Pytanie retoryczne brzmi: jak skuteczny mówca jest używany do przekonywania lub przyciągania uwagi. Ale jak nauczyć się, jak ustawić to poprawnie, aby nie wpaść w niezręczność? Opowiemy o wszystkich zawiłościach używania tej figury retorycznej.
Co to jest pytanie retoryczne
Pytanie retoryczne jest zwrotem, który w formie pytania nie wymaga odpowiedzi. W rzeczywistości to stwierdzenie jest z intonacją pytającą, łatwo przekształconą w zwykłe zdanie.
Błędem jest człowiek. - Czy to ludzkie popełniać błędy?
Jeśli dojdzie do choroby, należy ją leczyć. - Czy muszę być leczony, gdy nadejdzie choroba?
Takie odwołanie sugeruje, że wszyscy adresaci znają odpowiedź z góry, więc nie będą wypowiadali swoich myśli na głos. Ale świadomość nadal będzie odpowiadać, tworząc wewnętrzny obraz i strumień skojarzeń. Iluzja rozmowy i dialogu sprawia, że słuchacze są zaangażowani, chociaż w rzeczywistości każdy może pozostać na swoim terytorium, w którym jest wygoda.
Najczęstsze pytanie retoryczne można znaleźć w prozie i poezji, dziennikarstwie, artykułach na tematy publiczne, przemówieniach politycznych i debatach.
Ta postać stylistyczna ma następujące funkcje:
- Podkreśl ekspresję;
- Poddać się maksymie emocjonalnej kolorystyki;
- Zwróć uwagę na głośnik;
- Przejdź do określonego wydarzenia lub lokalizacji;
- Wzbudzić ciekawość o sobie lub swoim występie;
- Aby zaangażować się w rozmowę;
- Nacisk na kontrast, przeciwieństwa;
- Aby zacytować, wspomnij o celebrytce, odwołując się do jej doświadczenia.
Jakie są pytania retoryczne
- Przesłuchująca retoryka. Osoba formułuje frazę w taki sposób, aby dać emocjonalną ocenę tego, co się dzieje, aby wyrazić osobistą postawę:
Jak mogę zapomnieć o telefonie w domu? (potępienie własnego zamieszania, cechy charakteru).
- Zachęta. Mają charakter mentorski, wzywając do działania, ale są sformułowane łagodniej niż zamówienie.
Nadal nie zamierzasz iść na najwyższą półkę? (uprzejma, ale ostra prośba o przeniesienie się do twojego miejsca w pociągu).
- Negatywny. Zaprzeczają pewnym zdarzeniom lub zjawiskom, chociaż w ich strukturze nie ma cząstki "nie".
To było kiedyś 18 lat: czy mogę odzyskać czas temu? (żałować przeszłości, świadomość tego, że młodzież nie wraca).
- Twierdząco. Wzmacniają one własną sprawiedliwość. Charakteryzuje się kategoryczną, wyraźną emocjonalnością, asertywnością, czasami nawet arogancją.
Jak możesz się tak ubierać? (zaniedbanie, potępienie pojawienia się innej osoby).
Czy są ludzie, którzy nie lubią czekolady? (przekonanie, że czekolada powinna wszystko uwielbiać, zaskoczyć odrobiną ironii).
Pytanie retoryczne może zawierać zarówno komunikaty negatywne, jak i pozytywne:
- Empatia, opieka, wsparcie:
Czy jesteś chory?
Zrobiłeś to, co trzeba. Kogo by to było?
Czy szef kuchni nie zdaje sobie sprawy, że także jesteś żywą osobą?
- Cynizm, prowokacja, sarkazm:
Jak możesz być taki wolny?
Czy myślisz, że jeden taki?
A jaki będzie twój następny błąd?
Jak zrozumieć pytanie retoryczne: 4 wskazówki
Każdy ma swoje własne postrzeganie świata, więc nic dziwnego w tym, że słyszana postać mowy wydaje się niezrozumiała. W tym przypadku warto poświęcić czas na dokładne zrozumienie znaczenia, które nosi te słowa.
- Jeśli fraza jest "wyciągnięta" z utworu literackiego, należy ją rozpatrywać w kontekście epoki, w której żył autor, wizerunku bohatera, a także głównej idei samego tekstu.
