Kultura, rodzaje i problemy komunikacji interpersonalnej

Kiedy ludzie zwracają się do siebie z pytaniami, prośbami, próbują wyjaśnić lub opisać coś, budują komunikację, czekając na odpowiedź. Ten proces nazywa się komunikacją.

Komunikacja interpersonalna - integralna część życia jednostki. Zdolność do nawiązywania i rozwijania kontaktów towarzyskich determinuje sukces człowieka we wszystkich sferach życia.

Komunikacja jako interakcja międzyludzka

W sercu interakcji międzyludzkich leży kontakt z osobami (dwa lub więcej), co oznacza zbiór spójnych i spójnych odpowiedzi na działania drugiej strony.

Interakcje interpersonalne może przybierać różne formyale zawsze prowadzi do zmiany zachowania, natury związków, stanu emocjonalnego przeciwników itp.

Komunikacja interpersonalna to komunikacja ludzi, z których każdy ma swoje unikalne specyficzne cechy, które ujawniają się w trakcie komunikacji.

Rodzaje komunikacji interpersonalnej

Komunikacja interpersonalna dzieli się na następujące typy:

1. Formalne (maski kontaktowe). Ludzie uciekają się do sztucznego nadawania rygoru, grzeczności, uprzejmości, zainteresowania, obojętności, aby ukryć swoje prawdziwe emocje i postawy wobec partnera w interakcji.

   Przeciwnik, odwołując się do oficjalnego rodzaju komunikacji, nie stara się analizować i brać pod uwagę osobliwości rozmówcy.

   W warunkach zawodów o charakterze społecznym i obecności obszernej listy aktywnych kontaktów, formalny rodzaj komunikacji zapewnia "stabilność emocjonalną", zapobiegając przeciążeniu i wypaleniu.

2. Prymitywny. Szacowane postrzeganie rozmówcy za pomocą etykiet. Potencjalni partnerzy komunikacji są podzieleni na "użyteczny" i "bezużyteczny". Ludzie, którzy budują interakcję w ramach prymitywnej komunikacji, koncentrują się na "użytecznych" przeciwnikach, dzięki którym możesz osiągnąć swoje cele. Jednocześnie ludzie z drugiej grupy są ignorowani lub niegrzecznie odmawia się komunikowania. Po osiągnięciu celu "użyteczni" przeciwnicy stają się kategorią "bezużyteczną".
3. Funkcjonalna rola. Komunikacja w ramach ról społecznych (sprzedawca - kupujący, klient - wykonawca itp.). Interakcja uwzględnia regulowane normy i środki komunikacji. Tożsamość rozmówcy znajduje się w tle po społeczniku. role
4. Biznes Interakcja koncentruje się na osiągnięciu celu w postaci stałej umowy.

   Uwzględnia to zarówno interesy biznesowe (w większym stopniu), jak i osobliwości partnera komunikacji, jego charakter i tło emocjonalne (w mniejszym stopniu).

5. Duchowy. Komunikacja w celu komunikacji. Najczęściej takie interakcje występują między bliskimi osobami (krewnymi, przyjaciółmi, kochankami). Komunikacja duchowa oznacza wysoki poziom wzajemnego zrozumienia i obecność ustalonych poglądów na temat rozmówcy (portret osoby).



6. Świecki. Interakcja w ramach "kodeksu", ścisłe przestrzeganie norm grzeczności i dyskusja tylko o tych, którzy otrzymali zgodę w świeckim społeczeństwie. Ten rodzaj komunikacji charakteryzuje się bliskością i odmową nadawania alternatywnych pozycji.
7. Manipulacyjny. Interakcja mająca na celu uzyskanie korzyści od przeciwnika. Osoba, która stosuje się do manipulacyjnej strategii interakcji używa pewnych środków (pochlebstwa, demonstracja życzliwości, szantażu, oszustwa itp.).

Rodzaje ich cech i przykładów

W psychologii społecznej zwykle rozróżnia się trzy style komunikacji interpersonalnej:

Imperatyw

Co to jest i gdzie jest niedopuszczalne?

Ta komunikacja ma na celu podporządkowanie partnera w interakcji. Za pomocą imperatywnej komunikacji możesz kontrolować i wymuszać każdą akcję.

