Temat tego artykułu dobra organizacja umysłowa. Tutaj spróbuję zrozumieć, co charakteryzuje ten rodzaj struktury mentalnej i czy jest to typ w ogóle. Dobry lub zły. Ponadto zbuduję rozumowanie wokół tej koncepcji i odpowiem na pytanie, czy wynikiem rozwiniętej osobowości, wielkiego talentu jest skłonność do lęku, głębokich i silnych uczuć, nadwrażliwości i depresji.
Przecież uważa się, że z reguły wykształceni, inteligentni, utalentowani, kreatywni ludzie są najbardziej wyrafinowanymi i wrażliwymi, a zatem cierpią najbardziej, w przeciwieństwie do szczęśliwej, ale przeciętnej większości.
Na zakończenie artykułu udzielę porad osobom o dobrej organizacji mentalnej, pomogę ci dowiedzieć się, czy powinni żyć z tą jakością, czy pozbyć się jej z zestawu szkodliwych wad.
Czym jest cienka organizacja mentalna?
Czym więc jest subtelna organizacja mentalna? Uważa się, że jest to szczególny rodzaj umysłu, przejawiający się w ludziach subtelnej wrażliwości. Nosiciele tego typu mają zdolność do głębokich i silnych doświadczeń, zwiększonej percepcji, żywych emocji. Według wielu osób subtelna organizacja mentalna jest wynikiem rozwiniętych uczuć i inteligencji, wielkiego talentu, wyrafinowania i silnego poczucia moralnego.
To, co zwykli ludzie uważają za wadę: impulsywność, drażliwość, niezdolność do powstrzymywania emocji, lęk, zniechęcenie, nieśmiałość, lękliwość - dla osoby o doskonałej psychicznej organizacji jest prawie zbiorem dowodów na jego wielki umysł i talent! Jest artystą, stwórcą lub po prostu bardzo szczupłą osobą, wszystkie te cechy są wynikiem jego utalentowanej natury, jak sądzimy, i najprawdopodobniej osoba subtelnej mentalności myśli o sobie.
Mity, które wymyślamy
"Chociaż był pod silnym wpływem Haywarda, nie mógł się z nim zgodzić, że niezdecydowanie jest dowodem świetnej mentalnej organizacji; był zły na uśmiech, z którym Hayward patrzyła na swoją prostolinijność.
~ S. Maugham - Ciężar męki
Muszę się nie zgodzić z tą opinią. Nie ma subtelnej duchowej organizacji: moim zdaniem jest to wielka bzdura, z którą wielu ludzi czuje się dobrze z wiarą (dlatego ten artykuł znajduje się w dziale "mity").
Faktem jest, że wielu z nas jest tak zorganizowanych, że zawsze jesteśmy gotowi wypełnić całą naszą osobistą jakość jakimś niebanalnym, pozytywnym znaczeniem, szczególnie jeśli proces ten jest aktywnie zasilany przez opinię publiczną. Bezbronny, nieskrępowany, małomówny, niepewny człowiek nagle odkrywa, że istnieje coś takiego jak "delikatna mentalna organizacja", a to, co wcześniej uważał za wady, okazuje się po prostu wynikiem jego wyrafinowania, swoistym przejawem oryginalności wśród nieuprzejmych i proste.
W rezultacie ta osoba bez trudu próbuje samemu stworzyć etykietę, która sprawia, że jego niedociągnięcia mieszczą się w kategorii niemal meritum! Wszakże dzięki temu może myśleć o sobie nie jako o słabej słabości i słabej woli, ale jako złożony i wyrafinowany!
Powtarzam, że nie ma subtelnej duchowej organizacji, w zwyczajowym rozumieniu tego terminu, ale jest tylko zestaw pewnych cech, które otrzymują jakościowy koloryt, niezależnie od tego, do którego obiektu należą. Słabość i emocjonalne nietrzymanie moczu są złymi cechami i nie ma znaczenia, kim są, poetą ery oświecenia lub sprawcą w pobliskim sklepie.
