Czy możliwe jest przetrwanie śmierci dziecka i jak to zrobić?

Utrata dziecka nie ma nic wspólnego z niczym. To najgorsza rzecz, jaką rodzic może przeżyć.

Śmierć dziecka może mieć wpływ na życie, powalić i pozbawić wszystkich jasności i dobra, jakie mieli ludzie.

Z taką stratą jest strasznie trudna do zniesienia. Boli zarówno fizycznie, jak i moralnie. Człowiek zdewastowany i złamany. Ale czy istnieje życie po tak strasznym smutku? Jak żyć?

Co czują rodzice, którzy stracili dzieci?

Rodzice, którzy stracili dzieci, doświadczają najstraszliwszego żalu, jaki może być tylko.

Wszystkie emocje i uczucia rosną i często nieznośnie bolesne, by sobie z tym poradzić.

Smutek, beznadziejność, smutek, poczucie winy i wiele innych odczuwają rodzice, którzy stracili swoje dzieci. Nie da się tego wyrazić słowami. Taka strata jest bardzo bolesna. Wydaje się, że po prostu niemożliwe jest przetrwanie.

Poczucie wewnętrznej pustki i goryczy straty może nie pozostawić rodziców na długi czas. Bardzo trudno jest im to wszystko doświadczyć. Ale musisz walczyć i żyć dalej.

Jakie są etapy osoby doświadczającej śmierci dziecka?

Każda osoba, doświadczając takiego wielkiego żalu, doświadczy tego na swój własny sposób. Z reguły wyróżnia się od 4 do 7 etapów, przez które dana osoba doświadcza straty:

Odmowa - Incydent wprowadza osobę w osłupienie, pogrąża się w szoku. Nie wierzy w to, co się stało, nawet jeśli zobaczy to na własne oczy. Nie chce się do tego przyznać, odrzuca to, co się stało. Potrafi mieszać wspomnienia, zdezorientowane myśli, staje się zdezorientowany w czasie.
Na tym etapie człowiek może być bardzo roztargniony i zapomnieć. Zaczyna się zachowywać tak, jak wcześniej nie był nieodłączny. Ta faza nie trwa zbyt długo. Ale osoba musi przejść przez to, aby zaakceptować stratę w przyszłości. W tym momencie jego rodzina powinna zadbać o to, aby był wygodny, a nie samotny.
Gniew, wściekłość, uraza - osoba zaczyna się denerwować w tej sytuacji. Nienawidzi wszystkiego wokół siebie, wydaje mu się, że wszystko jest nie tak i niesprawiedliwe. Może złamać gniew na martwym dziecku "Jak mogłeś mnie opuścić?". Ten okres jest bardzo bolesny i emocjonalny. Wszystkie uczucia wychodzą. Może mieć napad złości, może stracić panowanie nad sobą.
Poczucie winy - na tym etapie osoba zaczyna obwiniać siebie za to, co się stało, ponieważ nie spędzał dużo czasu ze swoim dzieckiem, nic nie mówił. Ludzie zaczynają przewijać całe swoje życie, wszystkie wspomnienia i wyrzucać sobie nawzajem.
Wina jest głęboko zakorzeniona w człowieku. Może zostać z nim przez wiele lat, a nawet przez całe życie.
Depresja - zwykle występuje w typie ludzi, którzy mają w sobie wszystkie swoje emocje i uczucia. Wszystko wydaje się szare, a życie nie ma znaczenia. W tym momencie ważne jest, aby był ktoś, kto będzie wspierać. Ta faza może zająć dużo czasu. Od 2 miesięcy do 2 lat. Ale, oczywiście, wszystko jest indywidualne.

Akceptacja - po wszystkich poprzednich etapach, z reguły przychodzi do nich akceptacja i pokora. Czas minie, emocje umrą i ważne jest, aby w tej chwili zdecydować się żyć, zaakceptować to, co się stało i puścić. Spraw, by było to niezwykle trudne, ale jest konieczne. Utrata dziecka to bardzo straszny żal i bardzo trudno go zaakceptować. Ale musisz żyć i powrócić do normalnego rytmu.

Czy można przeżyć smutek?

Utrata dziecka jest największą żałobą, jaka może być tylko. Zgodnie z prawami natury, dzieci są kontynuacja, przyszłość. Rodzice nie powinni chować swoich dzieci.

Ale niestety nie zawsze tak się dzieje. Dzieci zazwyczaj umierają z powodu choroby lub wypadków. Patrząc na to, rodzicom trudniej radzić sobie z takim żalem.

