Przykłady ćwiczeń i zadań związanych z arteterapią

Praca twórcza może pomóc w walce ze stresem, depresją, różnymi zaburzeniami, fobiami, poprawić poczucie własnej wartości, pokazać wewnętrzny świat pacjenta.

Dlatego arteterapia jest aktywnie wykorzystywana jako metoda pomocnicza w leczeniu chorób psychicznych.

Aby osiągnąć szybką poprawę stanu dzięki arteterapii, ćwiczenia powinny być wykonywane regularnie.

Co to jest?

Terapia sztuką - oddział w psychokorekcji i psychoterapii, który wykorzystuje kreatywność jako narzędzie psychoterapeutyczne.

Informacje o arteterapii z historii:

1. Założycielem tego trendu jest Adrian Hill, brytyjski artysta żyjący w XX wieku. Pod koniec lat trzydziestych, w procesie leczenia gruźlicy, odkrył, że rysowanie pozwoliło mu poczuć się lepiej. W 1938 r. Adrian zaczął uczyć pacjentów rysujących (głównie rannych przez wojsko) i zauważył, że kreatywność pozwala nie tylko odciąć się od odczuć związanych z chorobami, ale także znacznie poprawia ogólne samopoczucie psychiczne.
2. Po raz pierwszy definicja "arteterapii" została wykorzystana przez Adrian Hill w 1942 roku. W 1945 roku opublikowano jego książkę. "Sztuka przeciw chorobie".
3. Według poglądów psychoanalitycznych terapia sztuką pozwala pacjentom przekierować niewykorzystaną energię domową do obszarów zatwierdzonych społeczniew związku z tym poprawia się stan psychiczny. Proces przekierowania energii (w tym energii seksualnej) nazywany jest sublimacją.

Terapia sztuką pomaga nie tylko tym, których stan psychiczny nie jest w porządku, ale także psychologom i psychoterapeutom: mają możliwość lepszego zrozumienia dobrostanu pacjenta, oceny jego nastroju.

To sprawia, że ​​jest to możliwe znaleźć najlepsze podejście do leczenia.

Również terapia artystyczna jest nadal stosowana jako pomoc dodatkowa dla osób cierpiących na poważne choroby fizyczne: pomaga im uciec od bólu i dyskomfortu, poczuć własną wagę i utrzymać zdrowie psychiczne.

Podstawy teoretyczne

Pacjenci biorący udział w zajęciach z terapii sztuką rysują, rzeźbią, słuchają muzyki, grają na instrumentach muzycznych, piszą i czytają dzieła sztuki, tańczą i tak dalej.

W procesie oni nauczyć się cieszyć się własnymi działaniamizaakceptuj siebie i swoje braki, wyrzuć negatywne emocje, co prowadzi do poprawy ich psychicznego samopoczucia.

Terapia artystyczna jest uważana za jedną z najskuteczniejszych terapii zaburzeń psychicznych. Kierunek ten może pomóc osobom w każdym wieku, nawet dzieciom w wieku przedszkolnym, ponieważ łatwo je przystosować.

Obecnie istnieje tendencja do tworzenia elastycznych systemów terapeutyczno-terapeutycznych, które są odpowiednie do pracy z grupą ludzi.

Wcześniej ten kierunek był częściej stosowany w indywidualnej pracy z pacjentem. Jest często używany aby pomóc małym dzieciomponieważ ich rysunki mogą powiedzieć o ich stanie zdrowia nie mniej, a nawet więcej niż ich zachowanie.

Każda sztuka może mieć korzystny wpływ na stan pacjentów, więc można nie tylko rysować lub robić modelki z plasteliny, ale także spala się je na drewnie, układa mozaikę, szyje, dziania, haft: wszystko zależy od finansowych możliwości pacjentów i kliniki.

Nie mylmy sztuki terapii i twórczych działań w zasadzie: metody artystyczno-terapeutyczne są stosowane przez psychologa lub psychoterapeutę i to on zapewnia, że ​​zajęcia przynoszą niezbędne wyniki i mają właściwą strukturę.

Obecnie istnieje kilka głównych obszarów terapii artystycznej, w tym te najbardziej znane: izoterapia, muzykoterapia i biblioterapia.

