W realnym świecie kwestia korzyści z realizmu wygląda dość dziwnie. Na pierwszy rzut oka odpowiedź wydaje się oczywista. Oczywiście - to bardzo ważna cecha osobowości. Tacy ludzie obiektywnie oceniający życie, odpowiednio, są w nim lepiej zorientowani. Ale prawda, z reguły, unika skrajności. Realista oczywiście ma przewagę nad idealistą, ale nie jest odporny na niedociągnięcia. Jakie są jego plusy i minusy? Czy ludziom trudno jest żyć z tym typem? Czy warto wychowywać realistę dla swojego dziecka? Porozmawiajmy na ten temat bez zbytniego idealizmu.
Kto jest realistą?
Realistą jest osoba, która obiektywnie ocenia wydarzenia. Charakteryzuje się pragmatyzmem, zdrowiem, roztropnością. Jest mało prawdopodobne, by otrzymał sławę marzyciela i wynalazcy. I nie powinieneś myśleć, że realista nie może być optymistą. Po prostu dla tego typu myślenia potrzebuje więcej argumentów niż idealista.
Realiści zazwyczaj unikają fantazji i subiektywności.
Przestrzegają zasad obiektywnej percepcji świata. Należy pamiętać, że istnieje kilka rodzajów realizmu, które mogą się znacznie różnić od siebie. Omówimy tę klasyfikację dalej.
Rodzaje realistów
Realista może być podatny na optymizm lub pesymizm. W rzeczywistości jest to główna klasyfikacja tego typu osobowości. Ludzie nie są robotami, dlatego każda sytuacja jest oceniana przez pryzmat ich doświadczenia i światopoglądu. Nawet najbardziej kompletny realista widzi świat, jak chce go widzieć. Tutaj należy narysować paralelę z muchą i pszczołą. Obaj nie są skłonni do marzeń, tylko pierwszy zwraca uwagę na śmieci, a drugi na łąki kwiatowe. I nie można ich nazwać idealistami. Każdy cel jest bardziej niż pragmatyczny - jedzenie i przetrwanie.
W zależności od wychowania i doświadczenia życiowego, realistom może nieco "przesadzić" lub "rozcieńczyć" ich zaufanie do sukcesu. Od tego nie stają się idealistami. Po prostu realistycznie oceniaj ich możliwości, starając się przewidzieć możliwy wynik nadchodzących wydarzeń. Albo po prostu zinterpretuj sytuację, opierając się na osobistych przekonaniach. Na przykład żona opuściła mężczyznę na inną. Można powiedzieć, że miała szczęście dla swojej nowej wybranki. Inny wyrazi opinię, że to szczęście dla pierwszego. W rzeczywistości obaj realiści po prostu interpretowali to wydarzenie na różne sposoby.
Filozofowie stworzyli bardziej złożoną klasyfikację realizmu, który należy raczej do sfery wiedzy niż do psychologii:
- Naiwny - oparte na logice i zdrowym rozsądku;
- Naukowe - bada obiektywną prawdę, nie negując subiektywnej roli badacza w tworzeniu teorii;
- Krytyczny - przyznaje się do błędnego wyobrażenia o świecie.
Chociaż ten podział bardziej dotyczy nauki niż sfery domowej, można porównać te zachowania z zachowaniem zwykłych ludzi. Niektórzy reali absolutyzują swoją wiedzę i doświadczenie. Inni przyznają się do możliwości błędnego postrzegania. Jeszcze inni są ogólnie sceptycznie nastawieni do wszystkiego, co się dzieje. W tym samym czasie są one dość łatwe do zidentyfikowania wśród rozmówców.
Jak rozpoznać realistę?
Realista stwarza wrażenie szczerej, otwartej i pewnej siebie osoby. Możesz to szybko określić, po pierwszym odprawie lub planowaniu. Realista unika długich, przesadnie emocjonalnych i abstrakcyjnych rozmów.
Najczęściej ten typ osobowości jest prosty, konkretny, zwięzły. Rzadko słyszysz od niego "wydaje mi się", "może", "prawdopodobnie", itp. Nie musi myśleć, ponieważ istnieją obiektywne fakty. W każdym razie tak obiektywny, jak pozwala na ocenę ludzkiego umysłu.
