Co to znaczy prawdziwie kochać osobę

Co to znaczy prawdziwie kochać osobę? Miłość, podobnie jak inne ludzkie uczucia, jest trudna do opisania. Każdy rozumie i opisuje to na swój własny sposób. Dla niektórych jest nieszczęśliwa, nieszczęśliwa, dla innych namiętna lub cierpliwa, troskliwa. Jest miłość do rodziców, Bóg, przyjazny. Jednoczy typy miłości skupiają się na obiekcie - zainteresowanie, uwagę, pieczenie.

Jeśli osoba kochająca jest psychicznie zdrowa, to uczucie daje mu radość, wiarę, szczęście, napełnia go siłą. Z drugiej strony neurotyk jest bardziej skłonny do strachu przed utratą osoby, tęsknoty, zazdrości To, jaka będzie miłość, zależy w dużej mierze od wewnętrznych cech osoby, jej charakteru, stosunku do ludzi, świata, do siebie.

Taka inna miłość

Możesz kochać osobę na różne sposoby. Nawet starożytni filozofowie Grecji opisywali takie rodzaje miłości jak agape, lyudus, eros, storge, philia, pragma, mania.

Każda z nich ma swoją własną charakterystykę:

Eros - namiętna miłość. O niej piszą wiersze i kręci filmy. Eros popycha ludzi do wyczynów, zmuszając ich do podejmowania pochopnych działań. Taka miłość pragnie posiadać przedmiot. Charakteryzuje się silnymi emocjami, pożądaniem, zależnością, entuzjazmem, pasją. Niestety eros jest krótkotrwały i często niszczy los. Czasami wpada w inne formy miłości.
Ludus - powierzchowna gra o miłości, której celem jest dobra zabawa. Osoba, która doświadcza lyudusa, myśli więcej o sobie niż o obiekcie miłości. Łatwo pozwala na zdradę, duchowa udręka jest mu obca. Kiedy pojawia się nuda, relacja załamuje się. Niektóre źródła traktują ludzi jak seks bez zaangażowania.
Filia to miłość oparta na przyjaźni lub pokrewieństwie. Grecy opisali to jako najbardziej bezinteresowną, szczerą, bezwarunkową miłość. Filia jest świadomym wyborem osoby, która kocha ten lub ten przedmiot. Taka miłość daje partnerowi wolność bycia sobą, akceptując ją w pełni swoimi mocnymi i słabymi stronami.
Storge - czuła miłość. Poczucie storge nie powstaje samo z siebie, jest kontynuacją innych rodzajów miłości. Najczęściej spotykane w parach, które mieszkały razem przez 10 lub więcej lat. Dla charakterystycznego elementu miłości przyjaźni.
Agape - ofiarna, bezinteresowna miłość. Różni się w pragnieniu dawania, nie żądając niczego w zamian. Kiedy przeżywa agape, osoba życzy szczęścia obiektowi miłości, nawet jeśli dokonuje wyboru nie na swoją korzyść. Taka miłość opiera się na samozaparciu, daniu siebie, przebaczeniu i protekcjonalności. W chrześcijaństwie agape jest miłością Boga do człowieka.
Pragma to przyziemna, wyrachowana miłość. Pragma to mieszanka storgue i ludus. Osoba świadomie wybiera kogo zakochać się, na podstawie zalet partnera lub korzyści wynikających z małżeństwa z nim. Zaspokaja umysł, ale nie serce. Eragos i agape są obce pragma.
Mania jest obsesją miłości. Ciężkie, wyniszczające uczucie, któremu towarzyszy bezsenność, odmowa jedzenia. Człowiek kieruje się wszechogarniającą namiętnością, zazdrością, pragnieniem posiadania. Może skutkować samobójstwem lub prowadzić do problemów z psychiką, zdrowiem fizycznym. Jest to połączenie Erosa i Ludusa.

Szczęście czy udręka?

Miłość nie jest doświadczaniem szczęścia. Miłość jest wielopłaszczyznowa, może wywyższać się na niebie lub być przedmiotem nieludzkiej udręki. Uczucia nie podlegają rozumowi. Reakcja emocjonalna jest zawsze szybsza niż intelektualna. Taka jest natura człowieka.

Ale co sprawia, że miłość jest szczęśliwa lub nieszczęśliwa? Tylko my sami, ludzie. Uczucia są odbiciem wewnętrznego świata. Przygnębiona, neurotyczna osoba częściej doświadcza miłości - erosu lub manii, spokojnego i duchowo rozwiniętego - agape, filii i storga, przyziemnej - pragmy lub lyudus.

Ale co z niespełnioną miłością, pytasz? Oczywiście, nawet najpiękniejsza osoba może znajdować się w sytuacji, w której jego uczucia są nieodwzajemnione. Ale możesz wyjść z tego na różne sposoby. Na przykład, cierpieć i narzucać obiekt miłości lub wykluczyć go z widoku, by rozproszyć go czymś innym. Z reguły silne emocje są charakterystyczne dla erosu i manii, które znikają dość szybko.

Podsumowując, chcę dodać na własną rękę. Z punktu widzenia psychologii i filozofii kochanie człowieka nie zawsze jest radością i szczęściem. Medycyna ogólnie definiuje miłość jako chorobę. Ale mimo to trzeba czknąć i wierzyć w piękną, szczęśliwą miłość. To Ona czyni nas ludźmi, daje nam takie wspaniałe cechy, jak czułość, troska, współczucie, poświęcenie.

Dzięki miłości, w tym nieodwzajemnionej, powstało wiele wspaniałych dzieł, które dotykają serc po wiekach. Ponadto nic nie może zastąpić miejscowego, ciepłego pobocza w pobliżu. Najważniejsze to znaleźć i zachować miłość, budować relacje, które przyniosą szczęście im obojgu przez wiele, wiele lat!