zaburzenie psychiczne, które komplikuje życie, to dokładność jest niezaprzeczalną zaletą. W przypadku jawnego wyszukiwania jakość ta może zniszczyć relacje, karierę i wszystko zepsuć. Ale nie mówmy o smutnych rzeczach. Na początek porozmawiajmy o mocnych stronach takich osób.
Korzyści pedantów
Zalety pedanterii leżą w skrupulatności i rozwadze jej właścicieli. Ten typ osobowości idealnie pasuje do roli pracownika, który jest związany z finansami lub orzecznictwem. Ponadto pedant będzie dobrym pracownikiem organów regulacyjnych, urzędnikiem, budowniczym, mechanikiem, inżynierem itp. Osiągnie sukces w biznesie, ponieważ starannie oblicza wszystkie możliwe scenariusze rozwoju wydarzeń, bierze pod uwagę najdrobniejsze szczegóły i niuanse.
Pedantry powinien nauczyć się organizatora lub lidera, który musi radzić sobie z dużą liczbą "pułapek". Pomoże to uniknąć problemów z usługą fiskalną, organizacjami inspekcyjnymi, w celu wykrycia oszustwa ze strony podwładnych. Tak więc, dla rozwoju kariery lub firmy, ta jakość jest prawie niezastąpiona. Można go porównać tylko z kreatywnością i pewnością sukcesu. Ale dotyczy pracy. Jeśli mówimy o życiu osobistym, nie zawsze warto być pedantem iw nim.
Wady pedantów
Wady pedanterii przejawiają się, gdy tylko jakość ingeruje w związek lub przyjaźń. Faktem jest, że w czasie wakacji ludzie lubią się zrelaksować, zapominając o różnych zasadach i regulacjach. A jeśli ktoś uporczywie przypomina im o normach, przepisach, wymaganiach, wtedy taka osoba jest czasami gotowa bić ich boleśnie. Może nie przyjdzie na karę, ale raczej nie skontaktuje się z pedantem. Dlatego też tworzenie rodziny lub rozpoczęcie przyjaznej komunikacji sprawia, że nieco łatwiej jest odnosić się do życia, tym samym nie odrzucając potencjalnego partnera z jego surowością.
Szczególnym przypadkiem są kliniczne przejawy pedanterii, gdy osoba sama nie jest zadowolona ze swoich "talentów". Najczęściej rozwijają się już w wieku dorosłym, pod wpływem licznych stresów i depresji. Nadmierna drażliwość i napięcie nerwowe objawiają się w pogarszającej się anankastii. Aby poprawić ten stan, musisz pomóc osobie zrelaksować się, zmienić i odpocząć. Bardziej szczegółowo na temat dialogu z pedantami omówimy w następnym rozdziale.
Jak zachować się z pedantem
Na początek warto zrozumieć, dlaczego się z nim komunikować. Jeśli istnieje taka potrzeba, należy wziąć pod uwagę cechy charakteru danej osoby. Nie toleruje rozwlekłości, bałaganu i zwyczaju spóźniania się. Tak więc, starając się zadowolić pedant, konieczne jest wykazanie dokładności, punktualności, dokładności, dokładności i szacunku dla formalności. Należy ją wyrazić zarówno w ubiorach, jak i zachowaniu. W takim przypadku komunikacja może zyskać bardziej godne zaufania formy. Jest to istotne na przykład podczas rozmowy z potencjalnym pracodawcą, który nie ukrywa swojej pedanterii.
Jeśli nie ma potrzeby i chęci komunikowania się, to lepiej nie rozwijać takiego dialogu, ponieważ nie można tego nazwać łatwym. Nawet w dobrym nastroju, pedant jest w stanie "pobrać" dowolnego rozmówcę. Wezwanie takiej osoby nie może być złe, po prostu jest bardzo trudne do komunikowania się. W związku z tym, zauważając nuty pedanterii w twoim dziecku, warto zwrócić na to uwagę w trakcie jego wychowania. O tym i porozmawiaj.
Jak wychować pedantkę
Dorosłe dzieci nie są tak często. Ta właściwość osobowości pojawia się z reguły w bardziej dojrzałym wieku. Oczywiście, prawo do rozwijania odpowiedzialności, punktualności, dokładności u dziecka, ale nie jest wskazane, aby go przesadzić. Najważniejsze to nie pokazywać pedanterii w odniesieniu do dziecka, skrupulatnie wprowadzając w niego nadmierny formalizm.
Dzieci nie powinny być pozbawione dzieciństwa, zamieniając je w małych "dorosłych". Jeśli jednak takie spojrzenia pojawiają się w ich młodych oczach, konieczne jest ostrożne ograniczenie maksymalizmu, ponieważ nawyki powstały w dzieciństwie, to najtrudniejsza rzecz do naprawienia. Początkowo mały pedant wygląda zabawnie, ale w trakcie dorastania jest coraz mniej powodów do dobrej zabawy. Każda postawa ma swój wiek, więc nie powinieneś przekształcać dziecka w "archiwistę biznesu".
Podobnie jak w przypadku każdego innego rodzaju postaci lub temperamentu, należy zachęcać do rozwijania mocnych stron (na przykład punktualności, odpowiedzialności, konsekwencji), unikając nadmiernego fanatyzmu. Pożądane jest także nauczenie młodszego pedanta, aby odróżniał pracę od odpoczynku, ukazując swoją naturę w pierwszym przypadku i ograniczając w drugim.
Istnieje wiele rodzajów ludzkiej osobowości. Pedant nie jest najgorszą opcją, ale z jej namacalnymi wadami, które przejawiają się przede wszystkim w jego życiu osobistym. Jeśli taka osoba nauczy się kontrolować swoją staranność, okresowo pozwalając sobie na relaks, wtedy dokładność i punktualność pomogą mu odnieść sukces w każdej wybranej sprawie.
