Pozdrowienia dla wszystkich! Dzisiaj chcę powiedzieć jak poprawić relacje ze współmałżonkiem, chłopakiem lub dziewczyną. Podstawą tego artykułu była akcja wspierana przez moich czytelników.
Poprosiłem ich o przesłanie mi e-maili na temat ich problemów z relacjami i, w oparciu o ich odpowiedzi, starałem się przedstawić w tym artykule najczęstsze problemy w związku par. Oparłem się także na moich przeszłych błędach życiowych z żoną. Na podstawie tych błędów wyciągnąłem wnioski, które chętnie podzielę się tymi zasadami.
Zasada 1 - Weź odpowiedzialność za siebie
Wszyscy słyszeliśmy wiele o tym, jak ważne jest móc brać odpowiedzialność w związku. I na co klęski prowadzi partnerów, aby zrzucić winę za swoje czyny i słowa na drugą osobę lub obwiniać okoliczności.
Ale dla mnie przyjęcie odpowiedzialności oznacza nie tylko otwarcie przyznanie się do winy, ale przede wszystkim gotowość do naprawienia tego, co wydarzyło się z twojej winy. Ludzie, którzy obwiniają za swoje problemy partnera lub kogoś innego, ale nie sami, po prostu poddają się trudnościom, poddają się. "Nie jestem za to winien, więc nie mogę nic z tym zrobić!"
Ale wzięcie odpowiedzialności oznacza dojście do przekonania: "Tak, stało się to ze względu na mnie, co oznacza, że mogę wpływać na to!"
Rozumiem, jak trudno jest przyznać się partnerowi, że popełniłeś błąd, że mogłeś zrobić to lepiej niż ty. A najtrudniejszą rzeczą jest to, kiedy twoja duma jest zraniona. Ale jeśli tego nie zrobisz, odwrócisz się od problemu i zawiesi się, nierozwiązany, w przestrzeni twojego związku.
Wydaje się wam podświadomie, że przyznając się do błędów, okazujecie słabość. Ale w rzeczywistości, biorąc odpowiedzialność, przekraczając zranioną dumę i dumę, pokazujesz prawdziwą siłę! Ponieważ o wiele łatwiej jest obwiniać kogoś, niż przyznać się do błędu! Chęć wskazania prawdziwych przyczyn problemu i ich poprawienia, nawet jeśli te powody cię stworzyły - oznaka prawdziwej odwagi i mądrości.
Gdzie zaczyna się i kończy twoja odpowiedzialność za związek? Uważam, że wykracza to znacznie dalej niż wielu z was zwykło myśleć. Jesteś odpowiedzialny nie tylko za swoje działania, ale także za reakcję na zdarzenia.
Jeśli twoja żona oburzyła cię przez nieuczciwe oskarżenie, a ty ją obraziłeś, to nie tylko współmałżonek był winny za niesprawiedliwe obwinianie ciebie, ale także ty. Wasza odpowiedzialność polega na tym, że nie można trzymać się z daleka i doprowadzić do skandalu, chociaż można łatwiej rozwiązać problem. Jesteś osobą wolną i odpowiadasz za swoją reakcję, nikt nie może cię rozgniewać, zirytować i wyjść z siebie. Tylko ty możesz stracić panowanie nad sobą.
Jeśli twój mąż nie chce zrezygnować ze swoich złych nawyków, mimo twoich zapewnień, pomyśl, może za bardzo go nacisnąłeś, oskarżyłeś go, zamiast przyjmować go ze zrozumieniem i proponując skuteczne wyjście z problemu?
Ale aby wziąć odpowiedzialność, nie oznacza to obwiniania siebie. Oznacza to zbliżenie się do tego, ile ty i twój partner możecie wziąć udział w rozwiązywaniu problemu, zamiast odwracać się od niego. W powyższych przykładach obaj partnerzy są odpowiedzialni za problem. I uwierzcie mi, jeśli weźmiecie część odpowiedzialności i nie będziecie całkowicie winić partnera, znacznie łatwiej będzie partnerowi uświadomić sobie własny udział w tym problemie.
Zgadzam się, istnieje duża różnica między:
"Jak zmęczony ciągle oskarżasz mnie o wszystko, nie możesz żyć bez swoich roszczeń!"