Zasady

Zasady leżące u podstaw terapii sztuką:

1. Chwała, aprobata. Ciepłe i szczere słowa mogą wspierać motywację pacjenta, sprawić, że zrozumie, że to, co robi, jest ważne. Sam pacjent powinien nauczyć się chwalić samego siebie, nawet jeśli on (częściowo z powodu choroby psychicznej) nigdy tego nie robi. Chwalenie siebie może być nieco oderwane od tematu sztuki, na przykład: "Jestem dobrym facetem, ponieważ zmusiłem się do rysowania, a teraz mam dobry nastrój".

   Oceny ewaluacyjnej (złego dobra) należy unikać w jak największym stopniu, zarówno ze względu na pochwałę z zewnątrz, jak i z autopromocji: może to pogorszyć samopoczucie pacjentów, sprawić, że będą nienawidzili siebie i swoich umiejętności.

   Przykłady uwielbienia: "To ciekawy pomysł", "Bardzo piękna kombinacja kolorów".

2. Brak próbki. Zasada ta jest częściowo w kontakcie z przedmiotem osądów wartościujących: jeśli istnieje próba, to jest postrzegana jako dobra, a następnie, której jakości trzeba równoważyć.

   A ludzie, którzy okazali się gorzej lub niezbyt podobni, mogą czuć się źle. Terapia sztuką ma na celu nie uzyskanie najlepszych rezultatów, ale pomoc, więc te punkty powinny zostać wykluczone. Psychologowie oferują pacjentom temat i zazwyczaj mówią, że powinni rysować, jak chcą, w oparciu o fantazję.

3. Emocjonalne włączenie osób prowadzących lekcję. Ważne jest, aby psychologowie nie tylko podali temat i milczeli do końca lekcji, ale by obserwowali proces, chwalili, rozmawiali.
4. Utrzymaj serdeczną atmosferę w grupie. Należy zdefiniować zasady, które pomogą wszystkim uczestnikom czuć się komfortowo.

   Zawsze powinna istnieć możliwość wyrażenia osobistej opinii, a nie agresji, dlatego ważne jest powstrzymanie się od osobistych przemian.

5. Prawo do popełnienia błędu. Ważne jest, aby psychologowie przypominali pacjentom, że mogą być w błędzie, rysować, rzeźbić nie na tyle dobrze, reagować niewłaściwie i tak dalej. Pacjentom należy również przypominać o tym tak często, jak to możliwe.
6. Wewnętrzne dialogi. Przyjazne rozmowy dotyczące sztuki w ogóle, tematy lekcji pomogą zebrać pacjentów i dać im szansę, aby czuć się dobrze, chronić. Każdy, kto chce, powinien zawsze mieć możliwość wypowiedzenia się.
7. Rytuały. Na początku i na końcu lekcji należy wykonać pewien rytuał (tę samą akcję): na przykład na koniec pacjenci mogą, przekazując sobie ołówek, powiedzieć o tym, co dało im lekcję.

Wiele osób z chorobą psychiczną jest zaangażowanych samobiczowanie: "Nie odniesie sukcesu", "Jestem miernotą", "Wstrętnie rysuję i rzeźbię, więc nie ma sensu".

Jest to objaw choroby, która przejawia się w innych obszarach życia, więc musisz z nią pracować.

Psycholog powinien wyjaśnić każdemu pacjentowi poddawanemu terapii artystycznej, że jakość jest nieistotna poczucie terapii sztuką w innym: cieszyć się, rozjaśniać nastrój, wydzielać nagromadzone negatywne emocje.

Terapia sztuką może nie być intragroup, ale indywidualna: psycholog lub psychoterapeuta daje pacjentowi zadanie, a on wykonuje to w swoim biurze lub w domu, w komfortowym otoczeniu.

Cele i cele

Główne cele i cele terapii sztuką:

• redukcja lub eliminacja objawów patologicznych, w tym lęk, lęki, nienawiść do samego siebie, poczucie beznadziei, drażliwość, przejawy psychosomatyczne;
• rozpryskiwanie nagromadzonych negatywnych emocji, łagodzenie stresu psychicznego;
• kształtowanie odpowiedniej samooceny;
• poprawa umiejętności komunikacyjnych, wsparcie dla pacjentów, którzy w trakcie choroby osiągnęli pewien stopień dezintegracji społecznej, z powodu której życie w społeczeństwie jest dla nich trudne;
• rozwój umiejętności twórczych;
• walka z patologicznym perfekcjonizmem, tworzenie instalacji, w której normalne jest błądzenie;
• poprawa zdolności poznawczych, zwłaszcza uwagi.

Celem terapii artystycznej jest również kształtowanie zdolności do doprowadzenia każdej sprawy do końca.

Metodologia w pracy psychologa

Metody terapii sztuką są aktywnie wykorzystywane przez współczesnych psychologów, zwłaszcza tych, którzy pracują z dziećmi i nastolatkami.

Zwykle terapia ta jest stosowana jako metoda pomocnicza, ponieważ większość problemów psychicznych klientów wymagają zintegrowanego podejścia.

Psycholodzy pracujący w placówkach oświatowych, zwłaszcza w przedszkolach, mogą zaoferować dzieciom zdanie egzaminu rysunkowego: narysować dom, drzewo lub rodzinę.

Po przygotowaniu rysunków psycholog zbiera je i analizuje: ocenia szczegóły, kolory. Ta metoda terapii sztuką pozwala szybko zidentyfikować odchylenia w zdrowiu psychicznym i inteligencji dzieci.

Testy obrazkowe mogą być wykorzystywane nie tylko do wykrywania dzieci z problemami psychicznymi, ale także do sprawdzania, jak skuteczna była pomoc psychoterapeutyczna.

Główne metody arteterapii: rysunek, modelowanie, muzyka, origami, praca z drewnem, kamień, pisanie prac tekstowych (wiersze, proza), sztuka taneczna, śpiew, ceramika.

Najbardziej znane techniki i techniki arteterapii to:

1. Metoda Mandali. Mandale to symetryczne obrazy znalezione w buddyzmie i hinduizmie. Pacjenci malują gotowe rysunki mandali i rysują je niezależnie. Kolory używane przez pacjenta podczas pracy z mandalą mogą wiele powiedzieć o jego psychicznym samopoczuciu.
2. Techniki terapii Gestalt. Terapia Gestalt - kierunek, który opiera się na mechanizmie złożonym z eksperymentu i zjawiska: pacjentowi proponuje się przeprowadzenie eksperymentu i obserwację, co się stanie. Każda reakcja na eksperyment bezpośrednio podczas jego prowadzenia jest zjawiskiem. Terapia sztuką jest integralną częścią technik terapii gestaltowej, ponieważ umożliwia przeprowadzanie eksperymentów za pomocą środków artystycznych.
3. Metody Evgenia Belyakova (terapia artyntezy lub AST). W tym kierunku stosowane są: versyfikacja, teatr, rysunek, teatralna improwizacja, retoryka. Założyciel kierunku jest szefem programu szkoleniowego dla terapeutów zajmujących się syntezą dzieł sztuki. Głównym celem tej techniki jest nauczenie pacjentów uwalniania doświadczeń.

Można zastosować terapię artystyczną w połączeniu z różnymi technikami psychoterapeutycznymitakie jak psychoterapia behawioralna poznawcza, psychoterapia rodzinna, poradnictwo psychologiczne.

Terapia sztuką, wykorzystywana w ramach poradnictwa psychologicznego, pomaga pacjentowi głębiej zrozumieć problem, odczuć go i znaleźć wyjście.

Aby zostać arteterapeuty, powinieneś albo dostać dodatkowa edukacja (aby poprawić kwalifikację) lub ukończyć program na poziomie magisterskim.

Rodzaje i kierunki

Główne kierunki i techniki:

1. Terapia obrazkowa. Jest to najbardziej rozpowszechniony kierunek terapeutyczny, ponieważ jest on najbardziej dostępny i przy jego pomocy łatwo jest znaleźć podejście do osób w każdym wieku. Terapia malarska obejmuje malowanie, malowanie, zapoznanie się z malowanymi dziełami sztuki i ich dyskusją.
2. Biblioterapia Obejmuje czytanie i omawianie tekstów. Książki są wybierane tak, aby pomóc pacjentowi doświadczyć osobistych doświadczeń.
3. Terapia baśni. Różnorodność biblioterapii, wykorzystywana głównie do pracy z małymi dziećmi. Jednak złożone bajki, mity, legendy mogą być odpowiednie do pracy z większą liczbą dorosłych pacjentów.

   Bajki w metaforycznej formie przekazują czytelnikowi ważne myśli, które trzeba zauważyć i przeanalizować.

4. Muzykoterapia. Muzyka jest w stanie uruchamiać łańcuchy asocjacyjne u pacjentów, pomagając im się otworzyć. Jest w stanie uspokoić się, a wręcz zmobilizować, wywołać uczucia, fantazje. W ramach muzykoterapii pacjenci nie tylko słuchają muzyki, ale także ją omawiają, uczą się nowych rzeczy.
5. Terapia ruchów tanecznych. Idealny do pracy z dziećmi, z których większość jest niezwykle aktywna i łatwo zaangażuje się w tańce. Ruch do muzyki pozwala uwolnić negatywne doświadczenia i uzyskać wiele pozytywnych emocji.
6. Dramaterapia. Jest to różnorodność dramatu, inscenizacji, sztuk, odgrywania pewnych fabuł.

Również arteterapia dzieli się na:

1. Pasywny. Obejmuje tylko studiowanie gotowych dzieł sztuki - słuchanie muzyki, oglądanie obrazów, rzeźb - i późniejsze dyskusje. Pozwala zaoszczędzić pacjentom dodatkowego lęku przed faktem, że wykonają pracę o niskiej jakości.
2. Aktywny. Obejmuje bezpośrednie tworzenie dzieł sztuki: rysunki, rzemiosło, wiersze, prozę i tak dalej.

Poniższe metody najlepiej nadają się do indywidualnej pracy: terapii rysunkowej, muzykoterapii, biblioterapii, terapii bajkowej. Inne techniki są dobrze dostosowane do zajęć grupowych.

Ćwiczenia dla dzieci i dorosłych

Ćwiczenia dla dzieci:

1. Uderzenia Dziecko jest oferowane w dogodnym dla niego tempie, aby umieścić na kartce krótkie linie. Pozwala to na rozpryśnięcie drażliwości i pomaga uspokoić. Odpowiedni dla przedszkolaków.
2. Rysowanie na mokrym prześcieradle. Dziecko, biorąc pędzel lub gąbkę w dłonie, wkłada mokry arkusz papierowych linii, plam, pasków i cokolwiek zechce, dostając szansę zaobserwowania, jak farba ładnie się rozlewa. To aktywuje jego wyobraźnię i ma relaksujący efekt. Odpowiedni dla przedszkolaków.
3. Wniosek do statku. Dziecko dekoruje pojemnik kawałkami papieru. Możesz dodać ziarna, koraliki, koraliki. Nadaje się tylko dla starszych przedszkolaków i starszych dzieci.

Dzieci mogą być oferowane do malowania farbami palcowymi, używać farby akwarelowej (najlepiej miodu).

Pracując z dziećmi poniżej trzeciego roku życia, należy pamiętać, że mogą przypadkowo połknąć małe części (ziarna, paciorki), wepchnąć je do uszu i nosa, więc należy chronić je w jak największym stopniu przed czynnościami związanymi z interakcją z małymi przedmiotami.

Ćwiczenia dla dorosłych:

1. Narysuj zdjęcie w całkowitej ciemności. To będzie niesamowite doświadczenie, które z pewnością będzie przyjemnością. Kiedy znajdziesz się w ciemności, nie spiesz się. Skup się na doznaniach, które są ci dostępne, i stopniowo narysuj.



2. Pracuj ze śmieciami. Wiele osób ma różne niepotrzebne drobiazgi w tabelach: spinacze, kawałki papieru, stare gazety, notatki. Powinieneś kopać na tyłach swoich skrzynek i wyciągać wszystko, co można nazwać śmieciem. Następnie przejrzyj odkrycia i ustal, które z nich wydają ci się personifikacją przeszłości, z której chcesz się pozbyć. Z wybranych fragmentów utwórz kolaż. Po tym zaleca się spalić.
3. Napisz historię o bohaterze lub bohaterce. Usiądź wygodnie, zastanów się dobrze i napisz swoją historię o tym, jak przezwycięża trudności i jak zmienia się jego życie na lepsze.

Terapia sztuką pozwala znacznie poprawić stan psychiczny pacjentówdlatego jest aktywnie wykorzystywany w większości rozwiniętych krajów świata. Aby terapia sztuką była skuteczna, powinieneś słuchać zaleceń terapeuty i często chwalić siebie.

Cechy korzystania z arteterapii:

Obejrzyj wideo: Stan Optymalny - Cykl Warsztatów Optymalizacji Stresu (Kwiecień 2024).