- Większość otwartych pytań stała się idiomami, można je znaleźć w słowniku jednostek frazeologicznych i popularnych wyrażeń. Tam mówi się im o ich pochodzeniu, podaje się przykłady, w których należy używać tej figury.
- Pereinachit odwołania, tak, że staje się oświadczenie: "Sam jestem wrogiem?" ("Ja sam nie jestem wrogiem").
- Weź pod uwagę przenośne lub ukryte znaczenie. Często mówca, używając różnych stylistycznych postaci, próbuje zasłonić esencję, aby nie wydawać się zbyt banalny.
Jak i gdzie poprawnie używać retorycznie
Zanim skorzystasz z retorycznego pytania, dobrze jest zapoznać się z osobliwościami jego formułowania:
- Zastanów się, jaką myśl powinna przekazać ta postać, jak wpłynąć na słuchacza.
- Upewnij się, że w tej sytuacji komunikacyjnej można uniknąć niejasności, nieporozumień.
- Zminimalizuj problem, usuwając z niego niepotrzebne, niezrozumiałe, rozpraszające lub zbyt skomplikowane słowa.
- Aby przyciągnąć uwagę publiczności i sprowadzić ją z miejsca, ta retoryczna postać musi być użyta na początku mowy.
- Podsumowując, należy go użyć na końcu monologu.
- Takie pytania są odpowiednie do stosowania wraz z innymi tekstami w języku hebrajskim: wykrzyknik i odwołanie.
- Wszystkie rewolucje wymagają jasnej i poprawnej wymowy, pewności głosu, a także akompaniamentu z odpowiednimi wyrazami twarzy i gestami.
Odpowiednio sformułowana postać stylistyczna zapamiętana jest od dawna, popycha do refleksji i powoduje przerwę w formie milczącej ciszy widowni. Jeśli tak się stanie, sukces zostanie osiągnięty.
Kiedy pojawia się pytanie retoryczne
Najczęściej pytanie retoryczne stawia się w dwóch przypadkach:
- Kiedy odpowiedź jest zbyt oczywista, komunikator musi tylko zostać popchnięty do wniosków lub myśli.
Nie zmuszasz nikogo do miłowania czytania, jeśli nie wzbudzisz zainteresowania literaturą. Czy nie będzie pił, jeśli nie będzie miał pragnienia?
- Kiedy odpowiedź na pytanie nie jest znana nikomu lub w ogóle nie istnieje.
Kto jest winien?
Co robić
Pytanie retoryczne - tajna broń Churchilla
Brytyjski mąż stanu i postać polityczna Winston Churchill przeszedł do historii jako mistrz retoryki, myśliciel, pisarz, dziennikarz. Jego występy były oszałamiającym sukcesem, wpływającym na bieg historii. Słowo stało się dla niego prawdziwą bronią, powodującą zdrowy rozsądek dużej publiczności.
W 1941 r., Po japońskim ataku na Pearl Harbor, pan Churchill został zaproszony do wzięcia udziału we wspólnym spotkaniu kongresowym. W swoim przemówieniu, po przeczytaniu "listy wyrządzonych szkód", stwierdził, że nie znalazł logicznego wytłumaczenia dla działań Japończyków i uważał ich za ludzi, którzy stracili rozum. Po dłuższej przerwie mówca zapytał:
Jak myślisz, kim oni są?
Reakcja sali nie trwała długo. Obecni senatorowie, politycy, dziennikarze wstali ze swoich foteli, wybuchając aplauzem. To pytanie retoryczne, podniesione przez Churchilla we właściwym czasie, mówiło więcej niż godziny przemówień innych kongresmenów.
Churchill ujawnił sekret swoich umiejętności oratorskich: odbiór silnego pytania retorycznego można wykorzystać w monologu tylko raz. Warunek wstępny jest następujący: powinien brzmieć prosto i ostro. Jedna linia to idealna długość dla tej postaci mowy.
Pytanie retoryczne może być potężną bronią każdego mówcy, jeśli nauczy się go używać. Jest to łatwe, jeśli pamiętasz kilka ważnych zasad, trzymaj się naszych zaleceń i weź pod uwagę tajemnicę Churchilla.