Jednocześnie uczestnicy interakcji są tego świadomi ostatecznym celem komunikacji jest przymus. Osoba dotknięta chorobą nie próbuje ukryć prawdziwego znaczenia komunikacji.

Aby osiągnąć cel, można użyć zamówień, wymagań, instrukcji lub zaleceń.

Najczęściej konieczny rodzaj komunikacji jest używany w modelu. "Szef - podwładny".

W komunikacji intymnej i osobistej takie podejście jest niewłaściwe.

Również komunikacja imperatywna jest skuteczna i istotna. w sytuacjach awaryjnych i awaryjnychkiedy trzeba szybko zorganizować działania grupowe i rozdzielić obowiązki, omijając sytuacyjny niestabilny stan umysłu partnerów w interakcji.

Manipulacyjny

Podobnie jak poprzednia forma komunikacji, manipulacja implikuje wpływ na przeciwnika w celu osiągnięcia określonych celów / korzyści.

Ale w tym przypadku, wpływ partnera ukrywa swoje intencje lub przedstawia sytuację w takim świetle, że prawdziwe intencje są zastępowane przez innych w oczach przeciwnika, bardziej szlachetne lub istotne.

Dialogic

Rodzaj komunikacji zorientowany na partnera. W trakcie dialogu uczestnicy interakcji biorą pod uwagę zarówno ich nastrój psychiczny, jak i nastrój psychiczny rozmówcy.

W tym przypadku postrzeganie partnera następuje w jego czystej postaci, bez oceny.

W dialogu człowiek traktuje drugą osobę jako równą, uznając jego prawo do własnego punktu widzenia i decyzji.

Komunikacja dialogowa nie oznacza odwoływania się do autorytatywnych źródeł (opinii, opinii innych osób itp.).

Imperatywną komunikację i manipulację można uznać za komunikację monologicznej orientacji, ponieważ w procesie oddziaływania interakcji Przeciwnik jest samowystarczalny uznaje rozmówcę jedynie za środek osiągnięcia celu, nie zainteresowany pozycją partnera w interakcji.

Kultura

Kultura komunikacji interpersonalnej opiera się na systemie wiedzy, norm, wartości i wzorców zachowań, ustanowione w społeczeństwie. Jednostka uczy się wszystkich tych elementów w procesie socjalizacji, a następnie wykorzystuje je w komunikacji biznesowej i emocjonalnej.

Kultura komunikacji interpersonalnej oznacza umiejętność prawidłowego postrzegania przeciwnika, umiejętność interpretowania jego słów i zachowań, budowania strategii zachowania opartej na cechach rozmówcy.

Ważną koncepcją w kwestii kultury komunikacyjnej jest "Trafność" używanych narzędzi i wzorców zachowań. Na przykład, jeśli z podwładnymi możesz wysuwać żądania i używać imperatywnego tonu, wtedy w kontaktach z przyjaciółmi lepiej jest dopaść formalności i instrukcje.

Komunikacja jako forma interakcji międzyludzkich wysuwa się na pierwszy plan pod warunkiem uzależnienia od kontaktów społecznych (praca z ludźmi, bezpośrednia zależność od silniejszych, bardziej wpływowych lub zasobowych członków społeczeństwa).

W takich sytuacjach wpływa kultura komunikacyjna dobre samopoczucie, perspektywy finansowe i zawodowe osoba

Zachowanie samoregulacji

Samoregulacja to kontrola własnego stanu psychoemocjonalnego za pomocą pewnego myślenia, obrazów, kontroli nad ciałem i oddychania.

Naturalne sztuczki - To najprostsza grupa technik, która nie wymaga dodatkowych wysiłków i koncentracji. Należą do nich:

• humor, śmiech;
• pozytywna percepcja (reprodukcja w głowie przyjemnych obrazów, zdarzeń, scenariuszy itp.);
• relaksujące ruchy (rozciąganie, bieżące kontrolowanie napięcia mięśniowego itp.);
• kontemplacja (obserwacja obrazów, przyrody, elementów wnętrza itp.);
• Uzupełnienie adresu rozmówcy.

Samoregulacja za pomocą kontroli oddechu to użycie specjalnych techniki oddechowe.

Takie techniki wpływają na mięśnie, centrum nerwowe, krążenie krwi itp.