Obecność tych cech sugeruje, że ich nosiciele nie zawracali sobie głowy rozwijaniem w sobie woli i zdolności do samokontroli. ALL! Nie oznacza to żadnego bezpośredniego związku z czyimś talentem, brakiem talentu, inteligencji czy głupoty.
Cierpienie - dużo geniuszy?
Wielu błyskotliwych, utalentowanych ludzi miało wiele dziwactw i rzeczywiście charakter wielu z nich można opisać subtelnością typu duchowego. Ale nie wynika to bezpośrednio z ich talentu. Moim zdaniem wynika to z faktu, że osoba obdarzona jakimś wrodzonym darem, osiąga znacznie większy sukces w stosowaniu swojego talentu niż wszystkie inne.
Dla błyskotliwego szachisty nie jest konieczne rozwijanie cech, które wymagają sportowe gry w szachy, aby błyszczeć na sportowym Olympusie. Mniej utalentowany szachista musi być odporny emocjonalnie, zdyscyplinowany, aby osiągnąć sukces. Geniusz nie jest konieczny. Z racji swojego talentu może być bardziej osłabiony i leniwy niż jego rywale, ale mimo to osiąga lepsze wyniki niż oni!
Przykład o genialnym szachistą pochodzi z prawdziwej historii. Chciałem wyjaśnić im, że utalentowani ludzie otrzymują mniej bodźców do harmonijnego rozwoju niż ludzie, którzy są bardziej przeciętni, ponieważ dzięki darowi ich działalność jest im niezwykle łatwo i bez żadnej pracy nad rozwojem innych cech.
Geniusz jest w stanie zdobyć światowe uznanie i bogactwo kosztem swojego talentu i może być pełnym dzieckiem we wszystkich innych dziedzinach życia, które nie są związane z jego główną pracą. U osoby pozbawionej fenomenalnych zdolności taka sztuczka bardzo rzadko przechodzi: chcesz tego czy nie, życie zmusi cię do wzrostu i rozwoju.
Geniusz, jak powiedziałem, pozostaje dzieckiem, wiele cech jego natury pozostaje w powijakach, tylko dlatego, że ich nie rozwinęły. Brak takiego rozwoju jest tylko skutkiem ubocznym jego talentu, a nie bezpośrednim, ponieważ gdyby chciał stać się bardziej zdecydowany, silnej woli, silnej w sprawach życia, stałby się jednym, nic by go nie powstrzymało.
Ale ktoś decyduje, że geniusz go nie potrzebuje. Chociaż, na przykład, Einstein, pomimo obrazu szalonego naukowca, był harmonijnie rozwiniętą osobą, sądząc po swojej biografii. Nie możemy mówić o subtelnościach duchowej organizacji Einsteina, ponieważ, jak widać, była ona nieobecna, pomimo oczywistego talentu.
Biorąc pod uwagę wszystkie te argumenty, chcę udowodnić brak bezpośredniego związku między talentem a takimi cechami jak charakter, wola, pewność siebie - brak rozwoju, który często jest maskowany przez pojęcie "subtelnej organizacji mentalnej". Utalentowani ludzie nie cierpią z powodu talentu, ale dlatego, że nie potrafią rozwiązywać problemów, które dla innych ludzi nie są problemami. To ich słabość, zaniedbanie, a nie zasługa!
