To niesamowite, jak często wszystkie nasze niepowodzenia i niepowodzenia można wytłumaczyć banalnym lenistwem.
Ale interesujące jest to, że gdy ludzie doświadczają porażki, są gotowi na bardziej prawdopodobne nazwać siebie "głupimi" niż "leniwi". I główny powód tego - lenistwo jest zbyt łatwe do "naprawienia", a "głupota" wydaje się być wrodzona. Nic nie możesz zrobić!
Kiedy człowiek porzuca swój cel, skarży się na brak talentów / wiedzy / wrodzonych umiejętności, próbując w ten sposób pozbyć się poczucia winy. I rzeczywiście, kto jest winien temu, że dana osoba nie ma talentu do matematyki / języka / ekonomii lub jakiejkolwiek innej dyscypliny? Natura jest winna.
Tylko nieliczni są w stanie przyznać, że prawdziwą przyczyną niepowodzenia było ich własne lenistwo. I jest to o wiele trudniejsze, ponieważ w tym przypadku praktycznie uznajesz, że masz wszystko, czego potrzebujesz, aby osiągnąć swój cel, i tylko ty jesteś winien lenistwa.
Jeśli zbyt często usprawiedliwisz swoje lenistwo "wrodzonymi wadami" (jak brak talentu), istnieje ryzyko, że napiszesz się jako "przegrani" - ludzie, których życie jest zawsze beznadziejne i złe. Tacy ludzie są nudni, słabi i co do zasady nie do utrzymania z finansowego punktu widzenia, a jedyną emocją, która pojawia się w związku z nimi, jest litość.
Prawdopodobnie myślisz, że "przegrani" czują się źle i starają się w jakikolwiek sposób wydostać z ich niegodnej pozycji? I nie! W końcu, jak w przypadku próby uzasadnienia ich lenistwem własną "głupotą", bycie przegranym jest korzystne. I przekonanie przegranego, że jest w stanie radykalnie zmienić wszystko, co zatruwa jego życie, jest po prostu niemożliwe bez pomocy terapeuty. A wszystko dlatego, że nieopłacalne jest rozpoznanie jego siły i potencjału.
Status "przegranego" pozwala ci "legalnie", a co najważniejsze, bez specjalnej krytyki ze strony własnego sumienia, unikaj złożonych wyzwań i zmieniaj odpowiedzialność za rozwiązywanie problemów na ramionach innych. W końcu najprostszym sposobem wywoływania użalania się nad sobą jest udawanie słabości, a nawet choroby. I nie pokonujemy słabych, (nawet jest takie powiedzenie), oni mu pomagają, jest on mniej obciążony, poświęca więcej uwagi i uwagi.
Pozycja "słabej" osoby zwykle wybiera się w głębokim dzieciństwie. Rodzice i krewni są "prowadzeni" do słabości dzieciństwa z naiwnością, której można zazdrościć. Wybierając skuteczną strategię, dzieci mogą stać się naprawdę błyskotliwymi aktorami, aby przekonać rodziców o własnej słabości i bezradności. A ich "gra" z kolei może okazać się tak przekonująca, że od pewnego momentu sami zaczynają wierzyć w swój własny los jako "przegrany".
W logice tej pozycji nie ma nic trudnego. W dzieciństwie, ze względu na słabość, dziecko łatwo i skutecznie manipuluje swoim środowiskiem, a u dorosłego logika unikania trudności używana jest w celu samooszustwania! Faktem jest, że wraz z wiekiem osoba wyraźnie rozumie, że nie wszystkie problemy są spowodowane czynnikami zewnętrznymi. Oprócz przyczyn zewnętrznych musimy codziennie zmagać się z tym, co znajduje się bezpośrednio w człowieku. Silny wzrośnie na wojennej ścieżce i na pewno wygra wszystkich jego wewnętrznych wrogów, a ten, kto wybrał pozycję przegranego, będzie winić naturę, genetykę, a nawet nazywać się głupcem.
Wg tematu:
Jak zacząć nowe życie z czystym kontem
5 rzeczy, których będziesz żałować przed śmiercią