Na przykład, powolne oddychanie, wstrzymywanie oddechu lub oddychanie joginami pozwala szybko się uspokoić i zrelaksować.

Sposoby kontrolowania napięcia mięśniowego są budowane zasada świadomej koncentracji. Osoba wykrywa klipy i bloki, po czym wysiłkiem woli eliminuje przeciążenie.

Samoregulacja za pomocą słów opiera się na zdolności osoby do języka myśli. Dwa najbardziej popularne sposoby w tej kategorii to samo-zamawianie i samoprogramowanie.

Jednostka formułuje określone ustawienia, a następnie odtwarza je mentalnie, aby nastroić się do pewnego stanu lub wynik.

Istnieją inne skuteczne techniki, takie jak arteterapia, kompleksy ćwiczeń, wykorzystanie skojarzeń itp.

Trudności i wady

Problemy z komunikacją prowadzić do nieefektywnej interakcji. Istnieją dwie grupy trudności:

• obiektywny (są oczywiste dla rozmówców i ujawniają się bezpośrednio podczas komunikacji i wywołują niezadowolenie związane z procesem i rezultatami kontaktu);
• subiektywny (nie jest oczywiste dla uczestników interakcji i może objawiać się w postaci braku inicjatywy, niepewności i nieśmiałości jednostki).

Ponadto trudności dzielą się na podstawowe i wtórne.

Pierwszy kategoria obejmuje problemy w komunikacji wynikające z charakteru osoby.

Do drugi Kategorie obejmują trudności związane z doświadczonymi negatywnymi doświadczeniami społecznymi.

Wady komunikacyjne - to cechy osobowości, które uniemożliwiają tworzenie i wzmacnianie więzi społecznych. Należą do nich wady wychowania, egoizmu, nietaktu, niegrzeczności, nadmiernej ciekawości, arogancji, nawyku dyskryminowania przeciwników itp.

Problemy w środowisku młodzieżowym

Dlaczego w środowisku młodzieżowym pojawiają się problemy z komunikacją interpersonalną?

Młodzi ludzie, w przeciwieństwie do dojrzałych i uformowanych członków społeczeństwa, kierują się uczuciami i emocjami, a także są wrażliwi na wartościujące osądy w swoim adresie.

Następujące problemy są częste u młodzieży:

1. Maksymalizm. Młodzieńcza tendencja do dzielenia świata na "czarny" i "biały" oznacza brak elastyczności i zdolność do akceptowania kompromisów. W rezultacie komunikacja interpersonalna łatwo przekształca się w sytuacje konfliktowe.
2. Nieformalne stowarzyszenia. Młodzież identyfikuje się poprzez zaangażowanie w grupę, a nie jako osoba fizyczna. W rezultacie interesy i poglądy stowarzyszenia dominują w prywatnych interesach i poglądach.
3. Brak umiejętności komunikacji niewerbalnej. Korespondencja w sieciach społecznościowych, rozmowy telefoniczne i czaty mogą rozwinąć umiejętności komunikacji werbalnej. W tym samym czasie młodzi ludzie nie potrafią w wystarczającym stopniu opanować technik niewerbalnych (rzut oka, gesty, postawy, mimika itp.). W rezultacie wychodzenie poza granice "cyfrowej komunikacji" nastolatków nie może prawidłowo postrzegać i interpretować zachowania partnerów komunikacyjnych, postrzegając sygnały tylko w formie mowy.
4. Zmiany w charakterze relacji ze starszymi. Nastolatek, który wcześniej przedstawiał się dorosłym, teraz stoi z nimi na równej pozycji.

   Z tego powodu często zaprzecza się jakiemukolwiek autorytetowi i interesowi w "zabronionych" obszarach, przez które można udowodnić swoją "dorosłość" (alkohol, zakazane substancje, intymne relacje itp.)

Kula interakcji międzyludzkich nierozerwalnie związane ze wszystkimi innymi dziedzinami ludzkiego życia. A jeśli nie rozwiniesz kultury komunikatywnej i umiejętności, możesz napotkać problemy w interakcji grupowej, w relacjach osobistych i życiu społecznym.

Rodzaje i formy relacji międzyludzkich:

Obejrzyj wideo: 5 typów komunikacji (Kwiecień 2024).