Nie jest tajemnicą, że negatywne emocje negatywnie wpływają na zdrowie. Jeśli ktoś mocno kogoś nienawidzi, może rozwinąć choroby psychosomatyczne, trudności w życiu osobistym i samorealizację. Szczególnie dotknięte są dziewczęta i kobiety, które doświadczają negatywnych emocji wobec ojca. Na myśl o "Nienawidzę mojego ojca", zdolność do kochania i ufania ludziom w zasadzie jest zablokowana. Jeśli nienawiść jest spowodowana przemocą ze strony papieża, kobieta może dalej przyciągać do niej tych samych agresywnych ludzi, by tak rzec, nieświadomie odgrywać "rolę ofiary". Dziewczęta, które nie znały ojcowskiej miłości, często mają niską samoocenę.
W przypadku chłopców rzeczy są trochę lepsze. Są mniej wrażliwi i wrażliwi. Ale także tutaj nienawiść ojca może poważnie okaleczyć los. Przy ciągłych atakach ojca na matkę chłopiec może odrzucić swoją męską istotę, stać się kobiecą lub przyjąć model swojego zachowania wobec żony i dzieci.
Czym jest nienawiść i dlaczego powstaje?
Ojciec nienawiści nigdy nie jest bezpodstawny. Zwykle jego przyczyna kryje się w jakimś traumatycznym wydarzeniu. Najczęściej nienawiść wywołuje agresywne zachowanie papieża, picie alkoholu, chodzenie do innej rodziny i zły stosunek do matki. Poczucie pogardy, podobne do nienawiści, może powstać, jeśli ojciec ma słaby charakter, nie pracuje, narzeka na życie, nie może zapewnić sobie rodziny.
Ale czym jest nienawiść? W rzeczywistości nienawiść jest tą samą miłością, tylko zabarwioną negatywnymi kolorami. Niemożliwe jest nienawidzić osoby, która jest obojętna.
W sytuacji z ojcem mechanizm pojawiania się nienawiści jest dość prosty. Dziecko potrzebuje miłości i opieki rodzica, jest naturalnym instynktem niezbędnym do przeżycia. Bez reakcji, a nawet gorzej, w konfrontacji z przemocą dziecko staje się sfrustrowane, wściekłe, odczuwa rozpacz, że nie jest w stanie czerpać przyjemności i radości z bliskości ukochanej osoby. Miłość twardnieje, zaskakuje gorzkie urazy i nienawiść. To dlatego dzieci, które nienawidzą swoich ojców, często uciekają od prób zdobywania uwagi i miłości do zimnej pogardy i alienacji. W każdym razie więź rodziców i dzieci jest najsilniejsza.
Jak przestać nienawidzić swojego ojca?
Radzenie sobie z nienawiścią do ojca jest trudne. Może to potrwać lata, a nawet dziesięciolecia. Ale lepiej późno, bo nigdy? Co więc zrobić:
- Przestańcie gniewać się na ojca z pozycji dziecka.
- Rozumiem, dlaczego tak się stało.
- Wyrzuć wszystkie nagaty i wybacz.
- Buduj komunikację z ojcem z perspektywy osoby dorosłej.
Jeśli przestępstwa są bardzo silne i dosłownie ingerują w życie, lepiej iść tą drogą razem z psychologiem. Poważne obrażenia z dzieciństwa, takie jak gwałt na ojcu, zabicie matki są prawie niemożliwe do rozwiązania na własną rękę.
Jak pokonać dziecięce pretensje do ojca?
"Nienawidzę mojego ojca za to, że nie zapewnia naszej rodzinie." "Nienawidzę go za zdradę i ucieczkę przed nami." "Nienawidzę tego pijaka". "Pamiętam, jak bił swoją matkę, a ja nie mogłem nic zrobić, nie mogłem jej chronić, nienawidzę go."
Wszystkie te stwierdzenia są charakterystyczne dla dziecka, które potrzebuje ojca. Jeśli masz 18 lat lub więcej, jesteś już dorosły. Dorastałeś i nie jesteś już zależny od swojego ojca. Rozpoczął się nowy etap życia, w którym wkrótce sam będziesz musiał zostać rodzicem. Musimy być przygotowani na to w każdy możliwy sposób: nauczyć się zawodu, znaleźć pracę, wybrać dobrego partnera do stworzenia rodziny.
Dlaczego nadal nienawidzisz swojego ojca? Przeszłość się nie zmienia. Dobry lub zły, ale jest częścią ciebie. Wszystkie traumatyczne wydarzenia odegrały ważną rolę w kształtowaniu twojej osobowości. Te cechy muszą identyfikować i uczyć się używać na dobre.
Praktyczne zadanie. Bądź sam i cicho i przeżyj najbardziej traumatyczne wydarzenia z dzieciństwa. Wyobraź sobie, że nie zdarzają się tobie, ale twojemu dziecku. Staraj się uspokoić i pocieszyć to dziecko. Wyjaśnij, najlepiej jak potrafisz, dlaczego to wszystko się z nim dzieje.
Porada autora. Niestety dobrzy ojcowie są rzadkością. Tysiące dzieci dorastają w rodzinach niepełnych, w domach dziecka, są poddawane przemocy, każdego dnia widzą, jak ojciec pije i bije matkę. To doświadczenie jest oczywiście traumatyczne, ale daje możliwość nauczenia się cennej lekcji. Lekcja taka jak ty nigdy nie jest możliwa.