Realista nie lubi kierować swojej energii w spekulację lub fantazję. Przyciągają go bieżące sprawy, pilne zadania i konstruktywna strona wydarzeń. Dlatego rozmowa z tego typu ludźmi ma bardziej przyziemny charakter. Dobry lub zły, trudny do osądzenia, ponieważ w konkretnej sytuacji takie podejście może mieć konkretne zalety lub wady. Omówimy wszystkie zalety i wady realistów w następnej sekcji.
Dobry czy zły być realistą?
W materialnym świecie realizm wiąże się z obiektywnością i bezstronnością. To stwierdzenie jest prawdziwe, jeśli nie bierzesz pod uwagę duchowego składnika człowieka. W przeciwnym razie trzeba przyznać, że subiektywne doświadczenia są nie mniej realne niż otaczająca rzeczywistość. Im bardziej konkretne jest zadanie, tym skuteczniejszy staje się realista w jego rozwiązywaniu. Ale jeśli chodzi o królestwo duchowe i moc myśli, idealiści wybiegają daleko w przyszłość. Przeanalizujmy te przypadki oddzielnie.
Zalety realistów
W tych dziedzinach życia, w których konieczne są zimne kalkulacje i wyważone decyzje, reali wyprzedzają inne typy osobowości. Subiektywne oceny są im tak obce, że wydaje się, że są jak lustra odzwierciedlające rzeczywistość. Ta właściwość jest niezbędna w obszarach naukowych, technicznych i przemysłowych, gdzie nadmierne snu na co dzień mogą prowadzić do najbardziej nieoczekiwanych konsekwencji. Załóżmy, że jeśli ma być używanych dziesięć miligramów odczynnika, to naprawdę trzeba to zmierzyć w takiej ilości. Nie "oko" lub "najprawdopodobniej", ale naprawdę dziesięć. W tym realistom nie ma sobie równych.
Również tego typu ludzie często przyjmują rolę lidera lub menedżera. Nie jest to zaskakujące, ponieważ zimna kalkulacja realistów pomaga im ocenić sytuację i podjąć najbardziej konstruktywne decyzje. Niezależnie od ról przywódczych, tacy ludzie muszą być reprezentowani w każdym zespole, w przeciwnym razie nadmierny idealizm czasami prowadzi w niewłaściwym kierunku. Są środkiem odstraszającym, dzięki któremu możliwe jest osiągnięcie "pośredniej płaszczyzny" między praktycznością a lotem myśli.
Realiści często osiągają wielki sukces w tworzeniu komfortu domowego i ustanawiania sfery domowej. Rozumieją, że dźwigu nie można naprawić samemu, że dziurawy dach najprawdopodobniej popłynie w kierunku zimy, i że w niedługiej przyszłości zatkane systemy kanalizacyjne zwrócą właścicielom wszystko, w co tak hojnie inwestują. Dlatego realiści zazwyczaj mają czas, aby zapobiec ewentualnym szkodom, unikając ich pogorszenia. Ale nie myśl, że tego typu ludzie są pozbawieni wad, o których będziemy dyskutować dalej.
Wady realistów
Niechęć i niemożność fantazjowania mogą zagrać okrutny żart z każdym realistą. Oczywiście pragmatyczny pogląd na świat jest skuteczny, ale nie w przypadkach, w których trzeba wykazać się pomysłowością i kreatywnością. Tego typu ludzie są znacznie mniej skłonni niż idealiści, by zostać artystami i pisarzami. Rozumowanie według "przyziemnych" standardów jest mało prawdopodobne, aby stworzyć fajną reklamę swoich produktów lub usług.
Ponadto suchy i zwięzły typ komunikacji nie zawsze lubię rozmówcówszczególnie dziewczyny. Jak wiecie, uwielbiają "uszy", a czasami pretensjonalne przemówienie jakiegoś wynalazcy może przynieść większy efekt niż logiczne argumenty realisty. W polityce te ostatnie na ogół nie mają nic wspólnego, ponieważ wyborcy używają "klusków" w ilościach, które są o rząd wielkości większe niż najbardziej ufająca dziewczyna.
Ale to wszystko jest niewielkie w porównaniu z prawdziwym zagrożeniem dla samych realistów. W świecie, w którym działa zasada sprzężenia zwrotnego, optymiści często osiągają znacznie większy efekt. To dlatego, że wierzą w swój sukces, podczas gdy realiści mogą "zrozumieć głowami", że szanse są zbyt małe. Jest mało prawdopodobne, że przynajmniej jeden realista zrezygnuje ze wszystkiego, co nabył w swoim mieście, ze względu na efemeryczną możliwość rozpoczęcia wszystkiego od zera w innym miejscu. Istnieje niewielka szansa, że każdy realista dokona wielkiego odkrycia naukowego. To właśnie marzyciele odkryli kiedyś Amerykę, zaczęli odkrywać kosmos i wymyślili Internet. Z drugiej strony, gdyby nie reali w zespole, wszystkie te odkrycia mogły nie zostać zrealizowane, przełamując surową rzeczywistość pragmatycznego świata.
Jak zachowywać się z realistą?
Przede wszystkim nie trzeba obciążać takiej osoby filozofią i spekulacyjnymi wnioskami. Kiedy komunikujesz się z realistą, dobrze jest zrozumieć, że fakty i wyraźne stwierdzenie tego pomysłu są dla niego ważne. Lepiej, gdy wszystko to jest poparte przykładami z życia. Na przykład, oferując nową kampanię reklamową swojemu partnerowi biznesowemu, który wyróżnia się realizmem, musisz podkreślić, że takie środki już przyniosły komuś zysk. Jest jeszcze lepiej, gdy zostaną ogłoszone konkretne liczby: ile zainwestowano, ile otrzymaliśmy, jaki rodzaj konwersji itp.
W romantycznym związku z realistycznym romansem nie jest tak wiele. Większy dialog będzie oparty na zaufaniu, zrozumieniu, komforcie. Ten typ osobowości nie charakteryzuje się gwałtownymi "heroicznymi" działaniami z wybuchami emocji. Wszystko jest bardzo proste i logiczne. Jeśli pasują do siebie, budują relacje, jeśli nie, wybaczają. W związku z tym, w ich wczesnych latach, realistom trudniej jest porównać się do bardziej marzycielskich rówieśników, ale im są starsi, tym bardziej stają się popularni w stosunku do płci przeciwnej.
Jak kształcić realistę?
Realizator dziecięcy jest zjawiskiem rzadkim, ponieważ jakość ta powstaje, gdy dorasta. Oczywiście, nauczanie dziecka zasad i praw życia jest ważnym ćwiczeniem, ale nie szkodzi jego wyobraźni. Osoba musi rozwinąć obie półkule mózgu. Prawo jest odpowiedzialne za kreatywność. Po lewej - dla racjonalnego myślenia. Kreatywność jest nie mniej ważna niż logika. Jeśli uda ci się połączyć obie cechy, taka osoba będzie o wiele łatwiej przełamać życie. Celowe zabicie "ducha kreatywności" jest więc przestępstwem. Ale nie pobudzanie do odwiecznych "różowych okularów" również nie wchodzi w grę.
Suma powinna być umiarkowana. Edukacja w duchu "złotego środka" jest jednym z najodpowiedniejszych sposobów pracy z dziećmi. O ile, oczywiście, nie ma zadania, aby wyhodować geniusza, który "zepsuje się" lub "strzela". Trzeci nie jest podany. We wszystkich innych przypadkach idealistów powinno się nieco "wylądować", a realiści, wręcz przeciwnie, "wpaść w chmury". W takim przypadku, gdy obie półkule rozwijają się harmonijnie, osoba łączy zalety różnych typów myślenia.
Jednoznaczna odpowiedź na pytanie "Czy realista jest dobry czy zły?" nie istnieje. Wszystko zależy od konkretnej sytuacji. W niektórych momentach pragmatyzm daje korzyści, podczas gdy w innych powoduje niedogodności. Najlepszy ze wszystkich, gdy jakość ta jest zrównoważona przez rozwiniętą wyobraźnię, własną lub partnera. W tym przypadku racjonalne myślenie pomaga przełożyć burzliwe pomysły na rzeczywistość. Dzięki temu dualizmowi dokonują się odkrycia naukowe, a ich wyniki są szeroko stosowane we wszystkich możliwych dziedzinach życia.