Czas nazywać rzeczy po imieniu
"Bezpretensjonalnie wziął żądzę za wzniosłe uczucia, słabość do nietrwałości artystycznej natury i lenistwo filozoficznego spokoju. Jego umysł, wulgarny w swych próbach wyrafinowania, postrzegający wszystko w nieco przesadnej formie, jest niejasny, poprzez pozłacaną mgłę sentymentalizmu. Kłamał, nie wiedząc, że kłamie, a kiedy inni w tym wyrzekli go, powiedział, że kłamstwo jest piękne. "
~ S. Maugham - Ciężar męki
Nie powinieneś traktować swojej nadmiernej emocjonalności jako szczególnego rodzaju wyrafinowania. Najprawdopodobniej jest to po prostu zepsute uczucie. Nalegam, aby nazywać rzeczy własnymi imionami, pozbywać się ich wad i nie chować się za błotnistymi terminami, takimi jak "cienka mentalna organizacja" lub "bogaty wewnętrzny świat".
Ten artykuł, podobnie jak wszystkie inne artykuły na moim blogu, opiera się na osobistym doświadczeniu. Kiedyś wydawało mi się, że przyczyny mojej depresji, nieśmiałości, emocjonalności, nieśmiałości i niezdecydowania są zakorzenione w jakiejś specjalnej, wyrafinowanej i złożonej strukturze mentalnej, to jest w pewnym wyjątkowym typie osobowości, a nie we wspólnym braku.
Oczywiście, było to wygodne, ponieważ uwolniło mnie od odpowiedzialności za moje złe cechy: typ duchowy i to wszystko - nie jestem za nic winny. Oto jak jestem, wszystko wyrafinowane i czuję.
Ale pracując nad sobą zdałem sobie sprawę, że moje niedociągnięcia mają znacznie bardziej prozaiczny charakter niż jakiś subtelny typ osobowości. Zdałem sobie sprawę, że wrażliwość jest po prostu konsekwencją chwiejnego układu nerwowego, emocjonalność jest po prostu niezdolnością do kontrolowania emocji i bolesną obsesją na punkcie własnych doświadczeń, a nieśmiałość i izolacja są wynikiem złożoności i zwątpienia. I zacząłem pracować nad wykorzenieniem tych cech i od tego czasu osiągnąłem znaczący sukces.
Piszę to nie po to, by pochwalić się moimi osiągnięciami w oparciu o samorozwój, ale aby pokazać wam na własnym przykładzie, że tak zwana "delikatna mentalna organizacja" nie jest jakąś osobowością związaną z wami, ale tylko zestaw szkodliwych cech, których każdy może się pozbyć!
Jeśli doświadczasz niedogodności związanych z brakiem komunikacji, nieśmiałości i lęku, nie musisz położyć kresu tym cechom, myśląc, że należą one do tego rodzaju przewoźnika, którym jesteś. Każda osoba może się zmienić, stracić swoje braki i rozwinąć swoje najlepsze cechy, tak jak ja. Jeśli pójdziecie za moim przykładem, "subtelna mentalna organizacja" stanie się dla was także bezsensowną ciekawością i haniebną wymówką dla waszych słabości.
Wskazówki dla "wyrafinowanych" ludzi
Tak więc, mogę doradzić ludziom, którzy wierzą, że mają świetną mentalną organizację.
Przestań się tagować
Próba zdefiniowania własnej osobowości w ramach pewnego duchowego typu jest przypisaniem etykiety, która, jak widzieliśmy wcześniej, bardzo z grubsza podsumowuje mnogość zjawisk, tworzy nieistniejące połączenia i ukrywa przed wami prawdziwą naturę rzeczy. Łatwo powiedzieć "mam cienką strukturę wewnętrznego świata", więc jestem taki i taki, a potem pluję na to. O wiele trudniej jest zacząć analizować swoje słabości, zdawać sobie sprawę z przyczyn swoich niedociągnięć i kierować działania, aby je wyeliminować.
Mniej imituj bohaterów dzieł sztuki
Wspaniała lektura, silna miłość do kina światowego czy teatru, w połączeniu z twoją przerostową percepcją może wywołać jeden nieprzyjemny efekt. Mianowicie fakt, że nieświadomie starasz się wprowadzić swój świat emocjonalny zgodnie z charakterem bohatera dzieła sztuki.