Ale utratę dziecka, jak każde inne, można pokonać, chociaż jest to o wiele trudniejsze.

Trzeba porzucić emocjenie wstrzymuj wszystkiego w sobie. W tym okresie ważne jest, aby nie być sam na sam ze swoimi doświadczeniami.

Nie powinieneś odsuwać pomocy od swoich bliskich, samemu trudno jest poradzić sobie z takim nieszczęściem.

Mówią, że najlepszym sposobem radzenia sobie z żalem jest rozproszyć uwagę czymś neutralnym.

Oczywiście, nie od razu to zrobić. Ale z czasem musisz wstać i zrobić.

I co robić, to nie ma znaczenia. Rzeczy odwracają uwagę od negatywnych myśli. Nie musisz zabijać i żałować, nie przejmuj się sobą i swoim życiem.

Utrata dziecka jest z pewnością bardzo trudna, ale nie położyć kresu życiu. Zwłaszcza jeśli są jeszcze dzieci lub bliscy, którzy potrzebują ciebie, by być zdrowym.

Porady psychologiczne

Jak przetrwać utratę dziecka w czasie ciąży? Wydaje się, że jeśli dziecko nie urodziło się, łatwiej jest przeżyć utratę. Ale tak nie jest. Mama nosi swoje dziecko pod sercem, czuje go i już bardzo kocha.

Dlatego też jest jej trudno doświadczać straty, a także innych. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest rozpoznanie i uświadomienie sobie, co się stało. Następnie zmuś się, aby wstać i zrobić coś.

Po poronieniu kobiety często popadają w depresję, muszą jak najszybciej wyjść z tego stanu.

Jeśli będzie więcej dzieci, pomogą. W końcu muszą się zająć.

Nic nie leczy zatrudnienie. Zatrudnienie dzieci, praca, prace domowe i inne.

W tym przypadku czas mija niezauważony, a wszystkie złe myśli schodzą na dalszy plan.

Jak przetrwać śmierć noworodka? Śmierć długo wyczekiwanego i ukochanego dziecka przy porodzie jest bardzo trudna do przeżycia. Przychodzi na ten świat i wciąż nie ma czasu na poznanie swoich rodziców, a wraz z nim. Bardzo trudno jest doświadczać takiego smutku.

Niektórzy radzą mieć dziecko tuż po stracie. Ale tutaj wszystko jest indywidualne. Rodzice sami muszą zdecydować, czy są na to gotowi, czy najlepiej poczekać.

Rzeczywiście, w czasie ciąży będą bali się problemów, nerwów i zmartwień, i to nie może bardzo dobrze wpłynąć na dziecko. Dlatego przed podjęciem tak ważnej decyzji musisz dokładnie przemyśleć wszystko.

Jak żyć po stracie dziecka? Po tym, jak rodzice stracą dziecko, bardzo trudno jest im wrócić do normalnego życia. Ale to musi być zrobione. Najważniejsze to doświadczyć smutku. Daj sposób na swoje emocje i uczucia.

Wołaj i mów. To naprawdę musi być zrobione, ułatwi to.

Aby spróbować nie rozłączaj się stało się tak, aby nie mieć obsesji na punkcie tej sytuacji.

Trudno to zrobić, ale musisz spróbować. Musisz wstawać każdego ranka i chodzić o swojej firmie.

Przygotuj się do jedzenia, idź do pracy, poznaj przyjaciół. Nie można tego zrobić od razu, ale z czasem wszystko dojdzie do zmysłów.

Jak pomóc bliskiej osobie, której dziecko zmarło?

Mężczyzna, który stracił dziecko potrzebują wsparcia bliskich. Nawet jeśli demonstrują ze swoim zachowaniem, że tak nie jest.

Musisz być blisko. Ważne jest, aby dana osoba wiedziała, że jesteś blisko przez cały czas. Nie musisz go zostawiać, nawet jeśli tego chce.
Możesz zostawić go samego ze sobą, ale nadal musisz tam być.
Przygotuj się na słyszenie złych wiadomości.. Osoba doświadczająca tak straszliwej straty nie może kontrolować siebie. Nie obrażaj się i odejdź.
Trzymaj się blisko pogrzebu, nawet jeśli masz bardzo ważne rzeczy, musisz je anulować. W tym momencie osoba szczególnie dotkliwie odczuwa stratę i ważne jest, aby wiedział, że jesteś blisko.