Jak rozumieć jego działania?
Prawdopodobnie trudno ci wyobrazić sobie, że twój ojciec był kiedyś uroczym dzieckiem, wyrzeźbił paschkę w piaskownicy i nie przepowiadał żadnych kłopotów. Ale tak właśnie było. Żadna z osób nigdy nie powie: "Dorastam, a będę alkoholikiem, pobiję i obrażę moje dzieci". Nie, wszystko dzieje się inaczej. Człowiek staje się "zły" pod wpływem pewnych okoliczności, trudności, ciosów losu. Aby przestać nienawidzić swojego ojca, musisz zrozumieć, dlaczego tak się stało.
Praktyczne zadanie. Śledź życie swojego ojca. Przesłuchujcie dziadków, sąsiadów, matkę na temat wydarzeń, które wydarzyły się w jego życiu. Zapisz informacje na arkuszu, aby nie zapomnieć. Kiedy obraz jest złożony, wyobraź sobie siebie na swoim miejscu.
Wyrzuć negatyw i wybacz
Nienawiść łączy w sobie wiele różnych uczuć. To obraza i rozczarowanie, pogarda, gniew, użalanie się nad sobą. Aby powstrzymać zepsucie życia, ważne jest, aby pozwolić nienawidzić. Jak to zrobić:
-
Wydrukuj zdjęcie ojca, przymocuj je do poduszki. - Daj mu wszystko, co się gotuje. Powiedz mi, jak cię skrzywdził.
- Wołaj, krzycz, bij poduszkę swoim obrazem, płacz.
- Kontynuuj sesję, aż skończy się uraza i złość, a wewnątrz jest pustka.
Wydrukuj zdjęcie ojca, przymocuj je do poduszki.Czasami może to zająć kilka sesji. Powtarzaj je codziennie, wiele razy, aż poczujesz, że nie jesteś już w stanie się złościć. Kiedy zauważysz poważną ulgę negatywną, sprawdź swój stan za pomocą małego testu. Wyobraź sobie ojca i powiedz: "Wybaczam ci". Jeśli fraza przychodzi łatwo, możesz przestać bić poduszkę. Czas iść.
Zbuduj bezbolesną relację ze swoim ojcem
Kiedy zrozumiesz, że twój ojciec jest nieszczęśliwym człowiekiem i wybacz mu jego działania, musisz nauczyć się z nim ponownie komunikować. Powinna to być komunikacja dwóch dorosłych, zbudowana na wzajemnym szacunku. Praktyczne wskazówki:
- Zacznij od zera. Nie zniżaj się do oskarżeń i obelg.
- Jeśli masz siłę i pragnienie, spróbuj pomóc swojemu ojcu we właściwym kierunku.
- Znajdź wspólne tematy do rozmowy, a jeszcze lepiej ogólną lekcję.
- Zacznij poświęcać więcej czasu na samorozwój.
Być może z czasem będziesz mógł zaprzyjaźnić się ze swoim ojcem. Wszyscy popełniamy błędy, a jeśli dana osoba jest ich świadoma, musisz dać mu szansę. Jeśli, Twoim zdaniem, sytuacja jest beznadziejna, a komunikacja z rodzicem powoduje tylko ból, to trzeba odejść na jakiś czas. Kiedy wspólne mieszkanie będzie prawem do myślenia o przeprowadzce. W takim przypadku nie zapominaj, że z czasem sytuacja może ulec zmianie.
Porada autora. Dzieci, które nienawidzą swojego ojca często skarżą się na swoją matkę: "nie są chronione", "nie odstraszają", "tolerowane zastraszanie". Bardzo ważne jest ustalenie obrażeń zadawanych przez oboje rodziców. Zrozum, przebacz i staraj się nie powtarzać swoich błędów.
Nienawiść w okresie dojrzewania
Relacje rodziców i nastolatków rzadko są doskonałe. Od około 12-13 lat dzieci zaczynają dorastać. Chcą się uczyć i "podbijać" ten świat, aby sprawdzić się na siłę.
Wielu rodziców tego nie rozumie i zaczyna karać i wprowadzać zakazy bardziej niż kiedykolwiek: "no gulek", "spóźnisz się na minutę, zostaniesz w domu na tydzień", "po prostu spróbuj przynieść dwójkę, zdmuchnij", "nie wyczyściłeś pokoju, to znaczy, że zostaniesz bez komputera i tablet. " Ojcowie są szczególnie nieskrępowani pod względem działań edukacyjnych. Nie rozumieją, że jest za późno, aby ukarać dziecko w tym wieku. Jako minimum znienawidzi swoich rodziców, a co najwyżej w ogóle ucieknie z domu.
W tej sytuacji musisz pracować z rodzicami i dzieckiem. Ojciec musi nauczyć się być przyjacielem, mentorem, przykładem i matką pomocnikiem i przyjacielem. Nastolatek z kolei musi starać się być bardziej powściągliwy, traktować rodziców z szacunkiem, słuchać i ufać.
Prawdopodobnie w każdym idealnym świecie każde dziecko żyje w pełnej rodzinie z kochającym tatą i mamą. Ale rzeczywistość jest inna. Takie jest życie. Trzeba zaakceptować niedoskonałe relacje z ojcem jako dane i, jeśli to możliwe, próbować je zmienić.
Lada, Vyshny Volochyok