W literaturze klasycznej i teatrze widzimy przesadną pasję i rozdęte doświadczenia emocjonalne i zaczynamy myśleć, że silne emocje są własnością naprawdę subtelnych natur. Zapominamy, że dramat, to dla tego i dramatu, aby dramatyzować (wybaczyć tautologię), aby umieścić ekstremalne cechy życia.
Z tego powodu zaczynamy przeceniać nasze emocje, zachowywać się jak bohaterowie książek lub przedstawień, ponieważ w gorących podmuchach emocjonalnie widzimy wyrafinowanie, bogactwo wewnętrznego świata, a nie banalną niezdolność do trzeźwości, pozbawioną emocji myślących.
Przestańcie nieświadomie naśladować bohaterów starych powieści, ponieważ często zachowują się bardzo głupio. Na przykład samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości nie jest dumnym i romantycznym aktem, ale wielką głupotą i słabością, konsekwencją braku zrozumienia natury twoich emocji, niemożności znalezienia trzeźwego i rozsądnego rozwiązania problemów.
Nie, to nie jest tragedia, ponieważ ta ostatnia implikuje sytuację, w której dana osoba stała się ofiarą niekontrolowanych elementów. Tutaj po prostu nie mógł sobie poradzić z emocjami.
W dziełach sztuki ciągle pojawiają się problemy nadęte z powodu ciekawostek przez samych bohaterów, nieprzemyślane, impulsywne działania prowadzące do tragedii i niekontrolowanych uczuć. Ta psychologia przypomina zachowanie dziecka: impulsywność, nietrwałość, przewagę emocji nad zdrowym rozsądkiem. Nie powinieneś przyjmować tego rodzaju psychiki i wymyślić dla niej pięknej nazwy.
Uwalniaj swój temperament
Czy jesteś zbyt wrażliwy? Naucz się kontrolować swoje emocje. Jesteś ciągle nieśmiały - pracuj nad sobą, aby przestać być nieśmiałym. Czy często się denerwujesz? Dowiedz się, jak przestać się denerwować. Materiały mojego bloga pomogą ci rozwinąć twoje słabości i przestać widzieć w nich nieodłączne właściwości twojego duchowego świata.
Co tracimy, gdy tracimy wspaniałą mentalną organizację
Błędem byłoby myśleć, że jeśli pozbędziesz się tego, co nazywa się "subtelną organizacją mentalną", utracisz na zawsze to, co wiąże się z pozytywną stroną tego zjawiska: umiejętność odczuwania ludzi, subtelnego postrzegania dzieł sztuki, empatii wobec bliskich, cieszenia się pięknem natury i itp.
Zapewniam was, że umiejętności te w żaden sposób nie są powiązane z przerostem emocjonalności, nietrzymaniem moczu i słabym charakterem. I wszystkie niespójności zjawiska uwzględnione w artykule wynikają z faktu, że te rzeczy próbują połączyć się i zjednoczyć w ramach terminu opisującego to zjawisko! Jakby odważna, o silnej woli, pewna siebie osoba nie byłaby zdolna do kreatywności, zrozumienia sztuki, empatii, w przeciwieństwie do słabej i wrażliwej osoby.
Wcale tak nie jest. Termin "subtelna mentalna organizacja" został ukuty w celu usprawiedliwienia braku rozwoju niektórych cech przez fakt posiadania innych cnót ("Jestem tchórzliwy i zachowany w sobie, ponieważ jestem bardzo sprytny, utalentowany, itp.). Ale w harmonijnej osobowości wszystkie dobre cechy rozwijają się jednocześnie: ktoś może być utalentowany, inteligentny i twórczo uzdolniony, podczas gdy będzie w stanie poradzić sobie z zadaniami życiowymi, komunikować się z ludźmi i być w stanie odważnych i decydujących środków.
W końcu nikt się nie wtrąca. To, o czym nieustannie zapominają ci, którzy wierzą w jakąś mityczną duchową organizację.
