Psychologia

Pojęcie i wartość empirycznej trafności w psychologii i psychodiagnostyce

Wyniki badań psychologicznych można uznać za obiektywny tylko wtedy, gdy przestrzegana jest empiryczna słuszność.

To kryterium określa się za pomocą odpowiednich metod naukowych.

Definicja w psychologii

Pod ważność Rozumie się, że metody stosowane podczas badań i wyniki uzyskane w wyniku końcowym do przydzielonych zadań są zrozumiałe.

Dowody empiryczne w tym kontekście są traktowane jako wynik eksperymentu.

Pojęcie ważność empiryczna jest ważny przy prowadzeniu badań w ramach eksperymentalnej, organizacyjnej psychologii, psychodiagnostyki.

Pojęcie poprawności, niezawodności, niezawodności w psychodiagnostyce

Psychodiagnostyka jest gałęzią psychologii, która rozwija zasady i narzędzia do oceny psychologicznych cech danej osoby.

W wyniku psychodiagnostyki Specjalista może wnioskować o stanie psychicznym badanej osoby. Istnieją trzy główne etapy badania:

  • gromadzenie danych odpowiadających zadaniu ustalonemu przez badacza;
  • przetwarzanie, interpretacja danych;
  • podejmowanie decyzji.

Psychologia wykorzystuje wiele metod i technik, aby pomóc scharakteryzować osobę.

Często sam człowiek nie rozumie, jakie cechy są mu nieodłączne.

Zrozumienie cech charakteru, zachowań i istniejących problemów pomaga popraw stan i przepowiadaj przyszłość.

Ujawniają się indywidualne cechy osobowości testy psychologiczne. Zaufanie wynikom takiej diagnozy jest możliwe tylko wtedy, gdy jest wiarygodne, wiarygodne i ważne.

Ważność psychodiagnostyczna rozumiana jest jako zdolność testu do mierzenia tego, co należy mierzyć.

Oznacza to, że wyniki powinny w dokładnie określonym zakresie informacje, które autor chciał uzyskać. Jeśli test ma inną wartość, to z pewnością jest niezawodny.

Zazwyczaj emitują trzy rodzaje pomiarów ważności:

  • osobna cecha, zestaw cech badanego obiektu;
  • narzędzia używane podczas badania;
  • indeksy socjologiczne.

Obecnie bardzo popularny korzystać z testów psychologicznych, które przechodzą ludzie, aby uzyskać wiarygodne informacje na temat ich osobowości (cechy charakteru, skłonności, wewnętrzne sprzeczności, kompleksy itp.).

Wszystkie te testy mają na celu pomiar parametrów psychofizjologicznych osoby.

Przydatność testu zależy od stopnia jego ważności. Najwyższa stawka wynosi 80%.

Im wyższa jakość testu, tym dokładniejsze będą dane dotyczące określonych cech. Niski poziom wskaże słaba jakość materiału. Po przejściu tego testu ludzie otrzymają niedokładne dane.

W swojej praktyce stosują się profesjonalni psychologowie tylko te testy, które zostały przetestowane do poziomu ważności pomyślnie. Takie metody psychodiagnostyczne są z powodzeniem stosowane w zarządzaniu, szkoleniach, diagnostyce itp.

Ważną koncepcją jest walidacja. Jest to test poziomu ważności metody. Metoda zastosowana do uzyskania wyników powinna odpowiadać kierunkowi badań, w których jest stosowana.

Walidacja pomaga określić skuteczność, efektywność zastosowanej metody.

Pod niezawodność dane uzyskane w wyniku psychodiagnostyki są rozumiane jako zachowanie w czasie w ustalonych granicach wartości wszystkich badanych parametrów.

Wiarygodność jest ważnym kryterium dla testowania stosowanych metod.

Głównym potwierdzeniem rzetelności wyników jest ich stabilność.

Tak więc, podczas przeprowadzania pierwotnego i wtórnego testowania pewnej grupy ludzi, ostatecznie należy uzyskać te same wskaźniki. Mogą występować drobne rozbieżności, ale dozwolony jest ich minimalny procent.

Dopasowanie danych, uzyskane w wyniku wielokrotnych badań tych samych osób, świadczą o trwałości wyników, braku wyraźnego wpływu na nie czynników losowych.

Niedopasowanie zwykle dopuszczalne z dwóch powodów: zmienności samego badanego pytania, czynników środowiskowych.

Wiarygodność z punktu widzenia psychodiagnostyki jest to zaufanie badacza do poprawności uzyskanych wyników, potwierdzone specjalnymi eksperymentami.

Rozumie się, że prawdziwy wskaźnik można zastosować do dowolnego zjawiska, które demonstruje dokładność i dokładność wyniku.

W związku z tym jakiekolwiek odchylenie z tego wskaźnika oznacza naruszenie dokładności pomiaru. Innymi słowy, obecność błędu.

Nie bierze pod uwagę jedynie nieznacznego odchylenia od indeksu prawdy, co jest równe przypadkowemu błędowi.

Jeśli przetestujesz tę samą osobę kilka razy, to każda próba daje nowe dane. Będzie to zmiana wskaźników, które mogą znajdować się w granicach błędu losowego i mogą wykraczać poza nie.

Ta różnica zależy od dwóch czynników:

  1. Przypadkowe niedokładności. Występują pod wpływem czynnika ludzkiego. Badacze to zwyczajni ludzie, którzy w zależności od cech charakteru, poziomu profesjonalizmu i wpływu czynników zewnętrznych mogą prowadzić do nieścisłości.
  2. Błędy systematyczne. Występuje w wyniku naruszenia procedury badawczej, użycia niewłaściwych narzędzi, dopuszczenia niedokładności w przetwarzaniu wyników, niskiej ważności zastosowanych metod.