I
"Myślę, że moim błędem jest to, że straciłem panowanie nad sobą, nie musiałbym na ciebie krzyczeć i prowokować konfliktu. Prawdopodobnie twoje oskarżenia nie są bezpodstawne, ale wyrażasz je w bardzo agresywnej formie i wydaje mi się, że są one częściowo Niesprawiedliwe, załatwmy sprawę, nie muszę krzyczeć, ale musisz się nauczyć, jak spokojnie wyrażać swoją opinię.
Nie mówię, że w każdym konflikcie oboje małżonkowie są winni. Próbuję powiedzieć, jak ważne jest, aby rozwiązać każdy problem w rodzinie! W końcu relacje odnoszą się nie tylko do ciebie, ale także odnoszą się do innej osoby. A jeśli obaj partnerzy nie biorą czynnego udziału w związku, wówczas taki związek załamie się.
A jeśli ty i twój partner nie podzielicie się odpowiedzialnością za konflikt, użyjcie dobrej zasady. Zamiast spierać się, kto ma rację i kto jest winien, zapytaj każdego z nich: "A co ja mogę zrobić, aby poprawić sytuację?" Uwierzcie mi, jeśli każdy z partnerów kieruje się tą prostą zasadą, wtedy znacznie łatwiej będzie rozwinąć wasz związek i znaleźć wyjście z problematycznych sytuacji.
Zasada 2 - Nie lekceważ konfliktów
Wiem, jak bardzo pragnę po tym, jak ciepło kłótni mija, by się przytulić, dać odpocząć napiętym nerwom i spokojnie zapomnieć o tym, co spowodowało konflikt, aż do następnej takiej sytuacji. Nie rób tego powszechnego błędu w swoim związku! Tak, daj sobie czas, uspokój się, zawrzyj pokój, ale wróć do analizy przyczyn konfliktu. Dlaczego to się stało? Kto jest za to odpowiedzialny? Jak możesz osobiście i twój małżonek rozwiązać ten problem?
Ale nie przywiązuj się do tymczasowych inspiracji spowodowanych rozejmem. Teraz chcesz działać, ale wkrótce twój zapał minie. Aby nie poddawać się i nie powracać do ignorowania problemu. Przedyskutujcie wzajemnie swoje działania tak konkretnie, jak to tylko możliwe, aby wyeliminować konflikt. Kiedy zaczniesz te działania? Jakie będą te działania? Jakie są przybliżone warunki rozwiązania problemu?
Jeśli któryś z was ciągle traci temperament i przejawia nadmierną emocjonalność, zacznij ćwiczyć praktyki, które pomagają zrównoważyć twoje emocje, takie jak joga lub medytacja.
Jeśli konflikty pojawiają się z powodu złych nawyków małżonka, znajdź sposób, aby pomóc osobie pozbyć się tych nawyków. Ale niech ten, kto będzie walczył z nałogiem, nie zostanie sam! Niech zobaczy zrozumienie, miłość i chęć udzielania wsparcia swojemu partnerowi.
Nie rozwodź się tylko nad tym, co wiesz. Jeśli nie znasz sposobu rozwiązania problemu, nie oznacza to, że nie ma takiego sposobu. Jeśli naprawdę chcesz przezwyciężyć pewne trudności, dowiesz się, jak to zrobić. Ponieważ ten, kto szuka, zawsze znajdzie! A wszystkie bariery tworzą jedynie lenistwo.
Rozwiązuj konstruktywne konflikty zamiast krzyczeć na siebie nawzajem, a następnie przytulać i zapominać o wszystkim aż do następnej kłótni.
Zasada 3 - Mniej obrażony i umiejący wybaczyć
Resentyment w związku służy jako sposób wpływania na twojego partnera: "zobacz, jak źle zrobiłeś, więc nie będę z tobą rozmawiać". Lub może być sposobem na zemstę: "za to, co zrobiłeś, obrażę się na ciebie". Niebezpieczeństwo urazy jest tym samym, co niebezpieczeństwo namiętnego pojednania, po którym zapominamy o przyczynach konfliktu. Emocje cicho ustępują, przechodzi uraza: w końcu nie możemy się gniewać na zawsze. A czasami wydaje nam się, że już przez nasz obraz już rozwiązaliśmy problem. Albo zademonstrowaliśmy partnerowi, jak byliśmy zranieni, a teraz myślimy, że on sam zrozumie i naprawi wszystko. Lub utrzymywaliśmy "zapobiegawczy" okres braku komunikacji między sobą, podczas którego wydaje nam się, że nasze relacje zostały przywrócone same z siebie i mogą być kontynuowane.
Ale to jest zwodnicze uczucie, co więcej, może to być nie tylko ty, ale także twój partner. Ani ty, ani on nie będziecie chcieli wrócić do konfliktu, który wydaje się już minąć.
Ale zawsze lepiej jest powrócić do przyczyn konfliktu, jak już wspomniałem w poprzednim akapicie. Jeśli chcesz wpłynąć na swojego partnera, zawsze lepiej jest robić to w formie spokojnego, konstruktywnego dialogu niż z urazą. Cóż, zemsta na pewno nie poprawi twojego związku.
Niektórzy ludzie czują się urażeni faktem, że nieświadomie rozumieją absurdalność swoich twierdzeń, rozumieją, że lepiej nie wyrażać ich bezpośrednio, ale być obrażonym i nie mówić nic, to jest właśnie odpowiedni czas! Unikaj takich gier! Ogólnie unikaj metod manipulowania uczuciami partnera, z których jeden jest obrazą.
Ale nawet jeśli jesteś obrażony, umiesz wybaczyć!
Zasada 4 - Przyznaj swoją winę
Dla partnera może być bardzo ważne, abyś przyznał się do winy i szczerze żałował. Nawet po wyczerpaniu się konfliktu i osiągnięciu pokoju, nie bądź leniwym, by przeprosić, powiedz, jak bardzo jest ci przykro, jeśli czujesz swój własny błąd. Zapomnij o tym, że przedtem byłeś gorliwie broniony i nie chciałeś przyjmować odpowiedzialności, przekraczaj swoją dumę i mów, że się myliłeś. Ale rób to z czystym sercem i szczerymi intencjami!
Nie róbcie tego jako łaski ani nie przedstawiajcie tego jako szlachetnego i szlachetnego aktu w oczekiwaniu, że wasz partner natychmiast upadnie przed waszą skruchą. Przygotuj się na to, że twoje żale można spotkać chłodno i bez entuzjazmu. Nie powinieneś reagować na to tak, jakby twój szlachetny gest nie był doceniany. Uwierz mi, to zajmie trochę czasu, a twoje wyrzuty sumienia wpadną na twardy wydruk w twoim skarbcu twojego związku!
Zasada 5 - Słuchaj innych, Naucz się trzeźwo akceptować krytykę.
Przeczytaj artykuł: jak reagować na krytykę.
W trakcie konfliktu, gdy partnerzy wymieniają oskarżenia i roszczenia, nikt właściwie nikogo nie słucha. Każda ze stron konfliktu znajduje się w stanie ataku lub ochrony, ale nie percepcji i zrozumienia. Tak działa nasza psyche, że przede wszystkim staramy się bronić przed krytyką, znaleźć w niej sprzeczności, znaleźć najbardziej przekonywające obalenie lub zareagować na nią za pomocą kontradykulacji. Problem polega na tym, że nie zawsze myślimy, że tak naprawdę jest, nie widzimy prawdy, słuchając starożytnego mechanizmu parapsychicznego. Uważamy, że skoro wydaje nam się, że mamy rację, oznacza to, że mamy rację.
Spróbuj zmienić te znajome wzorce i zamiast natychmiast szukać innego kontrargumentu w kłótni, pomyśl, jak wiele krytyki skierowanej do ciebie jest solidne? Spróbuj uciec od urazy i irytacji. Nie pozwól, aby twoje maltretowane Ego biegło przed tobą, jak człowiek ukąszony przez pszczołę.
Dotknięty przez krytykę Ego sprawia, że myślisz: "Czuję, jestem obrażony, muszę odpowiedzieć." Zapobiega to spojrzeniu na problem z perspektywy innej osoby. Ale jeśli najpierw spróbujemy sobie wyobrazić, jak druga osoba widzi wszystko, wtedy staniemy się znacznie bardziej obiektywni i lepiej zrozumiemy naszego partnera, dlatego nie tak ostro reagujemy na krytykę i postrzegamy ją bardziej trzeźwo.
Po prostu poświęć trochę czasu, uspokój emocje, pozwól ciszej zranić dumę, która raz po raz sprowadza cię z powrotem do obelg twojego "ja". I spokojnie skoncentruj się na partnerze, postaraj się, jakby mentalnie się w niego wprowadził. Jak widzi sytuację w kontekście tego, co wiesz o nim i swojej historii związków? Dlaczego cię krytykuje? Jakie są tego powody? Jak on reaguje na niektóre z twoich działań, co on czuje? Czy on sam pozwala na takie działania w stosunku do ciebie? Jak byś się czuł, gdybyś był traktowany w ten sposób?
Podczas tego mentalnego ćwiczenia Twoje Ego, podobnie jak magnes, przyciągnie myśli do siebie, do pozycji "ja", jak tylko zauważysz to, płynnie przestawia uwagę na pozycję "HE-ON (czuje, chce)". Kiedy spróbujesz, zdasz sobie sprawę, że wcale nie jest łatwo wyjść poza twoje ja, twoje pragnienia i postawić się w miejscu innej osoby. Ale wszystko przychodzi z doświadczeniem i można nauczyć się zmieniać egocentryczne postrzeganie wszystkiego w czasie.
Nie mogę powiedzieć, że to ćwiczenie doprowadzi cię do tego, że zobaczysz tylko swoją winę w tym, co się stało. Nie, po prostu zaczynasz lepiej rozumieć swojego partnera i bardziej trzeźwo traktować krytykę.
Zadaj sobie również pytanie: w jaki sposób krytyka może ci pomóc? Tak, dokładnie pomóż. Słuchanie krytyki oznacza nie branie jej jako sposobu na porzucenie godności lub obniżenie poczucia własnej wartości. Jest to okazja, aby uzyskać wyobrażenie o swoich wadach, słabościach lub zrozumieć, w jaki sposób twój partner Cię postrzega.
Wyobraź sobie, że przyszedłeś do lekarza na badanie i powiedział ci: "masz słabą postawę, nadwagę i podwyższony poziom cholesterolu". Nie jest zbyt rozsądne, aby mu odpowiedzieć: "spójrz na siebie, a ty sam nie jesteś zbyt szczupły!" Oczywiście słuszne byłoby wysłuchanie słów lekarza i skorzystanie z jego zaleceń, na przykład zjedzenie mniej tłustych potraw i pójście na siłownię.
Ale dlaczego nie możemy zawsze słuchać słów naszych połówek, nawet jeśli odnoszą się one do naszego charakteru i osobowości? Przecież możemy to także zmienić, odkryć nasze braki i pozbyć się ich, tak jak możemy rozwiązać problemy z nadwagą. Zrozum, krytyka nie ma na celu przypomnienia o twoich słabościach, daje ci szansę na poprawę, by stać się lepszym!
Oczywiście nie zawsze jest to wystarczające. Ale jeśli to nie odpowiada rzeczywistości, jaki jest sens obrażania i zmartwień? A jeśli to prawda, tym bardziej nie powinieneś odpowiadać na zarzuty odwetowe! Najczęściej jest to wersja mieszana: krytyka staje się przesadzona, wzmacniana emocjami i urazami, upiększona spekulacją. A prawdziwa mądrość relacji polega na tym, aby móc wyizolować z niej to, co jest prawdą i użyć jej, aby lepiej zrozumieć siebie. I nie odpowiadając na puste i bezpodstawne oskarżenia.
Wyjaśnię wszystko, co zostało powiedziane w tym akapicie, przykładem z mojego życia rodzinnego. Moja żona czasami mówi do mnie: "Nigdy mnie nie słuchasz", kiedy po raz kolejny zakopałem pracę w mojej pracy, tęsknię za jej słowami.
Oczywiście, nie akceptuję tak ostrych sformułowań: "Nigdy!" (w końcu to nie jest prawda!) i zaczyna się bronić. Moja pierwsza reakcja była zazwyczaj: "Tak, przesadzasz ze wszystkim, po prostu rozpraszasz mnie, nie mogę szybko zmienić pracy, sam nie możesz znaleźć momentów, w których lepiej się ze mną skontaktować". Ale kiedy próbujesz odwrócić uwagę od swojej Jaźni, pojawia się nieco inny obraz.
Rzeczywiście, często, gdy małżonek zwraca się do mnie, nie reaguję, nawet jeśli nie jestem zajęty pracą, ale po prostu się nad czymś zastanawiam (uważam ten konflikt w kontekście historii związków, aby zrozumieć, jak ona to postrzega). Czy zauważyłem taką reakcję z jej strony (czy ona to robi)? Kiedy z nią rozmawiam, najczęściej mnie słucha. Ale jeśli nieustannie ignoruje moje słowa, to pewnie by mnie to uraziło (i gdybym był na jej miejscu?). A uraza wywołuje emocje, z powodu których mówi: "Nigdy nie słuchasz!" (jakie uczucia ma ona?) Oczywiście, to przesada, często słucham tego, co próbuje powiedzieć. Ta przesada jest spowodowana uczuciami, ale te uczucia można zrozumieć. Prawdopodobnie muszę być bardziej ostrożny i nauczyć się słuchać mojego małżonka, kiedy mówi do mnie, a nie szybować w jej myślach. Po prostu będę bardziej uważny w życiu, jeśli nauczę się go słuchać (w jaki sposób pomoże mi to stać się lepszym?).
Zasada 6 - Zwróć uwagę na pozytywy
Okazuje się, że stopniowo przyzwyczajamy się do zalet naszej drugiej połowy. Przekształcają się w rzeczywistość dla nas i zazwyczaj zaczynamy dostrzegać niedociągnięcia. Szczególnie wyraźnie te wady są widoczne w porównaniu z innymi parami. Po kilku latach spędzonych z moją przyszłą żoną, zacząłem myśleć o tym, jak się do siebie nie dopasować, że na różne sposoby byliśmy różni. Zacząłem rozwodzić się nad różnicami i niedociągnięciami, a jednocześnie wydawało mi się, że to jedyny i najważniejszy problem.
I dopiero kilka lat później zdałem sobie sprawę, jak wiele nas łączy. Ta wspólność i podobieństwo przejawia się w tak podstawowych rzeczach, że szybko się do nich przyzwyczajasz, a czasem trudno to zauważyć, zwłaszcza jeśli zaczniesz myśleć tylko o różnicach i wadach partnera. A niuanse są niuansami, aby wyróżnić się na tle ogólnych wzorców, przykuwając uwagę do siebie.
Ludzie różnią się od siebie i wszyscy mają swoje wady. Nie możesz znaleźć idealnej lub idealnie podobnej osoby. To po prostu musi zostać zaakceptowane.
Staraj się nie porównywać swojego partnera z innymi. Staraj się myśleć o tym, co jest w nim dobre, jak na to wyglądasz, zamiast myśleć tylko o tym, co złe. Dlaczego go kochasz? Może dla zrozumienia, dla jego charakteru, dla umysłu, dla tych rzeczy, które pozostały w nim teraz, ale po prostu przestałeś zwracać na nie uwagę? Wyobraź sobie te cnoty w umyśle i psychicznie dziękuj osobie za ich posiadanie. I lepiej powiedzieć słowami swojego młodzieńca, jak wdzięczny jesteś za jego cechy i jak bardzo go za to kochasz! Będzie bardzo zadowolony, zobaczy, że jego cnoty są cenione, a nie ignorowane. Zróbmy to dzisiaj, kiedy to zobaczysz! И вообще, старайтесь чаще его хвалить (но не переусердствуйте, избегайте лести), чтобы он видел, как он вам дорог, и что вы умеете в нем разглядеть то, что он, возможно, больше всего ценит в себе, что старается поддерживать и развивать.
Конечно, бывает, что ваш партнер практически состоит из одних недостатков. В таком случае не нужно искать в нем крупицу хорошего, чтобы за нее ухватиться. Здесь уже нужно что-то менять в отношениях.
И помните, искать положительные стороны в другом человеке - не значит смириться с его недостатками. Старайтесь помочь ему недостатки исправить. Но не нужно только из них составлять облик человека.
Правило 7 - Будьте искренними и открытыми
Есть замечательный классический многосерийный фильм Ингмара Бергмана "Сцены из супружеской жизни". Фильм показывает то, как неискренность, скрытность, избегание "запретных" тем может привести внешне благополучные отношения к краху.
Не доводите отношения до того, до чего их довели герои этой картины (развод). Помните, в отношениях нет "запретных" тем. Если вас мучают сомнения, страхи, неуверенность, говорите об этом своему партнеру. Сообщайте ему о том, что вам не нравится в ваших отношениях, слушайте о том, в чем он испытывает дискомфорт и неудовольствие. Обсуждайте это и приходите к компромиссу. Не нужно избегать "щепетильных" вопросов, вроде секса, ведь это тоже часть отношений.
Конечно, не следует пытаться насильно выведать все секреты своего супруга, а самому раскрыть все свои прошлые тайны. В этом также нужно соблюдать баланс, также как и во всем другом, что касается ваших отношений.
Правило 8 - Развивайте свои отношения, развивая себя!
Будет большой ошибкой думать, что отношения будут развиваться сами собой, стоило только их начать. Отношения требуют постоянного внимания, вовлеченности обоих партнеров.
Развитие подразумевает не только укрепление связи, например, решение о совместном проживании, браке, о рождении детей, но и личное развитие каждого партнера!
Отношения подчас требуют от людей намного большего, чем одиночество, раздельное существование. Dlaczego? Потому что чтобы связь между двумя людьми была крепкой и гармоничной, обоим из них потребуется переступить через ту часть себя, через которую бывает переступить тяжелее всего! Через свой эгоизм, свои бесконечные желания.
Обоим партнерам необходимо научиться слушать другого, находить компромисс, уступать и заботиться. Но эти качества есть не у всех и часто их нужно развивать. Именно поэтому мне понятны проблемы многих молодых пар, которые состоят в том, что происходит сильный конфликт интересов двух людей, один из них или каждый пытается делать, так, как хочет он, не прислушиваясь к желаниям партнера.
И в этом нет ничего удивительного, также как нет ничего удивительного в том, что человек, приступая к новой работе, выполняет ее с ошибками, так как у него нет опыта. Но отношения также требуют опыта и определенных навыков. Бывает, что до того как у человека появились первые отношения, для него не существовало других людей с их желаниями. Были его родители, которые заботились о нем, друзья, которые не требовали многого. И у него было только его "Я", со всеми его желаниями, которые он привык удовлетворять, не делая поправку на других людей. Он даже не понимает, что есть другой человек, который тоже чего-то хочет. А желания партнеров не всегда совпадают.
Умение находить компромисс, прислушиваться к другому человеку - это навык, который необходимо развивать. Из моих рассуждений может показаться, что отношения - это какая-то тюрьма, призывающая человека отказаться от того, что ему дорого для его драгоценной личности. Но это не так. Развитие сострадания, эмпатии, умение сказать "нет" тысячам своим "хочу" на самом деле ведут к свободе. Свободе от своих эгоистичных желаний, своего Эго, которое повелевает нами. Альтруизм - это не жесткое самоограничение, это попытка освободиться от злобы, потакания своим слабостям, упрямства, зацикленности на самом себе ради совместного счастья. А крепкие отношения, с одной стороны, требуют того, чтобы человек переступил через свой эгоизм, с другой - они являются прекрасной школой развития альтруизма, понимания и сопереживания. Я еще вернусь к этой мысли в заключении.
Отношения дисциплинируют и укрепляют личность и посредством этого сами становятся крепче.
Правило 9 - Не стройте отношения только вокруг секса
В наш свободный век после того, как в отношениях людей по всему миру стала испаряться атмосфера пуританской морали, накладывающей табу на обсуждения секса и принижающей его роль в жизни супругов, люди стали стремиться из одной крайности в другую. Из крайности запрета и тайны в крайность открытости и вседозволенности.
Секс стал приобретать все большее и большее значение для людей. Несомненно, он имеет немалое значение в отношениях. Но и здесь нужно соблюдать баланс, не переоценивая роль половой близости.
Многие люди видят катастрофу в том, что секс не такой разнообразный и бурный, как они хотели бы того. Это приводит их либо к разрыву существующих отношений, либо к поиску отношений на стороне. Но на самом деле, сексуальное удовольствие - это лишь одна из многочисленных форм любовной связи, помимо нее существует множество проявлений любви!
Конечно, нет ничего плохого в том, чтобы стремиться повысить качество сексуальной жизни. Но на ней нельзя зацикливаться, считая, что отсутствие бурного и частого секса разрушает ваши отношения, тогда как все остальное в них порядке. Может быть, это не нехватка каждодневного удовольствия делает вас неудовлетворенными? Таковыми вас делают ваши неуемные, необузданные желания, которые вы не сможете до конца насытить, сколько бы вы ни имели партнеров и как часто ни занимались сексом! Нельзя давать полного ходу своим желаниям не только из-за каких-то моральных соображений, а из-за того, что чем больше вы им потакаете, тем более голодными, прожорливыми и ненасытными они становятся!
Постоянный секс с несколькими партнерами не сделает вас счастливым, он сделает вас зависимым!
В пуританских запретах тоже была своя мудрость, направленная на сдерживание избалованности, развращенности и пресыщения. Хотя строгие запреты - тоже крайности, которых следует избегать.
Каким бы бурным не был секс, он не способен связать так крепко двух партнеров, как эмпатия, дружба, глубокое понимание, забота, любовь. Строить отношения вокруг секса значит делать их ограниченными, слабыми, зависимыми и неполными.
Правило 10 - Примите то, что у вас могут быть разные интересы
Ваши интересы не обязательно должны во всем совпадать. Не нужно искать похожести во всем и страдать из-за отсутствия оной. Сегодня у меня спросили. "Николай, я вижу, что сайт вашей супруги посвящен эзотерике, а вы вроде бы сами далеки от мистики. Как вы находите компромисс между своими взглядами и убеждениями своей супруги?"
В том-то и дело, что я не могу сказать, что в этом вопросе у нас есть согласие и мы к нему стремимся. Моя супруга верит в те вещи, в которые я не верю, но это нормально! У разных людей разные представления и убеждения, так уж мы устроены. И искусство отношений состоит в том, чтобы перестать делать из этого большое дело, принимать тот факт, что люди разные.
Мне стоило трудов и времени, чтобы немножко научиться не воспринимать в штыки убеждения моей половинки, не спорить по каждому поводу, не подвергать их критике. Я понял, как для нее важно то, во что она верит и начал это уважать и ценить. Ведь это приносит радость и душевный мир человеку, которого я люблю.
Я не могу сказать, что мы сильно пытаемся прийти к какому-то компромиссу, синтезу моих и взглядов с ее убеждениями. Несмотря на то, что мы во многих местах сходимся во мнении, где-то мы категорически друг с другом не согласны. Но мы стараемся это просто оставить как есть, и спокойно принимать. Почему один человек должен перестраивать свои взгляды в угоду другому?
Если ваш молодой человек, например, иногда играет в компьютерные игры, а вы считаете это бесполезным и глупым занятием, то не нужно стремиться его каждый раз убеждать в том, какой ерундой он занимается, в том случае, если это не приносит большого вреда семье. Если он позволяет себе это в редких случаях, то оставьте все как есть. Уважайте чужую маленькую и безобидную слабость. И верхом вашего великодушия и понимания будет, например, подарить ему какую-нибудь компьютерную игру, даже если вы считаете, что это пустая трата денег. Но ведь это будет приятно вашему молодому человеку!
Лично мне стоило большого труда принять даже небольшие траты супруги на эзотерику, которые, естественно, считал бессмысленными. Но я думаю, мне удалось пройти этот этап и прийти к пониманию, что это ей нравится, как она это любит, следовательно, эти траты не могут быть пустыми. И я очень рад, что мне удалось преодолеть это неприятие в себе.
С другой стороны, если вы сами являетесь молодым человеком, которого супруга обвиняет в том, что тот пару часов в неделю посвящает компьютерным играм, примите это спокойно. Не нужно ей в пылу доказывать, что вы так саморазвиваетесь и вступать в полемику и в ссоры. Да, ваша жена не может понять вас, но оставьте это так как есть, не пытайтесь посредством ссор и обид прийти к согласию. Если вы перестанете реагировать на ее нападки, то у нее рано или поздно кончится "топливо" для обвинений.
Я вовсе не хочу сказать, что не нужно стремиться к пониманию и компромиссу. Попытайтесь понять, как для вашей половинки важны те или иные вещи. Но если вы никак этого не можете понять, эти вещи кажутся для вас пустыми и глупыми, просто примите это и дайте возможность любимому человеку наслаждаться ими. Но здесь также не следует уводить этот принцип в крайность и позволять своему партнеру какое-то совсем деструктивное поведение, например, пьянствовать каждый день или увлекаться наркотиками. Всему есть предел.
Правило 11 - Умейте сказать нет!
Не следует постоянно потакать абсурдным требованиям своего супруга или супруги. Если ваша вторая половинка, например, требует вас отчитываться о каждом сделанном шаге, вне его или ее присутствия, то вам не обязательно удовлетворять это желание. Не нужно подкармливать чужие недостатки, такие как страх и паранойя. Не следует думать, что отказав своему мужу или жене в чем-то глубоко вам неприятном, вы утратите его любовь и уважение. Напротив, так вы сохраните и продемонстрируете собственную независимость, наличие своей воли и своих желаний.
Правило 12- Сохраняйте баланс между временем, проведенным вместе и независимостью каждого партнера
Старайтесь не навязываться чрезмерно своему партнеру. Оставьте ему простор для независимости. Не следует пытаться контролировать каждый его шаг и стремиться заполнить все время тем, чтобы быть рядом с ним. Я понимаю, этого совета трудно придерживаться тем, кто видит смысл жизни только в своей любви к одному человеку. Но назойливое стремление ограничить чужую свободу может встретить сопротивление и неприятие вашего партнера. Чтобы не испытывать болезненной привязанности к своему мужу или жене, научитесь проводить время наедине с собой. Ведь в отношениях должно оставаться место и для одиночества, и для ваших личных дел. Найдите то, что вам нравится, приносит радость, чем вы можете заниматься и увлекаться, когда вашего партнера нет рядом. Не сводите всю свою жизнь только к своим отношениям, расширьте горизонты ваших увлечений и занятий!
Но в то же время, забота о собственной независимости не должна перерастать в распущенность и игнорирование отношений. Да, с одной стороны не следует все время пытаться проводить в объятиях друг друга, но также и не следует пренебрегать заботой об отношениях и вниманием, которое вы можете уделить супругу или супруге. И нет необходимости терпеть то, что ваша половинка совсем не уделяет внимание вам. Как найти баланс?
Встречи не должны быть слишком редкими, если у вас серьезные отношения, но в то же время, вам не обязательно видеться каждый день, если, конечно, оба этого не хотят. Если ваш муж иногда встречается с друзьями, с партнерами по работе, то в этом нет ничего страшного, у него должна быть своя жизнь. Но если это перерастает в каждодневные мероприятия после работы, когда он вас и так не видит, то это уже выход за рамки. В общем, здесь не может быть точных рекомендаций о том, как не переступить некую грань между навязыванием и правом на независимость. Вам нужно положиться на свою мудрость. Помните, дьявол живет в крайностях!
Правило 13 - Не "играйте в ромашку"
"У нас все так хорошо, он чудесный и заботливый, но мне кажется, у меня к нему исчезли сильные чувства". Из факта отсутствия чувств люди часто делают большую проблему.
Не воспринимайте ослабление чувств как симптом того, что в отношениях появились проблемы и нужно принимать какие-то меры. Не привязывайтесь к чувствам, ведь они временные и непостоянные. Страсть и сильная влюбленность проходят, такова природа человека. Даже когда они проявляются в отношениях, они не носят постоянный характер: то они есть, то их нет, то вы чувствуете какой-то прилив нежности по отношению партнеру, но в другой момент, прислушавшись к себе, вы понимаете, что этих чувств нет.
Если вы ставите такую ненадежную и непостоянную вещь как чувства в основу ваших отношений, то и ваши отношения станут такими же ненадежными и непостоянными. Это все равно, что в одной стране строить исключительно ветровые энергостанции. Погода очень изменчивая, поэтому снабжение городов электричеством будет очень нестабильным.
Я не говорю, что нужно совсем пренебрегать эмоциями. Просто не следует видеть в них единственный критерий ваших отношений. Не стоит к ним привязываться. Если ваш муж действительно заботливый и чуткий, если у вас все хорошо, то не надо постоянно играть в ромашку и пытаться вызывать в себе чувства. Так вы только наоборот привлечете напряжение и сомнения, которые будут мешать разглядеть какие-то эмоции. Поэтому расслабьтесь, наслаждайтесь отношениями, перестаньте думать об этом, и тогда чувства придут сами, а потом опять уйдут, чтобы потом вернуться. Ведь они такая же непредсказуемая стихия, как ветер!
А возможно, вы, расслабившись, поймете, что чувства всегда были, просто за своим стремлением к сильным переживаниям, к необузданной страсти вы уже разучились различать более мягкие эмоции. Обилие ярких чувственных красок в начале отношений может исказить ваше зрение, так что вы на время перестанете видеть спокойные тона.
То же самое может быть применимо в отношении ваших ожиданий от партнера. Не ждите, что он будет всегда влюбленным Ромео. Его чувства также непостоянны, как и ваши. Делайте поправку на то, что мужчины, как правило, более сдержаны в проявлении своих чувств, чем женщины.
Правило 14 - Учитесь дипломатии
Я уверен, что многие из тех, кто читает эту статью, сталкиваются с проблемой того, что хотели бы положительно повлиять на своего партнера, но у них этого не выходит. Ваш партнер не уделяет вам внимания или обладает недостатками, которые не желает исправлять, а вы его никак не можете наставить на правильный путь. Вы обеспокоены своими отношениями и в вас лежит вполне благородное желание их исправить. Я думаю, что те, кто привык все пускать на самотек, вряд ли будут читать о том, как исправить отношения. Так что, это небольшой комплимент вам.