Pomóż osobie wykonującej pewne obowiązki. Wszystko, czego potrzebuje - podążaj. Pomagaj w domu, przygotuj się do jedzenia i tak dalej.
Przytul się częściej do ukochanej osoby. Wspieraj go, słuchaj go, pozwól mu krzyczeć.
W żadnym wypadku nie można powiedzieć: "Uspokój się i żyj dalej", "Musisz żyć, twoje dziecko by tego chciał", "Będziesz miał więcej dzieci", "Upokorz się" i takie rzeczy.
Lepiej jest częściej pytać o swoje uczucia, ponieważ osoba zrozpaczona musi się z kimś podzielić.
Nie musisz nic doradzać w tej sytuacji.. Jeśli nie ma odpowiednich słów, lepiej po prostu milczeć.
Nie ma potrzeby porównywania śmierci dziecka ze śmiercią innej osoby.. Śmierć dziecka jest największą żałobą, która jest nieporównywalna ze śmiercią przyjaciela lub babki.

Pomóż grupom i społecznościom

Czy żal pomoże ludziom w grupach matek i ojców, którzy stracili dzieci? Gdzie znaleźć taką grupę?

Powszechny smutek łączy ludzi. Ludzie, którzy przeżyli śmierć dziecka rozumieć się lepiej niż ktokolwiek inny. Tej straty nie można porównać z żadną stratą. Ten smutek jest najtrudniejszy.

Trudno jest utrzymać kogoś, jeśli nie przeżyłby tego. Dlatego ci, którzy przeżyli śmierć dziecka, mogą pomóc sobie w radzeniu sobie, uspokoić się.

W takich grupach ludzie podziel się ich żalem, wspomnienia, opowiedzcie sobie o swoich dzieciach, o ich życiu.

Razem żałują, płaczą i śmieją się, pamiętając szczęśliwe chwile. Takie wsparcie jest bardzo ważne.

Zwłaszcza ci, którzy właśnie stracili dziecko i nie wiedzą, jak żyć, jak sobie z tym poradzić. Więc ludzie muszą zobaczyć tych, którzy mogą to przeżyć. Muszą porozmawiać. Tylko rodzice, którzy stracili dziecko, będą mogli udzielić właściwej porady.

Takie grupy mogą próbować szukać w swoim mieście. Muszą być zorganizowane w każdym mieście. Być może psycholog lub psychoterapeuta może pomóc w poszukiwaniach. Takie grupy są czasami organizowane w kościele.

Jeśli miasto nie ma niczego w tym rodzaju, możesz szukać w Internecie. W sieciach społecznościowych i na forach są różne grupy.

Na nich ludzie korespondują ze sobą, mogą rozmawiać przez skype lub telefon. Ta opcja jest dobra, ponieważ wsparcie można uzyskać prawie o każdej porze dnia.

Jak przestać myśleć o tym, co złe?

Jak odpowiedzieć na pytanie: "dlaczego rodzić dzieci, jeśli umrą?" Dobrze znany fakt - wszyscy umrzemy pewnego dnia. W ten sposób świat działa, rodzimy się, żyjemy, a potem umieramy.

Ktoś dochodzi do mety wcześniej i ktoś później.

Nie możesz tak traktować życia i zakładać, że tak nie trzeba mieć dzieckabo i tak umrze.

Jeśli rodzice kiedyś doświadczyli utraty dziecka, będą myśleć tak. Trudno jest im zmusić się do decydowania o tym, ponieważ będą się bali przez cały czas, że to dziecko może również je opuścić.

Ale nie myślcie cały czas i oczekujcie tylko najgorszego wyniku. Dzieci są świetne. Gdy zdarzy się nieszczęście, może się to już nie powtórzyć. Życie w ciągłym strachu nie jest trudne.

Nie ma potrzeby mieszkać tylko na złe. Warto zastanowić się, ile radosnych i szczęśliwych chwil jest w wychowywaniu dzieci.

Nie trzeba ciągle myśleć, że dziecko umrze prędzej czy później. Musisz tylko żyć i Ciesz się każdą chwiląprzydzielony Tobie i Twojej rodzinie.

Śmierć dziecka to straszna strata. Nie można sobie tego wyobrazić, nie życzysz sobie tego nawet najgorszemu wrogowi. Kiedy tak się dzieje, bardzo trudno zmusić się do życia swoim starym życiem. Ale to musi być zrobione. Niech to będzie niesamowicie trudne.

Moje dziecko umarło. Jak przetrwać śmierć Twojego dziecka? Dowiedz się z wideo: