Niektóre cechy początkowo mają wiele wspólnego, więc nic dziwnego, że są zdezorientowani. Na przykład, nie każdy jest w stanie odróżnić poczucie własnej wartości od poczucia własnej wartości. Ponadto można błędnie nadać cechy negatywnej konotacji, nie zdając sobie sprawy z ich znaczenia.
Artykuł omawia różnice między ważnymi koncepcjami. Czytelnicy będą mogli dowiedzieć się o walce z zaburzeniami narcystycznymi oraz o znaczeniu miłości i szacunku dla każdego z nas.
Czym różni się duma od szacunku do samego siebie?
Koncepcje wydają się podobne, ale różnica między nimi wciąż istnieje. Drugi nie jest w stanie istnieć bez pierwszego - bez zaakceptowania się zewnętrznie i wewnętrznie jako całość. Ale niektóre przejawy miłości własnej nie implikują poczucia własnej wartości - na przykład rannych. Wynika to z egoizmu, depresji kompleksów i innych problemów.
Różnica polega na tym, że szacunek koniecznie oznacza miłość. Ponadto każda osoba ma poczucie własnej wartości, czasami przejawia się w nienajlepszych formach. Ogólnie rzecz biorąc, szacunek (nie mylić z dumą) jest znacznie ważniejszą cechą, ponieważ implikuje pełną akceptację wszystkich negatywnych i pozytywnych cech, pracę nad sobą, ignorowanie niepotrzebnych.
Czym jest duma
Miłość własna jest uczuciem nieodłącznym od jakiejkolwiek osoby; pełna akceptacja własnych mocnych i słabych stron. Jest błędnie utożsamiany z egoizmem. W rzeczywistości pomaga osiągnąć sukces, ograniczyć się do niepotrzebnych rzeczy, uniknąć niebezpiecznych sytuacji i nie cierpieć z powodu postępujących kompleksów.
Wokół próżności wielu mitów, które nie próbują obalić. Takie podejście jednostki do samego siebie jest często obwiniane, uważane jest za prawie nieprzyzwoite. W społeczeństwie są bardziej lojalni wobec osób znanych niż pewnych siebie. Powodem jest zazdrość lub przekonanie, że pewne osoby są utrwalone na własnych pragnieniach, ignorują innych i nie mogą mieć silnych uczuć dla innych. Ta ostatnia jest osobliwa dla ludzi, ale korzenie takiego zachowania nie leżą w odniesieniu do samych siebie.
Miłość jest podstawowym uczuciem w naszym życiu. Aby przetestować ją dla siebie jest absolutnie normalne, co więcej, jest to konieczne. Ale trzeba odróżnić to uczucie od bolesnego narcyzmu, wzniesienia ponad resztę, narcyzmu. Wymienione cechy destrukcyjnie wpływają nie tylko na jednostkę, ale także na jej krewnych.
Zraniona duma
Cierpi na osławionych nastolatków, a także dorosłych solidnych mężczyzn i kobiet. Syndrom jest nieodłączny od tych, którzy mają problemy z ego. Tacy ludzie są łatwo dotknięci, beztrosko rzucają ostrym dowcipem, krytykując ich działania / wygląd / wybór hobby, a nawet wyglądają "nie tak". Zraniona duma jest silną reakcją na zewnętrzne bodźce, które objawiają się niemal natychmiast.
Może to być złość, niechęć, pragnienie zemsty lub wszystkie powyższe w tym samym czasie. Wydaje się, że osoba, która chce go upokorzyć, znieważyć; będzie bronił własnej godności. Gotowość do walki po nieszkodliwym żartowaniu z głową daje osławioną osobę, która stara się być nienaruszalna, tworzy wokół siebie "pole ochronne" i boi się opuścić wąską strefę komfortu.
Niemożność ignorowania potencjalnych bodźców powoduje wiele problemów: natrętne myśli, próby dostrzeżenia zagrożenia we wszystkim i trudności w komunikacji. Kiedy nawet przyjaciele unikają spotkań, aby nie widzieć kwaśnej twarzy nieustannie urażonego niezadowolonego przyjaciela, jest to ważki powód do myślenia. Problemy z socjalizacją - nie najgorsze. Znacznie gorsze niż niewystarczająca ocena własnych zachowań i tłumienie kompleksów, które nieuchronnie prowadzą do zaburzeń psychicznych.
Jak walczyć
Przestańcie się gniewać na żart; Nie zwracaj uwagi na frazy powiedziane specjalnie w celu złapania dumy. Człowiek nie staje się brzydki ani przeciętny, ponieważ ktoś głośno obraża - jego osobowość się nie zmienia. Słowa w rzeczywistości nie są obraźliwe: obraza to tylko reakcja na coś.
Łatwiej jest odnosić się do tego, co mówią inni. Czyjeś słowa nie wpływają na stan wewnętrzny. Ale gniew, samo-skręcanie, uraz od zera - wpływają i znacząco. Ci, którzy celowo wypowiadają ofensywne rzeczy, próbują wyrzucić nagromadzony negatyw, a praktycznie każda reakcja respondenta przynosi mu sporą dawkę negatywnych emocji. Ignorowanie lub neutralne podejście jest sprawdzoną obroną, która zachowuje nerwy i samokontrolę.
Czym jest poczucie własnej wartości
Szacunek dla samego siebie jest akceptacją samego siebie; szukaj tego, co będzie optymalne w bieżącym segmencie życia; wybór ulubionych rzeczy; umiejętność abstrakcji od tego, co przynosi rozczarowanie, nieprzyjemne emocje. Koncepcja jest nierozerwalnie związana z miłością do siebie. Bez tego nie da się uświadomić sobie istoty szacunku dla innych ludzi.
Poczucie własnej wartości to nie to samo, co pycha. Ta ostatnia jest przyczyną podobnych działań. Ci, którzy podlegają wpływowi pychy, starają się być szanowani, podziwiani, ale inni traktowani są w najlepszym przypadku protekcjonalnie. Dla nich pierwsze są ich własne aspiracje. Wydawałoby się, że jest to normalne, ale tylko wtedy, gdy pragnienia i aspiracje innych nie są ignorowane.
Szacunek oznacza wybór tego, co jest najlepsze dla danej osoby. Jest to wybór na rzecz zdrowego stylu życia, wymarzonej pracy, hobby dla duszy; odrzucenie toksycznych związków i komunikacji z tymi, którzy są całkowicie nieinteresujący. Tacy ludzie starają się poświęcić jak najmniej czasu na rzeczy nieciekawe, zwracając uwagę na to, że są jak najbliżej. Posiadanie wewnętrznej dumy (nie mylić z dumą) nie zmarnuje czasu na skandale, wyłożenie kart. Pewni siebie nie schodzą do prób podniesienia się kosztem najgorszych cech innych, po prostu ich nie potrzebują.
Na co ma wpływ poczucie własnej wartości
Ta jakość, co najmniej, oszczędza ogromną ilość czasu, zwykle spędzanego na bezużytecznych kłótniach. Staje się to oczywistą próbą głupoty, by udowodnić komuś, że jest ważna, życie kogoś innego dla innych.
Ta ludzka cecha wpływa również na relacje z otoczeniem. Każdy, kto jest świadomy swojej własnej siły, jest gotowy do osiągnięcia celu, nie szkodząc interesom innych, jest w stanie stworzyć silną przyjaźń lub romantyczny związek. Szanujący się ludzie zdają sobie sprawę, że interesy innych są ważne i nigdy ich nie ignorują ani nie drwi. Dlatego takie osoby są honorowane, chętne do komunikowania się i podtrzymywania komunikacji z nimi.
Zamieszanie terminów jest dość zrozumiałym zjawiskiem, ponieważ są one uważane za sąsiednie. Niemniej jednak różnice między zranioną dumą a szacunkiem do samego siebie są czymś więcej niż typowymi cechami. Pierwszą jakość należy wykorzenić, a drugą - "pasza". Oznacza to nie tylko eliminację destrukcyjnych cech, ale także rozwój najlepszych. Pomagając innym, szanując je i siebie, samorozwój jest kluczem do harmonijnego szczęśliwego życia.