Opracowana metodologia badań musi uwzględniać prawdopodobieństwo popełnienia błędów losowych. Jeżeli taki niuans nie jest określony w metodyce, nie można go uznać za dokładny.

Stopę błędu pomiaru określa się za pomocą szeregu wskaźników statystycznych. Dopuszczalny maksymalny rozmiar błędu wynosi 5%.

Zapewnienie rzetelności, wiarygodności, rzetelności badań empirycznych

Badania empiryczne mogą być prowadzone poprawnie tylko przy pomocy jakościowej metodologii i metodologii.

Pod według metodologii rozumie się zestaw technik i metod stosowanych podczas eksperymentów. Wszystkie te techniki muszą mieć naukową racjonalność. Tylko w takim przypadku metodologia zostanie uznana za wiarygodną i niezawodną.

Technika - Jest to gotowy algorytm używany podczas standardowych procedur.

Badania psychodiagnostyczne, podobnie jak wszystkie inne procesy naukowe, odbywają się na tym samym standardowy algorytm.

Jakość techniki zależy bezpośrednio od poprawności wyboru, wdrożenia procedury, wyboru narzędzi. Odejście od obowiązujących zasad prowadzi do utraty wiarygodności i wiarygodności badania.

Tak więc poziom jakości metodologii i metodologii bezpośrednio wpływa na ważność eksperymentu.

Główne kryteria, według których badania empiryczne muszą być spójne:

  • reprezentatywność (zgodność cech próbki z właściwościami całej populacji jako całości);
  • dokładność (minimalne prawdopodobieństwo błędów losowych);
  • poprawność (minimalne prawdopodobieństwo błędów systematycznych).

Podczas badania ważne jest, aby używać tylko wiarygodnych informacji, stosować odpowiednie techniki oceny, poprawnie interpretować dane, wyciągać prawidłowe wnioski teoretyczne.

Ważne analiza wiarygodności źródłaz którego uzyskuje się informacje. Ogólnie przyjęte zasady: dane pierwotne są zawsze dokładniejsze niż dane wtórne, a oficjalne informacje są zawsze bardziej wiarygodne niż dane nieformalne.

Dlatego dane, które są uzyskiwane przez analizę podstawowych źródeł informacji i informacji z oficjalnych dokumentów uważane za bardziej wiarygodneniż dane ze źródeł wtórnych i nieoficjalnych.

Istnieje również mniejsza wątpliwość co do wyników uzyskanych po sprawdzeniu lub nawet ponownym sprawdzeniu.

Można to osiągnąć za pomocą różne źródła informacjiprzeprowadzając powtarzające się badania tej samej próbki przy użyciu różnych metod gromadzenia danych.

Główne techniki, które pomagają osiągnąć wysokiej jakości wyniki badań empirycznych:

  1. Włączenie do list kontrolnych pytań kontrolnych i wyjaśniających. Pozwala to zwiększyć dokładność informacji otrzymanych na końcu. Pytania wyjaśniające szczegółowo opisują reakcję osoby wykonującej podwójną funkcję: badacz otrzymuje dodatkowe informacje, sprawdzając dokładność dostarczonych danych. Pytania testowe są pomocne w sprawdzaniu poprawności danych.

    Odpowiadając na te pytania, łatwo jest zrozumieć, czy osoba przesłuchiwana celowo podaje informacje lub robi to automatycznie.

  2. Ponowne testowanie (ponowne testowanie). Dopuszczalny odstęp między ankietami wynosi od jednego do kilku miesięcy. Prowadzenie tego samego badania przez pewien okres czasu pomaga określić stabilność informacji uzyskanych od pacjentów w różnych warunkach. Jeżeli współczynnik korelacji jest wysoki, test uznaje się za wiarygodny. Minimalna wartość, która jest uznawana za zadowalającą dla rozpoznania niezawodności powtórnego testu, wynosi 0,76. Wadą tej techniki jest ryzyko uzależnienia badanych od treści ankiety. Często pamiętają swoje odpowiedzi na poprzednie pytania i automatycznie je powtarzają.
  3. Prowadzenie równoległych form testów. Używane są wymienne formularze testowe. Po pierwsze, badani odpowiadają na jeden zestaw pytań, a następnie na dodatkową listę.

    Zaletą tej techniki w porównaniu z ponownym testem jest to, że respondenci nie mają możliwości szkolenia i zapamiętywania indywidualnych odpowiedzi.

    Zmniejsza się również odstęp czasu między badaniami pierwotnymi i wtórnymi. Równoważność równoległych badań uzyskuje się, stosując taką samą liczbę zadań w obu testach, stosując ujednolicone pytania i mając taki sam układ pytań w zależności od stopnia trudności.

  4. Podziel ankietę. Wyniki testu są podzielone na dwie części. Wygoda tej techniki polega na możliwości przeprowadzenia badania raz i uzyskania wiarygodnego wyniku. Test jest podzielony na dwie części: jedna zawiera odpowiedzi na pytania nawet, a druga na pytania nieparzyste. To bierze pod uwagę, że części testu są podobne w treści semantycznej. Następnie obliczany jest współczynnik korelacji. Podział na dwie części nie jest jedyną techniką dzielenia, możliwe jest zwolnienie większej części testu. Metoda podziału jest często nazywana metodą określania wewnętrznej spójności testu (jego spójność w sobie, adekwatność użytych pytań).

Tak więc, z naukowym podejściem do psychodiagnostyki możliwe uzyskanie najbardziej dokładnych i dokładnych danych. Empiryczną trafność osiąga się za pomocą pewnych technik i metod.

Obejrzyj wideo: Michał Heller, Granice Wszechświata (Może 2024).